Η κυκλοφορία μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας, που επιδεινώθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία, θέτει ξανά στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της κατασκευής τρίτης γέφυρας στον ποταμό Δούναβη, η οποία θα βελτιώσει τη συνδεσιμότητα μεταξύ των δύο κρατών.

Οι γεωπολιτικοί αναλυτές συγκρίνουν την παρούσα κατάσταση με αυτήν του 1999, όταν η σύγκρουση στο Κοσσυφοπέδιο και η καταστροφή των σερβικών γεφυρών του ποταμού Δούναβη προς την Κεντρική Ευρώπη, ανάγκασαν την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις. Για το λόγο αυτό επιταχύνθηκε η κατασκευή της δεύτερης γέφυρας μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας στο Βίντιν - Καλαφάτ. Το 2022, ο πόλεμος στην Ουκρανία εμπόδισε τη ναυτιλία στη Μαύρη Θάλασσα και αύξησε τη κυκλοφορία στον Δούναβη. Σύμφωνα με τον ιστορικό Πλάμεν Ντιμιτρόφ, ειδικό της Βουλγαρικής Γεωπολιτικής Εταιρείας, οι συνθήκες δημιουργούν τη δυνατότητα επιτάχυνσης της κατασκευής γεφυρών στον μεγαλύτερο ποταμό της Ευρώπης.

«Έχουμε τα ίδια γεωπολιτικά εμπόδια στην απρόσκοπτη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, τα οποία υπήρχαν το 1999, όταν υπήρξε πόλεμος μεταξύ ΝΑΤΟ και Γιουγκοσλαβίας. Αυτή τη φορά το πρόβλημα έρχεται από τα βορειοανατολικά. Αποδεικνύεται ότι η μεταφορά εμπορευμάτων μέσω της ανατολικής ακτής της Μαύρης Θάλασσας δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτήν τη διαδρομή, επειδή διεξάγονται στρατιωτικές επιχειρήσεις. Υπάρχει ένας ανοιχτός διάδρομος, μόνο, για εξαγωγές σιτηρών, αλλά κι αυτός είναι αρκετά προβληματικός. Είναι λογικό το εμπόριο μεταξύ Τουρκίας και Ανατολικής Ευρώπης, μεταξύ Ουκρανίας και Τουρκίας, να διέρχεται από την κάτω ροή του ποταμού Δούναβη και, κατά συνέπεια, από τα βούλγαρο-ρουμανικά σύνορα. Γνωρίζω ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία προσπαθούν να δείξουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι υπάρχει ανάγκη χρηματοδότησης μιας νέας γέφυρας κοντά στο Ρούσε στο πλαίσιο του προγράμματος «Συνδεδεμένη Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχει, άρα, κάποια γεωπολιτική ώθηση που μπορεί να επιταχύνει την κατασκευή της», επισημαίνει ο Πλάμεν Ντιμιτρόφ, αλλά προειδοποιεί για τον κίνδυνο να μην αποδώσει το έργο από καθαρά οικονομική άποψη. «Τότε θα πρέπει να παράβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία μπορεί να συμπληρώσει το μέρος της χρηματοδότησης που λείπει».

Η τελευταία τακτική κυβέρνηση της Βουλγαρίας είχε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την κατασκευή έως και πέντε γεφυρών στον ποταμό Δούναβη. «Ωστόσο, πριν γίνουν πέντε, οι γέφυρες πρέπει να γίνουν τρεις», συμβουλεύει ο Πλάμεν Ντιμιτρόφ:

«Είναι αδιανόητο να χτιστεί οποιοδήποτε είδος γέφυρας αν δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή που να οδηγεί σε αυτήν. Θα ήταν επιθυμητό να κατασκευαστεί ένας αυτοκινητόδρομος που θα μπορεί να εξυπηρετήσει την κυκλοφορία. Υπό αυτή την έννοια, αν η τρίτη γέφυρα είναι ξανά στο Ρούσε-Γκιούργεβο, θα πρέπει να υπάρξει βελτίωση και στις εκεί υποδομές. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει αυτοκινητόδρομος στη βουλγαρική πλευρά, ούτε και μέχρι τη δεύτερη γέφυρα στο Βιντίν – Καλαφάτ. Πιστεύω ότι πρόκειται για ένα σύνθετο έργο και γι’ αυτό θα πρέπει να επενδυθούν κονδύλια για να σχεδιαστούν οι δρόμοι ταυτόχρονα με τη γέφυρα».

Σε ποιο σημείο σύνδεσης μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας, είναι πιο επείγον να κατασκευαστεί γέφυρα;

«Εάν πρέπει να ανταποκριθούμε στα άμεσα προβλήματα, ως αποτέλεσμα του ρώσο-ουκρανικού πολέμου, το σημείο αυτό θα πρέπει να είναι κάπου πιο ανατολικά κατά μήκος των βούλγαρο-ρουμανικών συνόρων. Ο λόγος είναι να μπορέσει να εξυπηρετήσει την κυκλοφορία μεταξύ της Ουκρανίας και των συμμάχων της στην Ανατολική Ευρώπη, όπως, επίσης, και της Τουρκίας. Φυσικά, πρέπει να παρακολουθείται η εξέλιξη της γεωπολιτικής κατάστασης», εξηγεί ο Πλάμεν Ντιμιτρόφ. Για το λόγο αυτό, συνιστά την κατασκευή μιας νέας γέφυρας κοντά στη βουλγαρική πόλη Σιλίστρα. Αλλά, ως πιο πιθανό τόπο, ορίζει την επιλογή της πόλης Ρούσε, με την αντίστοιχη βελτίωση της υπάρχουσας συνδετικής υποδομής, γιατί θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τόσο τη ροή προς την Κεντρική Ευρώπη όσο και προς την Ουκρανία.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης

Φωτογραφίες: bgnes, Ίβο Ιβανόφ