Η Ιγκλίκα Τρίφονοβα – με φωτογραφική μηχανή στους δρόμους των ονείρων

Όταν η Ιγκλίκα Τρίφονοβα λέει τις εμπειρίες της στην Ανταρκτική ή τα σχέδιά της για μελλοντικά ταξίδια στο Θιβέτ και τα Ιμαλάια, αρχίζει κανείς να νιώθει πως δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να ονειρεύεται και τα όνειρά του να γίνονται πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι, για να γίνει πραγματικότητα οποιοδήποτε όνειρο, είχε προηγηθεί μεγάλη προσπάθεια. Όσο για την Ιγκλίκα τα ταξίδια συνδυάζονται και με μια μεγάλη αγάπη - για τη φωτογραφία.

"Πάντα υπήρχε η αγάπη μου για τη φωτογραφία", λέει η Ιγκλίκα Τρίφονοβα. "Όταν ήμουν μικρή, έκοβα φωτογραφίες από περιοδικά και εφημερίδες, χωρίς να συνειδητοποιήσω τον λόγο. Συνήθως ήταν πορτρέτα. Μόνο μετά από χρόνια ανακάλυψα ότι η έλξη μου προς τη φωτογραφία ήταν από τα παιδικά μου χρόνια. Αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή το 1990. Μου ήταν ενδιαφέρουσα η πολιτική κατάσταση στη Βουλγαρία τότε και ήθελα να τη δω από πιο κοντά, να φωτογραφίσω τους ανθρώπους γιατί υπήρχαν πολλά ενδιαφέροντα πρόσωπα. Ήμουν ακόμα μαθήτρια. Μετά από το γυμνάσιο, άρχισα να σπουδάζω Πολωνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας "Άγιος Κλήμης της Αχρίδας". Απέκτησα και δύο ακόμα ειδικότητες – Δημόσιες Σχέσεις και Πολιτική Επιστήμη. Το ενδιαφέρον μου για την πολιτική παρέμεινε από τότε. Διορίστηκα ακόμη φωτογράφος της βουλγαρικής Βουλής, για έξι χρόνια".

Με τα χρόνια, η Ιγκλίκα Τρίφονοβα αποκτά εμπειρία ως φωτογράφος σε διάφορα περιοδικά, ενώ βραβεύτηκε σε διαγωνισμούς φωτογραφίας. Το 1999 συναντήθηκε με τους συμμετέχοντες στη βουλγαρική αποστολή στην Ανταρκτική. Με μεγάλο ενδιαφέρον ακούει τις διηγήσεις τους για την παγωμένη ήπειρο, τους πιγκουΐνους, τις φώκιες, το ηλιοβασίλεμα, που είναι μια μεγάλη πρόκληση για έναν φωτογράφο. Αυτό έγινε ένα μεγάλο όνειρο που μετά από επτά χρόνια γίνεται πραγματικότητα.

"Στις αρχές του 2006 έγινα μέλος της 14ης βουλγαρικής αποστολής στην Ανταρκτική ως εκπρόσωπος της ποδοσφαιρικής ομάδας της CSKA", θυμάται η Ιγκλίκα. "Τότε εργαζόμουν στο γραφείο Τύπου της ομάδας και εμφανίστηκε η ιδέα να διοργανωθεί ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας στην Ανταρκτική, μεταξύ των ομάδων της Ισπανίας και της Βουλγαρίας. Οι βάσεις των δύο χωρών βρίσκονται πολύ κοντά η μία στην άλλη. Οι Ισπανοί πρότειναν να είναι γηπεδούχοι. Είχαν φτιάξει γήπεδο. Οι ομάδες ήταν οι δύο πολικές αποστολές. Ο αγώνας έλαβε χώρα, όταν η θερμοκρασία ήταν πέντε βαθμοί κάτω από το μηδέν. Οι περισσότεροι παίκτες ήταν ντυμένοι με κοντά μανίκια και σορτάκια, αλλά έπαιξαν με μεγάλο ενθουσιασμό και έδειξαν ισχυρό πνεύμα. Το παιχνίδι έληξε με ισοπαλία 3-3, και στη συνέχεια, βέβαια, γιορτάσαμε αυτό το αποτέλεσμα".

Για την φωτογράφο Ιγκλίκα Τρίφονοβα ο μήνας που πέρασε στην Ανταρκτική είναι γεμάτος από αξέχαστες εμπειρίες. Εκεί για πρώτη φορά αντιμετώπισε το παράξενο φαινόμενο της πολικής ημέρας, μιας συνεχούς ημέρας διάρκειας έξι μηνών. Μόνο στα τέλη του Μαρτίου, όταν αρχίζει το καλοκαίρι στην Ανταρκτική, για περίπου μια-δύο ώρες αρχίζει να σκοτεινιάζει και μπορείτε να δείτε το ηλιοβασίλεμα. Σύμφωνα με την Ιγκλίκα, το ηλιοβασίλεμα στην Ανταρκτική είναι πανέμορφο με τα φωτεινά χρώματά του. Ακόμη και ο ωκεανός και το λευκός παγετώνας φαίνονται χρωματισμένοι στις αποχρώσεις του βιολετί.

Η Ιγκλίκα Τρίφονοβα θυμάται τα συναισθήματα που την πλημμύριζαν μία από αυτές τις όμορφες μέρες, όταν στην παγωμένη παραλία «ξαπλώθηκαν» πιγκουΐνοι και φώκιες: "Καθόμουν μόνη μου σε αυτήν την πέτρινη παραλία. Τα περισσότερα μέλη της αποστολής έκαναν τις επιστημονικές εργασίες τους, αλλά εγώ, σαν φωτογράφος, πήγαινα να τραβάω φωτογραφίες σε εκείνο το μέρος και ήμουνα μόνη μου. Σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από μένα δεν υπήρχε κανείς άλλος. Είναι απίστευτη αυτή η αίσθηση της φύσης, ότι τα πάντα γύρω σου είναι ζωντανά, ότι είσαι μέρος αυτής της αρμονίας, ότι τα ζώα δεν σε φοβούνται, διότι εσύ δεν αποτελείς απειλή για αυτούς".

Η Ιγκλίκα Τρίφονοβα επιστρέφει από την Ανταρκτική με ενδιαφέρουσες φωτογραφίες, τις οποίες παρουσιάζει σε έκθεση. Οι φωτογραφίες εκτέθηκαν σε πολλά μέρη της Βουλγαρίας, καθώς και στη Μόσχα. Μαζί με δύο άλλους συμμετέχοντες στην αποστολή, παρουσιάζει σε μια άλλη έκθεση πίνακες που ζωγράφισε ενώ ήταν στην παγωμένη ήπειρο. Αυτή τη φορά η Ιγκλίκα ζωγραφίζει με χρώματα πάνω σε γυαλί.

Πριν από ένα χρόνο η Ιγκλίκα ξεκινά άλλο ένα ταξίδι και πάλι επιστρέφει πίσω με πολλές φωτογραφίες. Αυτό το ταξίδι κρατάει 42 ημέρες, μέσα στις οποίες διασχίζει με τα πόδια 800 χιλιόμετρα, ακολουθώντας μια από τις παλαιότερες προσκυνηματικές διαδρομές στην Ευρώπη. Πρόκειται για τον γνωστό, εδώ και σχεδόν δέκα αιώνες, "Δρόμο του Αγίου Ιακώβου" (El Camino de Santiago) στην Ισπανία. Σύμφωνα με την Ιγκλίκα πρέπει να περάσετε αυτό τον δρόμο μόνοι σας, επειδή έτσι θα έχετε τη δυνατότητα να κάνετε μια ανασκόπηση της ζωής τους.

"Αυτός είναι ο στόχος – να περπατήσεις με τα πόδια, επειδή έτσι γίνεσαι καθαρός, αντιμετωπίζοντας τις δοκιμασίες του μακρινού ταξιδιού", εξηγεί η ίδια. "Στα πόδια σου εμφανίζονται πληγές, το σακίδιο είναι βαρύ. Στον δρόμο σου συνειδητοποιείς ότι το ίδιο γίνεται και με το σακίδιο της ζωής – πόσα άχρηστα πράγματα κουβαλάς μέσα σε αυτό και πόσα λίγα χρειάζεσαι στην ουσία για την ζωή. Θα πρέπει να πετάξεις τα άχρηστα για να ανοίξεις θέση για τα νέα. Είναι ενδιαφέρον επειδή συναντάς ανθρώπους από όλο τον κόσμο που πηγαίνουν σε αυτό το δρόμο. Δεν είναι μόνο Καθολικοί, όπως ήταν αιώνες πριν. Για μένα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δω τους ανθρώπους στο δρόμο".

Η Ιγκλίκα Τρίφονοβα συνεχίζει να αναζητά νέους δρόμους. Πριν λίγο καιρό επέστρεψε από ένα άλλο ταξίδι στην Ισπανία. Ανυπομονεί να πάει προς το επόμενο όνειρο: "Τώρα ονειρεύομαι για το Θιβέτ και τα Ιμαλάια. Τα βουνά πάντα ήταν για μένα γεμάτα εκπλήξεις. Προσπαθώ ακόμα να απαντήσω στο ερώτημα γιατί τόσο πολύ μου αρέσουν οι προσκυνηματικοί προορισμοί. Το Όρος Καΐλας στο Θιβέτ είναι γνωστό για τις προσκυνηματικές περιηγήσεις που κάνουν οι Βουδιστές γύρω από αυτό. Εγώ επίσης επιθυμώ να περάσω αυτό το δρόμο".

Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ

Διαδώστε

Η Ιγκλίκα Τρίφονοβα – με φωτογραφική μηχανή στους δρόμους των ονείρων

Περισσότερα στην κατηγορία

25η Οκτωβρίου – Ημέρα Ατόμων με Χαμηλό Ανάστημα

Σταματούν σιδηροδρομικές διαδρομές στην ΒΑ Βουλγαρία

Πρέπει να αποσυρθούν τα αυτοκίνητα από το πάρκινγκ του Αεροδρομίου της Σόφιας

Αναχωρεί για την Ανταρκτική η 33η Βουλγάρικη Πολική Αποστολή

Οι Άγγλοι καλλιτέχνες από το STOMP επισκέπτονται τη Σόφια