Më 11 nëntor, Kisha Ortodokse Bullgare përkujton Shën Minain, martir të madh dhe mrekullibërës, i cili vuajti për Krishtin në Egjipt në shekullin IV. I lindur në Egjipt, Shën Minai shquhej për guximin dhe besimin e palëkundur. Ai ishte ushtar në ushtrinë romake gjatë perandorit Dioklecian, por kur pa persekutimin e të krishterëve, la shërbimin ushtarak dhe u tërhoq në një jetë të shenjtë si eremit, duke jetuar në post dhe lutje.
Në qytetin e Kotuani (afër Aleksandrisë), Shën Minai zbuloi guximshëm besimin e tij në Krisht dhe u përball me martirizimin për këtë. Ai u ekzekutua me prerjen e kokës për shkak të besimit të tij dhe më pas trupi i tij u hodh në zjarr, por mbeti i paprekur nga flaka, duke dëshmuar fuqinë e mrekullive të Zotit. Pas kësaj, besimtarët e varrosën trupin e tij në një vend që më vonë u bë qendër e shumta mrekullie dhe adhurimi.
Shën Minai njihet si mbrojtës i udhëtarëve, i të pafajshmëve dhe i atyre që përballen me padrejtësi. Në Bullgari, ai është shumë i nderuar, veçanërisht në manastirin “Shën Minai” pranë Sofjes, ku ruhet ikona e tij e mrekullueshme. Shumë besimtarë dëshmojnë për shërim nga sëmundje të rënda. Shën Mina njihet edhe për ndihmën që jep fëmijëve dhe për mbrojtjen nga forcat e këqija
Shën Mina është shembull i besnikërisë ndaj Krishtit, guximit përballë provave dhe gatishmërisë për të sakrifikuar lavdinë tokësore për shkak të lavdisë së përjetshme.
Redaktoi dhe publikoi: Svetllana Dimitrova
Foto: pravoslavieto.com, Radio Vitin
Kryeministri Rosen Zheljazkov do të marrë pjesë në festimet solemne me rastin e 140-vjetorit të Luftës Serbo-Bullgare, të cilat do të mbahen sot, 7 nëntor - Dita e Fitores në Betejën e Slivnicës. Ceremonia do të zhvillohet në Sheshin "Sëedinenie"..
Bullgarët jemi ndër pak kombet që kanë një festë të vetën të spiritualitetit — Dita e Iluministëve të Popullit . E shënojmë çdo vit më 1 nëntor, për të nderuar, jo sundimtarë apo heronj ushtarakë, por njerëzit e shpirtit — ata bullgarë që kanë..
Në botën bashkëkohore, kur vlerat materiale zëvendësojnë ato shpirtërore, mendimet për shpëtimin e shpirtit mbeten disi në plan të dytë. Gara e pandërprerë me kohën dhe detyrimet e përditshme e mpakin zërin e shpirtit, që mbytet nga ritmi i vrullshëm..