Αρέσουν οι Βούλγαροι το επάγγελμά τους

δημοσίευση: 5/18/10 12:22 PM

"Μάθε παιδί μου για να μην σκουπίζεις αργότερα τους δρόμους" έλεγαν κάποτε οι μητέρες στα παιδιά τους, για να τα παροτρύνουν να μαθαίνουν. Και τα παιδιά ήξεραν ότι με καλή μόρφωση θα μπορούν να βρουν και καλή εργασία. Τώρα όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι και πολλοί άνθρωποι με καλή μόρφωση δεν κατορθώνουν να βρουν δουλεία στην ειδικότητα τους.

Οι καιροί γίνονται όλο και πιο δυναμικοί και πολύ συχνά όταν σπουδάσει κανείς, αποδείχνεται ότι δεν υπάρχει πια ανάγκη από επαγγελματίες με την δική του ειδικότητα. Και επιβάλλεται επανειδίκευση ή να αρχίσει κάποια οποιαδήποτε εργασία με την ελπίδα ότι μία μέρα θα βρει καλύτερη ευκαιρία. Ο χρόνος περνά και με κάθε έτος οι δυνατότητες για καλύτερη αξιοποίηση στην αγορά εργασίας απομακρύνονται. Οι άνθρωποι συμβιβάζονται, αλλά το αίσθημα ανικανοποίησης σιγά σιγά τους μεταμορφώνει σε κακοδιάθετους και πιεσμένους υπάλληλους που με ανυπομονησία περιμένουν το τέλος της εργάσιμης μέρας. Και δύσκολα σε ένα περιβάλλον που δεν τους ικανοποιεί μπορούν να δείξουν και αναπτύξουν τις δυνατότητες που έχουν.

Σύμφωνα με τις έρευνες του Βαλκανικού Ινστιτούτου Εργασίας και Κοινωνικής πολιτικής πάνω από 70% των Βουλγάρων δεν αρέσουν την δουλειά τους, Η αιτία είναι ότι στην χώρα δεν υπάρχει σύστημα για επαγγελματικό προσανατολισμό που να αρχίζει από την παιδική ηλικία και να βοηθά στους νεαρούς ανθρώπους να ανακαλύψουν και αναπτύσσουν τις ικανότητές τους στη σωστή κατεύθυνση. Αυτό δείχνει και η πρόσφατη έρευνα της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας σχετικά με το έως ποιόν βαθμό οι άνθρωποι αρέσουν το επάγγελμα που ασκούν .

Οι φοιτητές Νικολέτα και Πέταρ δουλεύουν σαν μπάρμαν σε ένα μαγαζί: "Δεν έχω μάθει γι' αυτό και ελπίζω στο μέλλον να αναπτύσσομαι με άλλο τρόπο, λέει ο Πέταρ. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει πως ακριβώς θα γίνει. Προς το παρόν εργάζομαι εδώ , και η δουλειά μου με τους ανθρώπους είναι ευχάριστη".

Η Νικολέτα εργάζεται στο μαγαζί από δύο χρόνια και ταυτόχρονα και σπουδάζει ιατρική κυβερνητική: "Όταν τελειώσω τις σπουδές σκοπεύω να εργάζομαι στον τομέα, για αυτό και σπουδάζω", λέει η Νικολέτα. "Στη Βουλγαρία ίσως θα δυσκολευτώ αλλά είμαι αισιόδοξη και νομίζω ότι θα τα πετύχω".

Η Αντοανέτα Συμεώνοβα σπούδασε ψυχολογία και μάνατζμεντ στον τομέα της υγείας. Προσπαθεί να βρει δουλειά στην ειδικότητα επειδή είναι πεπεισμένη ότι η κοινωνία μας έχει ανάγκη από ειδικούς σαν και αυτήν.

"Όχι, δεν εργάζομαι. Ζητώ συνεχώς, αλλά δεν βρίσκω δουλειά", εξηγεί η Αντοανέτα. "Είναι δύσκολο, δεν έχουν ανάγκη από ψυχολόγους. Στο μεταξύ στους παιδικούς σταθμούς και τα σχολεία η επιθετικότητα αυξάνεται. Οι ναρκομανία και ο αλκοολισμός εισχωρούν στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ταυτόχρονα όμως δήθεν δεν έχουν ανάγκη από ειδικούς σαν εμάς. Πια είμαι διατεθειμένη για συμβιβασμούς".

Φυσικά, υπάρχουν και άνθρωποι σαν την δημοσιογράφο Γκεργκάνα Μάντσεβα που αρέσουν την δουλειά τους επειδή έχουν κατορθώσει να κάνουν την σωστή επιλογή: "Αρέσω τη δουλειά μου, και να έχω μάλιστα κάποιες παραλείψεις προσπαθώ να τις καλύψω για να νιώθω καλά με τους συνάδελφους μου", λέει η Γκεργκάνα. "Μπορώ να πω ότι νιώθω ευτυχισμένη. Νομίζω ότι η δουλειά είναι προϋπόθεση για καλή ζωή και από προσωπική άποψη. Να έχεις εργασία είναι σημαντικό, ιδιαίτερα τώρα, ανεξάρτητα εάν είσαι άντρας είτε γυναίκα. Πολλές από τις σύγχρονες κοπέλες υπολογίζουν σε καλή καριέρα , καθώς επίσης και σε αυτό να δημιουργήσουν οικογένεια, σε σταθερά έσοδα για να μπορούν να φροντίζουν τα παιδιά τους. Νομίζω ότι η δουλειά είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλει στο να νιώθει άνθρωπος καλά".

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα

По публикацията работи: Νταρίνα Γκριγκόροβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Αρέσουν οι Βούλγαροι το επάγγελμά τους

Περισσότερα στην κατηγορία

Βούλγαροι μαθητές θα συναγωνίζονται για συμμετοχή στο διαστημικό στρατόπεδο της NASA

Το Πανεπιστήμιο Δασολογίας γιορτάζει 100 χρόνια από την ίδρυσή του

90 χρόνια ΒΕΡ – ιστορία υπερηφάνειας και χωρίς προκαταλήψεις!

Στον μαγικό κόσμο των παιδιών στο βουλγαρικό σχολείο στο Παρίσι