Όλα αρχίζουν το 1976, όταν ο Βρετανός Τζον Λάντσνταουν είναι 20 ετών. Τότε ονειρεύεται τη Βουλγαρία σαν μία θαυμάσια ηλιόλουστη χώρα την οποία οπωσδήποτε κάποια μέρα θα επισκεφτεί.

Φαντάζεται μάλιστα και τις λεπτομέρειες - τα παραδοσιακά χωριάτικα σπίτια, τα νόστιμα φρούτα και λαχανικά. ‘Ύστερα από περίπου 30 χρόνια το όνειρο αυτό γίνεται πραγματικότητα.

Γιατί ονειρεύεται ακριβώς τη Βουλγαρία;
«Όταν ήμουν μικρός ο πατέρας μου ήθελε να δουλεύει σε χιονοδρομικό αναβατήρα και του προσέφεραν δουλειά στη Βουλγαρία. Τελικά όμως πήγε στην Ελβετία. Αλλά εγώ δύο ολόκληρους μήνες φανταζόμουν τη ζωή στη Βουλγαρία. Είδα πολλά ντοκιμαντέρ για τη Βουλγαρία, για το φολκλόρ και τη δημοτική μουσική της. Αργότερα όταν την επισκέφθηκα είδα τους πίνακες του Ζλάτιου Μπογιατζίεφ και θυμήθηκα τα όνειρά μου, που έγιναν πραγματικότητα.»

Ο Τζον Λάντσνταουν είναι ζωγράφος . Στους πίνακες του παρουσιάζει τόσο την όμορφη παρθένα φύση, όσο και τα εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά έργα της πόλης.

Είναι γοητευμένος από τον Αίμο και τη Ροδόπη όπου συχνά πάει μόνος ή με φίλους. Εκεί νιώθει ελεύθερος και για αυτό αποφασίζει να μείνει μόνιμα στο ορεινό χωριό Βαρμπά.

«Έρχομαι από τη βόρεια Αγγλία, όπου επίσης έχει βουνά, αλλά όχι τόσο εντυπωσιακά όπως της Βουλγαρίας. Μου αρέσει το στιλ του παλιού καιρού, τα διατηρημένα παραδοσιακά σπίτια. Στη χώρα μου εξαφανίζονται, ενώ εδώ ακόμα υπάρχουν.»

Το Πλόβντιφ είναι η πόλη που τον προσελκύει δυνατά - με την ατμόσφαιρα και τους ανθρώπους με τους οποίους ανταλλάσσει απόψεις και γνώμες για την τέχνη και τη ζωή.

Στους πινάκες του η παλιά πόλη του Πλόβντιφ κατέχει την ιδιαίτερη θέση της: «Είναι κάτι που πριν υπήρχε στην Αγγλία, τώρα όμως δεν υπάρχει. Αγαπώ να ζωγραφίζω με τον κλασικό τρόπο, να είναι σαν αληθινά τα τοπία. Μου αρέσει η βουλγαρική πνευματικότητα, η μουσική, η εγκαρδιότητα των ανθρώπων. Εδώ έχει και πολύ περισσότερο ήλιο.»

Ο Τζον κάνει και έγχορδα μουσικά όργανα. Έχει τελειώσει την ξακουστή σχολή στο Νιούαρκ για βιολιά . Ασχολείται και με γλυπτική, χαρακτική και κεραμική.

Από το 2006 μένει μόνιμα στη Βουλγαρία, ενώ από το 2011 είναι μέλος της Ένωσης των ζωγράφων του Πλόβντιφ.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα