Η Σεσίλ Ριού – η Γαλλίδα που φέρει τη Βουλγαρία στην καρδιά της

«Τα ταξίδια καλλιεργούν τη νεολαία» - λέει ένα γαλλικό ρητό, ενώ στη Βουλγαρία λέμε «Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος όταν ταξιδεύει». Αν αποδώσουμε τα ρητά αυτά στην αργκό της ΕΕ, πιθανόν θα ακούγονταν σήμερα με το ακόλουθο τρόπο «Τα φοιτητικά προγράμματα ανταλλαγής θα χτίσουν την ενωμένη Ευρώπη». Και τα παραδείγματα είναι πολλά. Η νεαρή Γαλλίδα Σεσίλ Ριού είναι μια από τις πρεσβευτές της νέας προσέγγισης των λαών στη γρήγορα διευρυμένη ΕΕ.

Η Σεσίλ με το βιβλίο της „La Bulgarie dans le coeur

Η Σεσίλ τελείωσε μουσική και διοίκηση πολιτιστικών σχεδίων στη Γαλλία και αποφάσισε να συμμετάσχει σε πρόγραμμα εξάσκησης στη Βουλγαρία. Γιατί επέλεξε τη Βουλγαρία; Γιατί όχι, είπε η ίδια, περίεργη να μάθει κάτι γι’ αυτό το μέρος της Ευρώπης, το οποίο δεν γνώριζε. Η χώρα μας τη σαγήνευσε και έμεινε να δουλεύει εδώ μερικά χρόνια και για πολύ καιρό δίσταζε αν να επιστρέψει στη Γαλλία ή όχι. Τώρα πάλι είναι στην πατρίδα της, η Βουλγαρία όμως παραμένει για πάντα στην καρδιά της, όπως δείχνει τον τίτλο του βιβλίου, που εκδίδει στα γαλλικά «Φέρω τη Βουλγαρία στην καρδιά». Κάθε χρόνο περνάει τις διακοπές της εδώ, γυρίζοντας τα βουλγαρικά βουνά – το νέο πάθος της.

Η αρχή δεν ήταν καθόλου εύκολη. Δεν ήξερε ούτε τη γλώσσα, ούτε το αλφάβητο, και οι περισσότεροι πίνακες στους δρόμους ήταν στα βουλγαρικά.

«Κάποιοι πανικοβάλλονται, για μένα όμως ήταν πολύ διασκεδαστικό να αναζητώ τρόπους να καταλάβω τους ανθρώπους χωρίς να ξέρω τη γλώσσα», λέει η ίδια. «Ένιωσα περίεργα, σαν παιδί 6 χρονών, που τώρα αρχίζει σχολείο. Έμαθα να μιλάω, να διαβάζω και να γράφω μόνη μου στην καθημερινότητά μου γιατί δεν είχα καιρό να παρακολουθώ μαθήματα βουλγαρικών.»

Η χώρα μας της θύμιζε τη Γαλλία με την ποικιλότητα της φύσης και η περιοχή όπου μένει τώρα Μπρετάν – με τη δημοτική μουσική που μοιάζει πολύ με τη βουλγαρική. Στην ερώτηση τι της αρέσει στη Βουλγαρία, η Σεσίλ απαντά: «Τα πάντα – οι άνθρωποι, η φύση.»

«Η Βουλγαρία είναι μια θαυμάσια χώρα με πραγματικά πλούσιο πολιτισμό – και στο παρελθόν και σήμερα», συμπληρώνει η Σεσίλ «Για μένα ως άνθρωπο που αγαπά τη μουσική και τη ζωγραφική, η διαμονή μου στη Βουλγαρία ήταν πολύ ευχάριστη εμπειρία. Τα τοπία και τα βουνά σας είναι τόσο όμορφα. Μέχρι τώρα γύρισα τρία από τα βουλγαρικά βουνά – τον Αίμο, τη Ροδόπη και το Πίριν, το καθένα με την ανεπανάληπτη ατμόσφαιρά και χαρακτήρα του. Φέτος θα επισκεφθώ και το ψηλότερο βουνό στη Βουλγαρία – τη Ρίλα. Το καλύτερο είναι ότι η χώρα σας έχει όλα σε ένα τόσο μικρό έδαφος – και βουνά, και θάλασσα και τον μεγάλο ποταμό Δούναβη. Έχω την ιδέα μια μέρα να γυρίσω με ποδήλατο τη βουλγαρική όχθη του Δούναβη.»

Από τα ταξίδια με το σακίδιο στην πλάτη γεννιέται το βιβλίο της «Φέρω τη Βουλγαρία στην καρδιά». Ο σκοπός του βιβλίο είναι να δείξει μια διαφορετική οπτική γωνιά για τη Βουλγαρία σε αντιδιαστολή με τη λανθασμένη εικόνα, που τα ΜΜΕ, έστω και σποραδικά, δημιουργούν για τη Βουλγαρία στη Γαλλία.

«Αυτό με θύμωνε και είπα στον εαυτό μου – αυτό καθόλου δεν είναι η Βουλγαρία. Η Βουλγαρία είναι θαυμάσια χώρα με θαυμάσιους ανθρώπους, με πλούσιο πολιτισμό. Ήθελα να σπάσω αυτή την λανθασμένη εικόνα. Βέβαια, το βιβλίο μου είναι μόνο μια προσπάθεια, αλλά σιγά-σιγά αυτή η αντίληψη για τη χώρα σας θα αλλάξει.»

Η Σεσίλ οργανώνει συχνά βραδιές της βουλγαρικής κουζίνας στο Μπρετάν

Το βιβλίο ξεχωρίζει για την ειλικρίνεια της συγγραφέα, η οποία δε δημιουργεί εξιδανικευμένη εικόνα της Βουλγαρίας. Μας συνεπαίρνει με τη βουλγαρική περιπέτειά της, μας πείθει με τη δύναμη των εμπειριών, με το άμεσο συναίσθημα των τυχαίων, αλλά αξέχαστων συναντήσεων στους δρόμους της Βουλγαρίας. Το βιβλίο συνδυάζει το ύφος του οδοιπορικού, του δοκιμίου, του οδηγού, ακόμη και της ποίησης. Και όλα αυτά, συνοδευόμενα από πολλές φωτογραφίες.

«Ενσωμάτωσα στο βιβλίο και μερικά ποιήματά μου, γιατί η Βουλγαρία που προκαλούσε ποιητική διάθεση. Έχω στίχους, αφιερωμένους στη βουλγαρική γυναίκα, στα παιδιά της Βουλγαρίας, ένα ποίημα, αφιερωμένο στα χρώματα της Βουλγαρίας…»

Περίεργο είναι και ένα δοκίμιο, αφιερωμένο σε τέσσερα εξωτικά γράμματα της βουλγαρικής γλώσσας – ц, ч, ш, щ. Υπάρχουν και σελίδες, αφιερωμένες στα πράγματα που προκαλούν πόνο στην ταξιδιώτισσα.

«Αυτό που μου προκαλεί θλίψη καμιά φορά είναι ότι οι Βούλγαροι συμβιβάζονται με τις δυσκολίες», λέει η Σεσίλ. «Συνειδητοποιώ πλήρως πόσο δύσκολη είναι η καθημερινή ζωή του Βουλγάρου, επειδή έχω φίλους απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα. Θέλω όμως να βοηθήσω με κάποιο τρόπο αυτή η συμβιβαστικότητα να εξαφανιστεί, να εμπνέω μεγαλύτερη αισιοδοξία στους Βουλγάρους. Δε μιλάω για όλους, γιατί γνωρίζω και πολλούς Βουλγάρους που κάνουν όλα τα δυνατά για να αλλάξουν την κατάσταση. Θέλω τόσο πολύ αυτό να γίνει πιο γρήγορα. Με πονάει η καρδιά όταν βλέπω πώς οι νέοι και ικανοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τη χώρα. Εκρέει «η ζωτική δύναμη» του έθνους, ακριβώς οι άνθρωποι που είναι σε θέση να αλλάξουν τα πράγματα.»

Η Σεσίλ Ριού παρουσίασε το βιβλίο της «Φέρω τη Βουλγαρία στην καρδιά» σε μερικά Σαλόνια Βιβλίου στη Γαλλία. «Είχα τελείως διαφορετική ιδέα για τη Βουλγαρία» - είναι ο συχνότερος αντίχτυπος των επισκεπτών και των αναγνωστών, κάτι που την φέρει μεγάλη ικανοποίηση. Έλαβε παραγγελίες να παρουσιάσει φωτογραφικές εκθέσεις για τη Βουλγαρία, σκέφτεται να γράφει και νέα βιβλία. Είναι μέλος του Συνδέσμου «Σόφια», ο οποίος ενώνει γονείς της περιοχής του Μπρετάν, που υιοθέτησαν παιδιά από τη Βουλγαρία. Οι μέλη του συνδέσμου διοργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις για προβολή της Βουλγαρίας στη Γαλλία και συγκεντρώνουν χρήματα για τα βουλγαρικά ορφανοτροφεία. Η Σεσίλ Ριού πολύ συχνά ετοιμάζει φιλανθρωπικές βραδιές της βουλγαρικής κουζίνας, που έχουν μεγάλη επιτυχία. Στις βραδιές αυτές έρχονται 60-70 άτομα.

Το μενού που η Σεσίλ έφτιαξε για το τελευταίο βουλγαρικό δείπνο το φθινόπωρο είναι το ακόλουθο: Τα ορεκτικά ήταν ψητές πιπεριές, αγγουράκια τουρσί, ψητά κρεμμύδια, σαλάτα με λάχανο και καρότα, ξερά φασόλια σαλάτα, λουκάνκα, τυρί, κασέρι, τυρόπιτα. Το κύριο πιάτο – λαχανοντολμάδες με κιμά και ρύζι ή πέστροφα ψητή με πατατοσαλάτα. Και το επιδόρπιο – κολοκυθόπιτα ή ψητό κολοκύθι γεμιστό.
Και εγώ θα ήθελα να ήμουν σ’ αυτό το νόστιμο δείπνο…

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Διαδώστε

Η Σεσίλ Ριού – η Γαλλίδα που φέρει τη Βουλγαρία στην καρδιά της

Περισσότερα στην κατηγορία

Συζήτηση υπό το σύνθημα «Θέλω να με ακούσετε» εφιστά την προσοχή στα παιδιά με προβλήματα ακοής

Άνθρωποι με αναπηρίες και άστεγοι θα λάβουν τρόφιμα για τις γιορτές

Ο Δήμος Ισπερίχ κάλεσε τους μαθητές να στέλνουν φωτογραφίες με «θαύματα» τις ημέρες πριν τις γιορτές

Συζήτηση υπό το σύνθημα «Θέλω να με ακούσετε» εφιστά την προσοχή στα παιδιά με προβλήματα ακοής