Όλο και περισσότερους οπαδούς κερδίζουν οι πολεμικές τέχνες τα τελευταία χρόνια. Αυτό ισχύει και για τη γαλλική πυγμαχία, τη “la boxe savate”, στην οποία χρησιμοποιούνται χτυπήματα με τα χέρια και τα πόδια.

Στο διάστημα της τελευταίας δεκαετίας το la savate” κερδίζει συνέχεια οπαδούς στη Βουλγαρία, τόσο σαν τεχνική αυτοάμυνας, όσο και σαν άθλημα. Στη Βουλγαρία έχει πραγματοποιηθεί το Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2004 και ένας Βούλγαρος αθλητής και μια αθλήτρια, έχουν κερδίσει χρυσά μετάλλια. Ένας από τους πρώτους παράγοντες για τη διάδοση και ανάπτυξη του savate στη χώρα μας, είναι ο γάλλος Αλέν Ταρντίτς.

Στη συνέντευξή του στη Βουλγαρική Ραδιοφωνία, ο Αλέν μας μιλά για την ιστορία του la savate, υποστηρίζοντας ότι πρωτοεμφανίζεται το 1700 σαν τεχνική αυτοάμυνας κατά των πειρατών στα καράβια και στη συνέχεια μεταφέρεται στους δρόμους της Μασσαλίας, του Παρισιού αλλά και ολόκληρης της Γαλλίας.

"Το 1750, περίπου, η γαλλική αριστοκρατία αρχίζει να αραιώνει", λέει ο κ Αλέν Τάρντιτς. "Ένας από τους λόγους είναι οι θάνατοι των νέων αριστοκρατών από τις μεταξύ τους μονομαχίες. Ο τότε βασιλιάς της Γαλλίας απαγορεύει στους ευγενείς να οπλοφορούν, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν από τις επιθέσεις κακοποιών. Για το λόγο αυτό οι αριστοκράτες αρχίζουν να ενδιαφέρονται από τον τρόπο αυτοάμυνας των ανθρώπων του λαού. Αρχίζουν να εμφανίζονται λέσχες εκμάθησης ευγενών στο la savate, με δάσκαλους, συνήθως, τους έμπειρους γάλλους ναυτικούς. Στη συνέχεια, σαν αποτέλεσμα των διωγμών της αριστοκρατίας από τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, το άθλημα της γαλλικής πυγμαχίας διαδίδεται στο Βέλγιο, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Ρωσία και σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Το la savate γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλές στην τσαρική φρουρά της Ρωσίας".

Την ίδια περίπου περίοδο, εμφανίζεται, σαν άθλημα, η αγγλική πυγμαχία. Για μεγάλο χρονικό διάστημα οργανώνονται, συχνά, αγώνες μεταξύ αθλητών της αγγλικής και της γαλλικής πυγμαχίας.

"Μία από τις ξακουστές συναντήσεις μεταξύ των δυο αθλημάτων, η οποία αποκαλείται συνάντηση του αιώνα, πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο και έληξε με νίκη του Γάλλου αθλητή. Τη συνάντηση παρακολούθησαν χιλιάδες Γάλλοι θεατές, που ταξίδεψαν στην Αγγλία για το λόγο αυτό. Και ο Γάλλος και ο 'Αγγλος μποξέρ ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι, με αποτέλεσμα ένα καταπληκτικό αγώνα. Μετά τη συνάντηση αποφασίστηκε να συμπεριληφθούν και οι γροθιές στο γαλλικό άθλημα. Το 1890, το la savate συμπεριλαμβάνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως άθλημα επίδειξης".

Αυτό που αρέσει περισσότερο στη γαλλική πυγμαχία ο Αλέν, είναι ότι πρόκειται για ένα "καθαρό" και έντιμο άθλημα: "Το savate είναι ένα ερασιτεχνικό άθλημα. Για το λόγο αυτό δεν γίνεται χρήση αναβολικών ή άλλου είδους ντόπινγκ, δεν υπάρχουν παράνομα
"κανονισμένες" συναντήσεις ή άλλα παρατράγουδα. Οι ηθικοί του αγώνες εξακολουθούν να τηρούνται, ακόμα και σήμερα, από τους αθλητές. Μου αρέσει να παίζω σκάκι και να ασχολούμαι με το θέατρο, αλλά το la savate είναι η μεγάλη μου αδυναμία".

Μετά από ένα διάστημα απουσίας, για λόγους υγείας, ο Αλέν αρχίζει και πάλι τις προπονήσεις το 1998. Το 2001 ιδρύει την πρώτη λέσχη γαλλικής πυγμαχίας στην πόλη Πλόβντιφ. Σήμερα οι λέσχες στη Βουλγαρία είναι επτά, με τελευταία τη λέσχη της πόλης Ντούπνιτσα, η οποία ιδρύθηκε με την υποστήριξη της ΜΚΟ "Αποστολή Βουλγαρία".

"Έχω οργανώσει πολλούς αγώνες μεταξύ Βούλγαρων και Γάλλων αθλητών, στη Γαλλία, αλλά και σε διεθνείς συναντήσεις. Τα αποτελέσματα ήταν πολύ ικανοποιητικά και για το λόγο αυτό πρότεινα να πραγματοποιηθούν στη Βουλγαρία οι αγώνες του παγκόσμιου πρωταθλήματος της γαλλικής πυγμαχίας. Ήμουν ένας από τους χορηγούς τους και χαίρομαι ιδιαίτερα για τις επιτυχίες των βούλγαρων αθλητών. Οι αγώνες έγιναν το 2004 στην πόλη Πλόβντιφ. Οι Βούλγαροι είχαν εξαιρετική παρουσία και κέρδισαν δυο αργυρά μετάλλια. Πολλοί Βούλγαροι αθλητές, που ασχολούνται με το κικ μποξ, το καράτε και την πάλη, μαθαίνουν γαλλική πυγμαχία", λέει κλείνωντας Αλέν Ταρντίτς.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης