43 κριτικοί οργανώνουν την έκθεση Τέχνης "Η Επιλογή"

Μέχρι τις 28 Αυγούστου στην Εθνική Πινακοθήκη της Σόφιας μπορείτε να δείτε την έκθεση "Η Επιλογή. 43 κριτικοί – 43 έργα". Η επιμελήτρια κα Μαρία Βασίλεβα έχει καλέσει διάσημους Bούλγαρους κριτικούς της τέχνης από διαφορετικές γενιές να επιλέξουν ένα έργο από την πλούσια συλλογή της Πινακοθήκης – ανεξάρτητα από την περίοδο κατά την οποία δημιουργήθηκε, από το ύφος του, ή τα μέσα έκφρασης. Έτσι επιλέχθηκαν έργα από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι σήμερα.

Άλλωστε, η Εθνική Πινακοθήκη είναι από τις λίγες γκαλερί στη χώρα που τα τελευταία χρόνια είχαν χρήματα για την αγορά καινούργιων έργων τέχνης. Έτσι, οι 43 ιστορικοί τέχνης, κριτικοί, καθηγητές, διευθυντές και επιμελητές γκαλερί και μουσείων, εκπρόσωποι Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, έπρεπε να επιλέξουν τα καλύτερα – σύμφωνα μ’ αυτούς – έργα από τη μεγάλη ποικιλία της βουλγαρικής τέχνης.

Ως εκ τούτου, στην έκθεση παρουσιάζονται τόσο κλασικοί της βουλγαρικής τέχνης, όπως οι Ζλάτιου Μπογιατζίεφ και Ιβάν Μίλεφ, όσο και αρκετά νέοι καλλιτέχνες που γεννήθηκαν μετά το 1980. Μαζί με τα παραδοσιακά έργα ζωγραφικής, σκίτσων και γλυπτικής, μπορείτε να δείτε και σύγχρονες μορφές όπως: βίντεο, φωτογραφίες, συμπλέγματα.

"Κράλι Μάρκο", Ιβάν Μίλεφ

Ένα αξιοπερίεργο παράδειγμα είναι η επιλογή του κριτικού και ζωγράφου Ντιμίταρ Γκροζντάνοφ, με το όνομα του οποίου σχετίζεται η διοργάνωση διάφορων εκθέσεων σύγχρονης τέχνης. Μαζί με τον συνάδελφό του, Μπορίς Κλεμέντιεφ, επέλεξε ένα υπερρεαλιστικό έργο "Νεκρή φύση με πιπεριές" του σχεδόν αγνώστου σήμερα ζωγράφου Πατρίκι Σάντεφ /1881-1959/. Ενώ, καθώς σημειώνουν και οι δύο κριτικοί, τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα αυτός είχε της καλλιτεχνικές επιτυχίες του στο πορτρέτο, το τοπίο, τη σχηματική σύνθεση, και ιδιαίτερα στη νεκρή φύση.

"Νεκρή φύση με πιπεριές" του Πατρίκι Σάντεφ

"Η επιλογή έργων καλλιτεχνών που για κάποιο λόγο παρέμειναν κρυμμένα σε αποθήκες, μας κάνει να προβληματιστούμε αν η ιστορία της βουλγαρικής τέχνης, όπως τη γνωρίζουμε και γράφηκε στη δεκαετία του '80 εξακολουθεί να είναι επίκαιρη και σήμερα", είπε σε συνέντευξη για τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία η κα Βασίλεβα. "Επίσης, αν τα γνωστά ονόματα που επαναλαμβάνουμε κάθε τόσο είναι όντως οι καλύτεροι Βούλγαροι ζωγράφοι, αν ειπώθηκαν όλα για την πορεία της τέχνης μας, αν υπάρχουν έργα που έχουν μείνει ξεχασμένα στις αποθήκες για πολιτικούς ή άλλους λόγους. Πιστεύω, λοιπόν, ότι συνάδελφοι όπως Γκεόργι Τόσεφ, Ιρίνα Μουταφτσίεβα, Ντιμίταρ Γκροζντάνοφ επέλεξαν ξεχασμένα ονόματα, αν και ο στόχος της έκθεσης ήταν να επιλεχθούν καλλιτέχνες και έργα που είναι σημαντικά για την τέχνη μας. Το ότι επέλεξαν λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες, αλλά με πολύ ενδιαφέροντα και ποιοτικά έργα σημαίνει ότι η ιστορία της τέχνης μας θα πρέπει να συζητηθεί και να αξιολογηθεί εκ νέου από την οπτική γωνία του σήμερα".

Όπως επισημαίνει η κα Μαρία Βασίλεβα, παρόμοια έκθεση οργανώνεται για πρώτη φορά στη χώρα μας. Κάθε ένα από τα έργα συνοδεύεται από επεξηγηματικό σημείωμα του κριτικού γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο καλλιτέχνη και ακριβώς το έργο αυτό, ποια είναι η συμβολή του για την τέχνη μας. Μ’ αυτόν τον τρόπο η έκθεση είναι ένα ιδιόμορφο "στιγμιότυπο" του πώς αλλάζει η ερμηνεία των έργων της τέχνης στη χώρα μας.

"Το στιγμιότυπο, όπως το βλέπουμε στην έκθεση "Η Επιλογή", δείχνει πόσο πραγματικά διευρυμένο είναι το τοπίο τέχνης και πώς απέκτησε καινούργιες μορφές και εικαστικά μέσα. Η εικόνα είναι πραγματικά πολύ ζωντανή. Αυτό που κάνουμε στην Εθνική Πινακοθήκη της Σόφιας, εδώ και αρκετά χρόνια, είναι να δείξουμε πώς όλα αυτά, κλασικά και σύγχρονα, μέσα συνυπάρχουν ειρηνικά σε ένα κοινό χώρο. Είναι σημαντικό το μήνυμα, που οι καλλιτέχνες θέλουν να στείλουν στο κοινό, πραγματικά να αξίζει και να έχει νόημα".

Από τον κύκλο "Λέοντες της Σόφιας" της Ναντέζντα Όλεγ Λιάχοβα

Ένας από τους στόχους της έκθεσης είναι να ρίξει φως στο επάγγελμα του κριτικού της τέχνης. Άλλωστε, χάρη ακριβώς στους επαγγελματίες του κλάδου, στις μελέτες και την έρευνά τους, η ιστορία της τέχνης εμπλουτίζεται. Αν και μόνο με 43 έργα, η έκθεση θέτει διάφορα ερωτήματα και μπορεί να οδηγήσει σε μελλοντικές μελέτες.

"Υπάρχει μια περίοδος η οποία έχει μελετηθεί πάρα πολύ καλά", εξηγεί η κα Μαρία Βασίλεβα. "Είναι η περίοδος του βουλγαρικού μοντερνισμού στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό που μένει εντελώς τυλιγμένο στο σκοτάδι είναι η πιο πρόσφατη ιστορία της τέχνης – από τη δεκαετία του '70 και του '80 του περασμένου αιώνα. Ήδη πέρασαν οι μέρες που προσπαθούσαμε να γυρίσουμε την πλάτη μας σ’ αυτή την περίοδο, διότι σχετίζεται με το σοσιαλιστικό παρελθόν και το ολοκληρωτικό σύστημα. Δοκιμάσαμε μετά να κάνουμε πολλά νέα και διαφορετικά πράγματα. Τώρα ήρθε η ώρα να εξετάσουμε σοβαρά την περίοδο της δεκαετίας του '70 και του '80 και να αναλύσουμε αντικειμενικά τα πράγματα που συνέβησαν τότε. Υπήρχαν πολλά έργα ποιότητας την περίοδο αυτή και ενδιαφέροντες καλλιτέχνες που αξίζουν την προσοχή του κοινού".

Κείμενο: Βενέτα Παβλόβα

Διαδώστε

43 κριτικοί οργανώνουν την έκθεση Τέχνης "Η Επιλογή"

Περισσότερα στην κατηγορία

Ευρωπαϊκή ποίηση στο μετρό της Σόφιας

60 χρόνια εκπαίδευση στο ντηζάιν

Η ταινία «Το κοπάδι» ανοίγει το 38ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Kinomania