Η 28^η Μαΐου ορίστηκε σαν Ημέρα των Πάρκων το 1999. Κάθε χρόνο αυτήν την μέρα διοργανώνονται πολλές εκδηλώσεις στα εθνικά πάρκα της Βουλγαρίας όπως ο «Κεντρικός Αίμος», η «Ρίλα», το «Πίριν», η «Μπελάσιτσα», η «Μπάλγκαρκα», η «Βίτοσα», ο «Αίμος στην περιοχή της Βράτσα», οι «Χρυσές αμμουδιές», η «Περσίνα», οι «Μπλε πέτρες», η «Στράντζα», το «Μοναστήρι της Ρίλα», το «Ρούσενσκι λομ», και το «Σούμενσκο πλάτο».

Όλες αυτές τις πυκνόφυτες εκτάσεις τις φροντίζουν ειδήμονες οι οποίοι έχουν τελειώσει Αρχιτεκτονική εξωτερικών χώρων όπως ο Αλεξάντερ Νέντεβ.

«Η δουλειά μας είναι πολύ ευχάριστη, λέει για το Ράδιο Βουλγαρία εκείνος. Οι αρχιτέκτονες εξωτερικών χώρων ασχολούνται με την ζωντανή φύση η οποία αλλάζει κάθε σαιζόν και με τα χρόνια. Σήμερα μπορεί να φυτεύσουμε ένα δέντρο το οποίο αλλάζει πολύ για 2, 5 ή 10 χρόνια. Τα πρώτα δέντρα που φύτεψα εγώ ο ίδιος είναι πλέον περίπου 15 χρονών. Το πιο ενδιαφέρον στην δουλειά μας είναι ότι αυτό που σχεδιάζουμε σήμεραόταν υλοποιηθεί γίνεται όλο και πιο ελκυστικό με το πέρασμα του χρόνου». 

Με τον Αλεξάντερ Νέντεβ συζητήσαμε για την κατάσταση της Σόφιας και τα προβλήματα της συντήρησης των πάρκων της πρωτεύουσας.

«Η Σόφια αναπτύσσεται παράξενα, είπε εκείνος. Στο κεντρικό μέρος δεν υπάρχουν πια ελεύθεροι χώροι οι οποίοι να μετατραπούν σε πάρκα. Ακόμα κι αν φυτεύσουμε δέντρα στα πεζοδρόμια περνάει καιρός μέχρι να μεγαλώσουν και να απορροφούν αρκετό διοξείδιο του άνθρακα για να καθαρίζουν τον αέρα. Γι’ αυτό δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στους θάμνους οι οποίοι για 3 με 5 χρόνια αναπτύσσονται αρκετά για να κατακρατούν την σκόνη και να ηχομονώνουν τις γειτονιές. Όλες όμως οι φυτικές συνθέσεις θέλουν συντήρηση για να έχουν καλή μορφή και να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες να λειτουργούν σαν «πνεύμονες της πόλης». Το σημαντικότερο φυσικά για μια πόλη είναι να έχει μεγάλες εκτάσεις με πράσινο για να μπορούν οι άνθρωποι πραγματικά να ξεκουράζονται εκεί».

Μια από τις καλές πρακτικές που όμως λείπουν στην χώρα μας είναι οι κοίποι στις ταράτσες των πολυκατοικιών.

«Μια από τις αιτίες που αποφεύγουν αυτήν την πρακτική στην Βουλγαρία είναι ότι απαιτεί καλή μόνωση από την υγρασία, λέει στο Ράδιο Βουλγαρία ο Αλεξάντερ Νέντεβ. Αλλά αν η μόνωση είναι καλή μπορούν να γίνουν ακόμα και λιμνούλες, να τοποθετηθούν παγκάκια και να έχετε μια όαση πάνω από τα διαμερίσματα».

Επιμέλεια και μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα