Η Νταφίνα Νικόλοβα από το Τέτεβεν – τι σημαίνει να είσαι δάσκαλος σήμερα

δημοσίευση: 6/28/10 8:27 AM

Φωτογραφία: Νταρίνα Γκριγκόροβα

Είτε λόγω της χαμηλής αμοιβής, είτε ως αποτέλεσμα της περιφρονητικής στάσης των ανθρώπων, το επάγγελμα του δασκάλου σήμερα δεν ζητιέται πολύ. Της μόδας είναι επαγγέλματα όπως τραπεζίτης, οικονομολόγος ή μάνατζερ. Οι δάσκαλοι όμως είναι οι άνθρωποι, υπεύθυνοι για τα παιδιά μας στο σχολείο. Τους ευχαριστούμε για την βοήθειά τους για τη μετατροπή των παιδιών μας σε προσωπικότητες, για τις οποίες αργότερα είμαστε υπερήφανοι. Για τέτοιους δασκάλους το επάγγελμα τους έχει ιδιαίτερη σημασία, κάτι μπορεί να εξηγηθεί μόνο με την αγάπη τους για τα παιδιά.

Τώρα, όταν οι πληροφορίες κυριολεκτικά μας κατακλύζουν από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, τον Τύπο και το Διαδίκτυο, οι αληθινοί δάσκαλοι ακόμη κατορθώνουν να προσηλώσουν την προσοχή των μαθητών και να τους μάθουν τα πράγματα που πουθενά δε θα διαβάσουν και ακούσουν. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η καθηγήτρια Ιστορίας στο Γυμνάδιο Δασοκομίας και Ξυλουργίας στην πόλη Τέτεβεν, Νταφίνα Νικόλοβα. Για εκείνη το επάγγελμα της καθηγήτριας αποτελεί καθημερινή πρόκληση.

«Είναι πρόκληση γιατί έρχεται μια νέα γενιά που πολύ δύσκολα προσαρμόζεται στις παραδοσιακές μεθόδους διδασκαλίας. Σήμερα ο καθηγητής πρέπει να εφαρμόζει σύγχρονες μεθόδους, παρουσιάζοντας τις απαραίτητες πληροφορίες στους μαθητές. Ο καθηγητής πρέπει να είναι νεωτεριστής, να προσαρμόζεται στην πραγματικότητα και να προκαλεί το ενδιαφέρον των μαθητών. Να τους κάνει να σκέφτονται και να είναι δραστήριοι, μ’ αυτή την έννοια το επάγγελμά μας είναι αληθινή πρόκληση.»

Οι προκλήσεις δε λείπουν. Η δίψα για γνώσεις έχει μετατραπεί σταδιακά σε φιλοδοξία για καλούς βαθμούς στο πτυχίο. Η ανάγνωση βιβλίων ήδη δεν είναι πνευματική ανάγκη, αλλά βαρετή υποχρέωση στο σχολικό πρόγραμμα. Τα σχολικά βιβλία είναι βαρετά και η γλώσσα τους – απρόσιτη για τους περισσότερους μαθητές. Φαίνεται ότι οι συντάκτες τους έχουν χάσει τη σχέση με τις παιδικές αντιλήψεις για τον κόσμο. Συχνά οι ίδιοι οι γονείς δύσκολα ερμηνεύουν τη σημασία των πολύπλοκων ακαδημαϊκών προτάσεων.

Η Νταφίνα Νικόλοβα διδάσκει ιστορία, που συχνά θεωρείται από τους μαθητές δύσκολη και όχι πολύ ενδιαφέρουσα ύλη. Γι’ αυτό η καθηγήτρια αντιλαμβάνεται το επάγγελμά τις ως αποστολή, που της δίνει την αίσθηση για επάρκεια και δεν σταματάει να τελειοποιείται ακόμη και πέρα από την ειδικότητά της. Πρόσφατα πήρε και την αναγνώριση «Καθηγήτρια της χρονιάς» για ανθρωπιστικές επιστήμες.

«Θα μπορούσα να αποκαλέσω τον εαυτό μου ευτυχισμένη καθηγήτρια γιατί έχω άριστους μαθητές στον χώρο της ιστορίας», λέει η Νταφίνα Νικόλοβα. «Δουλεύοντας σε τεχνικό γυμνάσιο, συνειδητοποίησα ότι η ιστορία δεν είναι επιστήμη με εφαρμοσμένο χαρακτήρα. Το γεγονός αυτό με κάποιο τρόπο μειώνει το ενδιαφέρον των μαθητών για το μάθημα ιστορίας. Αναζητώντας ισορροπία και πρόκληση για τον εαυτό μου, τελείωσα οικονομικές σπουδές. Από δύο χρόνια διδάσκω και οικονομολογία. Κατέληξα όμως στο συμπέρασμα ότι η ιστορία είναι μάθημα που κάνει τους μαθητές να σκέφτονται, να αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως πολίτες και να καταλαβαίνουν τη σημασία της Κοινωνίας των πολιτών. Η οικονομία επίσης τους δίνει όλα τα απαραίτητα για την επαγγελματική ανάπτυξή τους, γι’ αυτό μπορώ να πω ότι αισθάνομαι ικανοποιημένη ως καθηγήτρια.»

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

По публикацията работи: Νταρίνα Γκριγκόροβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Η Νταφίνα Νικόλοβα από το Τέτεβεν – τι σημαίνει να είσαι δάσκαλος σήμερα

Περισσότερα στην κατηγορία

Βουλγάρες από την Ιταλία δημιούργησαν «Ονλάην ψυχολόγο» στα βουλγάρικα

Το Τεχνικό Πανεπιστήμιο στην Σόφια με εκπαίδευση σε 4 γλώσσες

Στον μαγικό κόσμο των παιδιών στο βουλγαρικό σχολείο στο Παρίσι

Εκδηλώσεις με παγκόσμια απήχηση για την Εθνική Εορτή της Βουλγαρίας

Η μάρτενιτσα είναι το βουλγάρικο ανοιξιάτικο φυλαχτό υγείας