Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σόφιας δίνει στις 17 Μαΐου συναυλία σε μία από τις πιο έγκριτες αίθουσες στον κόσμο, την αίθουσα Musikverein της Βιέννης . Στο πρόγραμμα της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας μας υπό τη διεύθυνση του Νάιντεν Τόντοροφ είναι η σουίτα «Μπάι Γκάνιο» του βουλγάρου κλασικού Βεσελίν Στογιάνοφ, Σλαβικοί Χοροί αρ. 2 και αρ. 8 του Ντβόρζακ και η 5^η Συμφωνία του Τσαϊκόφσκι.

Δεν είναι μυστικό, ότι για την περίοδο, κατά την οποία είναι διευθυντής της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Σόφιας, κατόρθωσε να αλλάξει τη συναυλιακή ζωή όχι μόνο στη βουλγαρική πρωτεύουσα, αλλά και στη χώρα, χάρη στις επαφές του σε όλο τον κόσμο και την ικανότητα να είναι ηγέτης, ο οποίος εμπνέει, ενθαρρύνει και δεν εγκαταλείπει τους μεγάλους στόχους. Στην αφίσα της ορχήστρας τις τελευταίες συναυλιακές σεζόν είναι ονόματα των παγκόσμιων μουσικών σκηνών, ερμηνευτές και μαέστροι, που είναι τιμή ακόμη και για τα καλύτερα μουσικά σύνολα στον κόσμο.

Αφού τελείωσε το Πανεπιστήμιο Τεχνών της Βιέννης, κέρδισε μονοετή υποτροφία για εκπαίδευση στην Ιερουσαλήμ στον διαγωνισμό «Λέονταρντ Μπερστάιν». Ακολούθησε αποκλειστική από δημιουργική άποψη περίοδος. Μαζί με την εκπαίδευση, εργαζόταν ως τρομπετίστας στη Συμφωνική Ορχήστρα του Ισραήλ. Σύντομα μετά, με σοβαρό ανταγωνισμό, κέρδισε τον διαγωνισμό για γενικό διευθυντή της Συμφωνικής Ορχήστρας στην πόλη Χάιφα. «Ήμουν 25 χρονών, κάτι σαν το παιδί της ορχήστρας, είχαν καταπληκτική συμπεριφορά απέναντί μου. Εκεί έμαθα πώς να συμπεριφέρομαι με τα μέλη της ορχήστρας, για να δείξουν τον καλύτερο τους εαυτό» - θυμάται ο μαέστρος. Η επόμενη σημαντική θέση του ήταν στη μητρική πόλη του και την ονειρεμένη ορχήστρα – γενικός διευθυντής της Φιλαρμονικής του Πλόβντιβ.

«Εκεί έκανα το ντεμπούτο μου και ως διευθυντής ορχήστρας σε έργο όπερας – συνεχίζει ο Νάιντεν Τόντοροφ. – Την ίδια περίοδο για πρώτη φορά διεύθυνα τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Σόφιας. Ήδη θυμάμαι σχεδόν κάθε λεπτό από αυτή την πρώτη πρόβα στην αίθουσα «Βουλγαρία», που πάντα ήταν σαν ναός για μένα. Πρέπει να πω ότι με την πάροδο του χρόνου αυτό δεν άλλαξε. Μετά το Πλόβντιβ, απ’ όπου έφυγα όταν άλλαξαν τον διευθυντή, ο Μιχαήλ Άγγελοφ – ο μεγάλος βούλγαρος διευθυντής ορχήστρας, με προσκάλεσε να εργάζομαι στο Μπουργκάς. Επέστρεψα στη Βιέννη και ταξίδευα για τις πρόβες και τις συναυλίες στο Μπουργκάς. Εργάστηκα, αλλά με πολλά ταξίδια, και με τις ορχήστρες στη Βράτσα και το Βίντιν.

Γνώρισα τη μελλοντική σύζυγό μου κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Ιταλία και όταν παντρευτήκαμε, γυρίσαμε στη Βουλγαρία. Υπέβαλα υποψηφιότητα για διευθυντή της Όπερας του Ρούσε. Κέρδισα τη θέση και έμεινα εκεί περισσότερα από 11 χρόνια – από τα καλύτερα στη ζωή μου. Μέχρι τότε είχα εμπειρία με ορχήστρα, αλλά να είσαι διοικητικός διευθυντής είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Όταν είχα πρόβλημα, συχνά ζητούσα συμβουλή από τον διευθυντή της ορχήστρας στη Χάιφα, με τον οποίο μιλούσα στο τηλέφωνο. Δεν ήθελα να εγκαταλείψω το Ρούσε, εκεί έχω φίλους, οι οποίοι μου λείπουν μέχρι και σήμερα, αλλά αποφάσισα ότι πρέπει να συνεχίσω την καριέρα μου ως μαέστρος.»

Εκείνη την περίοδο ο Νάιντεν Τόντοροφ είχε δυνατότητα να εργαστεί στη Βιέννη, την Αίγυπτο κ. ά. αλλά επέλεξε να παρουσιαστεί  στον διαγωνισμό για διευθυντή της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Σόφιας.

«Για μένα η ορχήστρα είναι ένα από τα λίγα διασωθέντα «νησιά» της κλασικής μουσικής στη Βουλγαρία. Η Φιλαρμονική Σόφιας τώρα συνεχίζει την ανοδική πορεία της και είναι πολύ ευτυχισμένος ότι μπορώ να είμαι μέρος αυτής της πορείας. Είναι μουσικό σύνολο με αξιοσημείωτη ιστορία, που πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν. Ένα από τα όνειρά μου είναι με την ορχήστρα αυτή να δείξουμε ότι δεν υπάρχουν αδύνατα πράγματα, ακόμη και στη Βουλγαρία. Ότι με μεγάλη επιθυμία και με πολλή δουλειά πάντα επιτυγχάνονται θαύματα και δεν υπάρχει σημασία πού βρίσκεται κανείς. Αυτός είναι ο λόγος μερικές φορές να επιλέξω να γυρίσω στη Βουλγαρία.

Η Φιλαρμονική Ορχήστρα Σόφιας είναι η εθνική ορχήστρα της Βουλγαρίας κι εγώ είμαι Βούλγαρος και είναι φυσικό αυτή η ορχήστρα να είναι στην πρώτη θέση για μένα. Δουλεύοντας μ’ αυτή, έχοντας επιτυχίες, εμείς κατοχυρωνόμαστε όχι μόνο από μουσική άποψη, αλλά κατοχυρώνουμε και τη Βουλγαρία και για μένα αυτό είναι σημαντικό. Έχουμε εξαιρετικούς καλλιτέχνες, με τους οποίους μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι. Υπάρχουν και Βούλγαροι που κάνουν όλα τα δυνατά για τη χώρα τους. Είμαι πολύ ευτυχισμένος ότι άνθρωποι όπως η Σόνια Γιόντσεβα, ο Βέσκο Εσκενάζυ, ο Σβετλίν Ρούσεφ, ο Λιουντμίλ Άγγελοφ, δεν ξεχνούν τη Βουλγαρία. Είναι το σύγχρονο καμάρι μας.»

Να πώς φαίνεται «ο προσωπικός» χάρτης του κόσμου για τον μαέστρο:

«Περισσότερες συναυλίες είχα στη Γερμανία, περισσότερο θα ήθελα να έχω στην Αυστρία. Οι χώρες, που μου έφεραν περισσότερες νέες εμπειρίες είναι οι ΗΠΑ και η Κίνα. Πιο θερμή υποδοχή από το κοινό έχω νιώσει στην Ιταλία. Η χώρα, στην οποία ανησυχώ πιο πολύ πώς θα με υποδεχθεί το κοινό είναι η Βουλγαρία – πάντα είναι πιο δύσκολο στο σπίτι. Πριν δύο χρόνια πραγματοποίησα για πρώτη φορά ένα όνειρό μου – να έχω συναυλία στην αγαπημένη μου αίθουσα – Musikverein στη Βιέννη, με την αγαπημένη μου ορχήστρα, με την οποία εργάζομαι – τη Φιλαρμονική Σόφιας. Τώρα το όνειρο επαναλαμβάνεται. Πιστεύω ότι αυτό είναι μόνο η αρχή μιας σειράς συναυλιών, που κάνουμε μαζί με τους μουσικούς της ορχήστρας στις πιο θαυμάσιες αίθουσες συναυλιών.»

Φωτογραφίες: Facebook / @Nayden Todorov, Facebook /@Sofia Philharmonic, sofiaphilharmonic.com, архив

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα