Στις 30 Νοεμβρίου, στη βελγική πρωτεύουσα, ολοκληρώνονται οι εκδηλώσεις του 8ου Φεστιβάλ Βουλγαρικού Πολιτισμού, το οποίο διοργανώνεται από το Πολιτιστικό Κέντρο Diogen, του οποίου ιδρύτρια και καλλιτεχνικός διευθυντής, είναι η Ζλατίνα Ρούσεβα. Η Ρούσεβα είναι σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και εδώ και δεκαετίες ζει στις Βρυξέλλες και μία από τις κύριες δραστηριότητές της είναι η διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Millennium.
Πέρυσι πραγματοποιήσαμε 15 εκδηλώσεις, με τη συμμετοχή 37 βούλγαρων καλλιτεχνών. Ήταν τόσο δύσκολο που αποφάσισα να σταματήσω και, μάλιστα, ανακοίνωσα ότι θα ήταν το τελευταίο φεστιβάλ, λέει η Ζλατίνα Ρούσεβα.- Το φεστιβάλ ήταν πολύ «βαρύ» και, δυστυχώς, δεν υποστηρίχτηκε από κανένα, αν και υπήρχε αυτή η δυνατότητα, στα μέσα ΜΜΕ, λόγω της Βουλγαρικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως αυτό ανήκει στο παρελθόν. Φέτος, η βουλγαρική πρεσβεία στο Βέλγιο μας υποστήριξε μέσω ενός προγράμματος του Υπουργείου Εξωτερικών, πράγμα που μας επέτρεψε να καλύψουμε, τουλάχιστον, ένα μέρος των εξόδων. Το φετινό φεστιβάλ είναι πιο περιορισμένο, αλλά προσπαθήσαμε να κάνουμε ένα ποικίλο πρόγραμμα με δύο κύριες προεκτάσεις - κινηματογράφο και παιδικές εκδηλώσεις. Επιλέξαμε κάποιες από τις τελευταίες βουλγαρικές ταινίες. Στο ξεκίνημα παρουσιάσαμε το «Ο πανταχού παρών» (σε σκηνοθεσία του Ιλιάν Τζεβελέκοφ) - τη βουλγαρική πρόταση για Όσκαρ. Το ενδιαφέρον ήταν πολύ μεγάλο και έπρεπε να διοργανώσουμε και δεύτερη προβολή.
Το δεύτερο μέρος είναι κάτι που θα θέλαμε να κάνουμε συνεχώς. Στο Βέλγιο έχει πολύ μεγάλη βουλγαρική κοινότητα. Τα παιδιά, όμως, είναι αποκομμένα από τον βουλγαρικό πολιτισμό και είναι πιθανό να μεγαλώσουν χωρίς την αίσθηση της πολιτιστικής ταυτότητας. Αυτό, σε μεταγενέστερο στάδιο, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Γι 'αυτό προσπαθούμε να οργανώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες παιδικές εκδηλώσεις. Φέτος, καλέσαμε το Θέατρο της πόλης Μπουργκάς, το οποίο παρουσίασε την παράσταση «Τούμπα-λούμπα» - ένα υπέροχο θέαμα χωρίς λόγια, με βάση την βουλγαρική λαογραφία, τη μυθολογία, τη μουσική, το χορό, τις μαριονέτες. Την παράσταση παρακολούθησαν και πολλοί αλλοδαποί. Η δεύτερη θεατρική παράσταση ήταν «Οι πριγκίπισσες και το φίδι», το έργο άρεσε τόσο πολύ που οργανώσαμε και δεύτερη παράσταση. Τα παιδιά ήταν πολύ χαρούμενα και φάνηκε ότι τους άρεσε πραγματικά. Φυσικά, το πρόγραμμα είχε επίσης λογοτεχνικές αναγνώσεις, μουσική κ.ά.. Φέτος, σχεδόν όλες οι ταινίες και θεατρικές παραστάσεις είχαν υπότιτλους στα αγγλικά, και το κοινό ήταν ποικίλο - Βέλγοι, αλλοδαποί που εργάζονται στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και υπηρεσίες... Το Φεστιβάλ θα κλείσει με το έργο «Εξύψωση» (από το μυθιστόρημα του Μίλεν Ρούσκοφ, σε σκηνοθεσία του Βίκτορ Μποζίνοφ). Όπως πάντα, μετά την τελευταία εκδήλωση θα πιούμε ένα ποτήρι κρασί. Το φεστιβάλ μας δεν είναι μόνο μια ευκαιρία να συναντήσουμε τον βουλγαρικό πολιτισμό. Είναι ένα περιζήτητο μέρος ανθρώπινης επικοινωνίας, ένα μέρος στο οποίο τα παιδιά και οι νέοι μπορούν να κάνουν νέες γνωριμίες, που, με τη σειρά τους, γεννούν νέες ιδέες για βουλγαρικά γεγονότα.
Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης
Η έκθεση «Οι δυνατές σχέσεις: Μορφές στο ατελιέ του Νικολάι Σμίργκελα», που εγκαινιάζεται σήμερα στην Αστική Πινακοθήκη Σόφιας, παρακολουθεί τις επαφές στην πορεία των χρονών μεταξύ του Σμίργκελα και των ανθρώπων που άφησαν ίχνος στο ατελιέ του. Η..
Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου στην γκαλερί «Ριβολί» στην Σόφια παρουσιάζεται έκθεση με έργα σύγχρονων στρήτ άρτ ζωγράφων από την Πορτογαλία. Οι καλλιτέχες αναπαριστούν το πολύχρωπο πνεύμα και τις πολιτιστικές επιρροές της Λισαβόνας, του Πορτό, του..
Η ταινία μικρού μήκους «Ο άνθρωπος που δεν μπορούσε πλέον να σιωπεί», του Κροάτη σκηνοθέτη Νεμπόισα Σλιέπτσεβιτς, που είναι κροατική, γαλλική, βουλγάρικη και σλοβένικη συμπραγαγωγή και η ταινία «The Apprentice», του δανο-ιρανού σκηνοθέτη Αλί Αμπασί,..