Ο Πλάμεν Ηλίεφ – ένας πετυχημένος Βούλγαρος στον Καναδά

«Η τύχη σου χτυπάει την πόρτα μόνο μια φορά» λέει μια παροιμία που μας υπενθυμίζει να μην χάνουμε τις ευκαιρίες, που μας προσφέρει η ζωή. Μια τέτοια ευκαιρία για τον νέο Πλάμεν αποδείχθηκε η αναχώρησή του για τον Καναδά. «Αυτό ήταν χρυσή ευκαιρία για μένα και τη γυναίκα μου για επαγγελματική αποκατάσταση», λέει ο ίδιος.

Ο Πλάμεν είναι μηχανικός μικροηλεκτρονικής, και όπως μας εξηγεί πρόκειται για ειδικότητα στον χώρο των υψηλών τεχνολογιών που απαιτεί τεράστιες επενδύσεις, πέρα των δυνάμεων των εταιρειών όχι μόνο στη Βουλγαρία, αλλά και στην Ευρώπη. «Οι καθηγητές μας έκαναν πλάκα ότι σπουδάζουμε για να γίνουμε υψηλά καταρτισμένοι άνεργοι, κάτι που δεν ήταν πολύ ενθαρρυντικό για μας», λέει ο Πλάμεν. Γι’ αυτό όταν του δίνεται η ευκαιρία να φύγει, δε διστάζει καθόλου.

«Έφυγα με βίζα εργασίας», μας λέει ο Πλάμεν. «Μια καναδική εταιρεία ήρθε στη Βουλγαρία να προσλάβει νέους μηχανικούς με προοπτικές και οι φίλοι μου με ενέγραψαν. Εγώ έφυγα για τον Καναδά, ενώ εκείνοι έμειναν στη Βουλγαρία. Όταν ήδη έφτασα στη χώρα οι Καναδοί μου έστειλαν συμπληρωμένα έντυπα που να υποβάλω για να μείνω εκεί. Ακόμη δεν είμαι τελείως πεπεισμένος αν θα μείνω στον Καναδά μέχρι το τέλος της ζωής μου. Αυτά που συνέβησαν στη ζωή μου μέχρι τώρα όμως με έπεισαν ότι δεν πρέπει να κάνω σχέδια για το μέλλον. Παίρνω τη γενική κατεύθυνση και τα πράγματα συμβαίνουν από μόνα τους.»

10 χρόνια τώρα ο Πλάμεν και η σύζυγός του μένουν στον Καναδά. Μικρός είναι ο αριθμός των Καναδών που έχουν ακούσει κάτι για τη χώρα μας, το γεγονός αυτό όμως έχει και πλεονεκτήματα γιατί λείπει η αρνητική στάση απέναντί στους Βουλγάρους, που ο Πλάμεν έχει αντιμετωπίσει στην Ευρώπη. Ο Καναδάς είναι χώρα που σέβεται και ενθαρρύνει τη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας. Μια απόδειξη γι’ αυτό είναι τα χρήματα που χορηγεί το κράτος στις διάφορες κοινότητες, συμπεριλαμβανομένου και στη βουλγαρική.

«Ο Καναδάς παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη μετανάστευση που γνωρίζω», είναι κατηγορηματικός ο Πλάμεν. «Το λέω αυτό όχι γιατί νιώθω πατριωτισμό, αλλά γιατί έχω ταξιδέψει πολύ στην Ευρώπη. Δούλεψα για μια βελγική εταιρεία και ταξίδεψα στο Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία. Οι χώρες αυτές δεν είναι τόσο ανοιχτές για τους μετανάστες όπως ο Καναδάς, που τους υποδέχεται με τα χέρια ανοιχτά. Το κράτος τους δίνει διάφορα κίνητρα για να κάνει την μετάβαση στη καινούρια ζωή τους όσον είναι δυνατό πιο εύκολη και να ξεπεράσουν γρήγορα το πολιτισμικό σοκ. Ειδικά για τον σκοπό αυτό δραστηριοποιούνται διάφορες εταιρείες. Τη στιγμή που προσγειωθείς στο αεροδρόμιο, έρχεται ειδικός άνθρωπος που να σε βοηθήσει και να σου πει πού να πας, τι να κάνεις κ.λπ.»

Ποια είναι η εικόνα της Βουλγαρίας στα μάτια ενός ανθρώπου, που πάνω από 10 χρόνια μένει στο εξωτερικό;
«Νιώθω ανάμεικτα συναισθήματα», ομολογεί ο Πλάμεν. «Όσο περισσότερο χρόνο περνάει, τόσο περισσότερο ξεχνάει κανείς το κακό. Δεν πρέπει όμως να ιδανικεύουμε το παρελθόν. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει η φράση «ο παλιός καλός χρόνος». Ο άνθρωπος δε θέλει να διαστρεβλώσει την αλήθεια, αλλά έχει την κλίση να ξεχνάει τα κακά και να θυμάται μόνο τα καλά πράγματα. Για παράδειγμα, ο Βούλγαρος πάντα βλέπει με νοσταλγία στο παρελθόν αντί να περιμένει με αισιοδοξία το μέλλον. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που μου κάνουν εντύπωση. Το άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ερχόμενος από μια οικονομία που ενθαρρύνει την εντατική δουλειά υψηλής ποιότητας, είμαι σοκαρισμένος ότι στη Σόφια τις εργάσιμες μέρες είναι δύσκολο να βρει κανείς ελεύθερη θέση στις καφετερίες το μεσημέρι. Για μένα αυτό αποτελεί πολιτισμικό σοκ.»

Για την ευκαιρία του να βρει επαγγελματική αποκατάσταση και για την προσωπική ικανοποίησή του ο Πλάμεν μας λέει τα ακόλουθα: «Θεωρώ τον εαυτό μου σπάνια ευτυχισμένος άνθρωπος. Μου αρέσει η ζωή μου. Με το επάγγελμα που έχω κερδίζω τα προς το ζην ήδη 10 χρόνια στο εξωτερικό και έχω 15 χρόνια υπηρεσίας συνολικά. Γι’ αυτό νομίζω ότι έχω κερδίσει περισσότερο, απ’ ό, τι αν είχα κερδίσει το λαχείο. Διάφορες κρίσεις χτυπούν τη βιομηχανία, στην οποία εργάζομαι, εγώ όμως είμαι ένας από τους λίγους που κατορθώνουν να βρουν δουλειά. Έχω φίλους που μισό ή ένα χρόνο δεν μπορούν να βρουν εργασία. Ίσως με βοηθάει το γεγονός ότι ξέρω αγγλικά, γαλλικά και ρωσικά. Τέσσερεις φορές έχω μείνει χωρίς δουλειά, αλλά χάρη στην ειδικότητα που σπούδασα στη Βουλγαρία, έχω επαγγελματική αποκατάσταση στον Καναδά. Είμαι ευχαριστημένος, γι’ αυτό δεν μπορώ να διακόψω τις επαφές μου με τη Βουλγαρία.»

«Η Βουλγαρία μου λείπει και θα μου λείπει όλη τη ζωή μου», λέει ο Πλάμεν που ασταμάτητα ενδιαφέρεται για τις εξελίξεις στη χώρα μας. Εκτός από Βουλγάρους, στον Καναδά έχει και πολλούς φίλους από διάφορα έθνη: «Εγώ προσωπικά είμαι κοσμοπολίτης. Μου αρέσει να μιλάω διάφορες γλώσσες και να συναναστρέφομαι με διάφορους ανθρώπους», λέει ο Πλάμεν. «Στο σπίτι μου μαζί με τη γυναίκα μου τιμόμαστε όλες τις παραδοσιακές βουλγαρικές γιορτές. Παρακολουθώ τις εξελίξεις στη Βουλγαρία στο Διαδίκτυο, ακούω τα δελτία ειδήσεων και διαβάζω εφημερίδες. Όταν η ημερομηνίες του ορθόδοξου και του καθολικού Πάσχα δεν συμπίπτουν, παίρνουμε άδεια για τη γιορτή. Σεβόμαστε όλα τα έθιμα που ξέρουμε από τους γονείς μας και θα παραδώσουμε και στα παιδιά μας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν είμαι ανοιχτός και για τον καναδικό τρόπο ζωής. Για παράδειγμα, τελευταία έγινα μεγάλος λάτρης του χόκεϊ, ένα σπορ που εκεί είναι τόσο δημοφιλές όσο το ποδόσφαιρο στη Βουλγαρία.»

Мετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Διαδώστε

Ο Πλάμεν Ηλίεφ – ένας πετυχημένος Βούλγαρος στον Καναδά

Περισσότερα στην κατηγορία

Βούλγαροι μαθητές θα συναγωνίζονται για συμμετοχή στο διαστημικό στρατόπεδο της NASA

Το Πανεπιστήμιο Δασολογίας γιορτάζει 100 χρόνια από την ίδρυσή του

90 χρόνια ΒΕΡ – ιστορία υπερηφάνειας και χωρίς προκαταλήψεις!

Στον μαγικό κόσμο των παιδιών στο βουλγαρικό σχολείο στο Παρίσι