Απόγνωση, οργή, θλίψη – μ’ αυτά τα λόγια μπορεί να συνοψιστούν τα συναισθήματα ανάμεσα στα θύματα της άνευ προηγουμένου φυσική καταστροφή που χτύπησε την πόλη Μπιάλα Σλάτινα στη βορειοδυτική Βουλγαρία.

Στην ηλιόλουστη Παρασκευή, 1^η Αυγούστου, τα ύδατα, σαν να έχουν εμφανιστεί από το πουθενά, εξέπληξαν την μικρή πόλη και πλημμύρισαν για λιγότερο από μισή ώρα δρόμους, σπίτια, καταστήματα… Η παροχή ρεύματος διακόπηκε, ενώ ο ποταμός Σκατ κυριολεχτικά τρελάθηκε. Ο αλλιώς ήσυχος παραπόταμος του Δούναβη, τον οποίον οι ντόπιοι αποκαλούν το "ρυάκι", μεταμορφώθηκε πλήρως σε λίγα μόνο λεπτά, σάρωσε τους δρόμους, προκαλώντας μεγάλες ζημιές.

Στην νύχτα πριν την πλημμύρα, η ποσότητα των βροχοπτώσεων στην περιοχή της Μπιάλα Σλάτινα ανήρθε στα 86 λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο, δηλ. 1,5 φορές περισσότερα από την συνηθισμένη ποσότητα για τον Ιούλιο. Κανείς όμως δεν περίμενε ότι οι καταρρακτώδεις βροχές θα προκαλέσουν παρόμοιες ζημιές.

Το υδάτινο κύμα εισέρευσε από το πουθενά στην πόλη. Σε ορισμένα τμήματα η στάθμη του νερού έφτασε σχεδόν δύο μέτρα, πλημμυρίζοντας τον σταθμό λεωφορείων, τους δρόμους, τη γέφυρα, τους υπόγειους και ισόγειους χώρους των σπιτιών, παρασύροντας τις περιουσίες των κατοίκων. Ο καθένας έσπευδε να σωθεί όπως μπορούσε – με φυγή από τα παράθυρα των αυτοκινήτων, στις οροφές των σπιτιών, άλλοι έπεσαν στα ρεύματα και κατόρθωσαν με πολλές προσπάθειες να κολυμπήσουν στην ξηρά.



Μέχρι το βράδυ της Παρασκευής περίπου 250 άτομα μεταφέρθηκαν έξω από την πόλη βαριά μηχανήματα, βάρκες και οχήματα υψηλής διαβατότητας. Τα σπίτια και η περιουσία τους όμως έμειναν κάτω από τα νερά. Οι οδικές αρτηρίες προς την πόλη πλημμυρίστηκαν επίσης, παρόμοια με δεκάδες οικισμούς στα βορειοδυτικά της χώρας.

Το απόγευμα της επόμενης ημέρας η στάθμη του νερού δεν είχε μειωθεί καθόλου και η κατάσταση θύμιζε στιγμιότυπα από κάποια ταινία καταστροφής από το Χόλιγουντ. Υπήρχαν φήμες για δεύτερο κύμα.



"Στις πλημμυρισμένες περιοχές λυμαίνονται συμμορίες και λεηλατούν τα σπίτια… Ποιος θα σώσει την περιουσία μου;" θρηνούσε μια γυναίκα με το παιδί της, η οποία προσπαθούσε να σπάσει τον αστυνομικό κλοιό για να φτάσει στο πλημμυρισμένο σπίτι της. "Τώρα σώζουμε ανθρώπινες ζωές, κυρία μου. Η περιουσία σας θα περιμένει", απαντούσε ένας αστυνομικός.

Ωστόσο, οι κάτοικοι της πόλης κατηγορούσαν τις τοπικές αρχές σε έλλειψης κατάλληλων μέτρων και ικανοτήτων για αντίδραση σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Κανείς δεν ήξερε από πού εμφανίστηκε ο τεράστιος όγκος νερού. "Βγάζουν το νερό από τα φράγματα χωρίς προειδοποίηση!" αγανακτούσαν κάποιοι. Άλλοι όμως, χωρίς να χάνουν χρόνο, έτρεξαν να βοηθούν τους πλημμυροπαθείς. Κάποιοι προσπαθούσαν να τραβήξουν τα οχήματα με σχοινιά από το υδάτινο στοιχείο. Οι ιδιοκτήτες εκσκαφέων και τζιπ επίσης πήραν μέρος στις επιχειρήσεις διάσωσης. Και ενώ οι υπάλληλοι της Πολιτικής Προστασίας τριγύριζαν στους δρόμους-ποταμούς με ναυαγοσωστικές λέμβους, άνθρωποι πέρασαν σχεδόν ένα εικοσιτετράωρο στις στέγες των σπιτιών σε αναμονή σωτηρίας. Η Μπιάλα Σλάτινα έμεινε αποκλεισμένη από τον κόσμο και χθες. Στη Μίζια, η οποία βρίσκεται σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων από εκεί, το νερό κατέστρεψε ένα τρίτο της πόλης και πήρε τη ζωή ενός ατόμου.

Από σήμερα όμως υπάρχει πρόσβαση στη Μπιάλα Σλάτινα, το νερό αποτραβιέται αργά από τους δρόμους και τα σπίτια των κατοίκων. Αποκαταστάθηκαν το ηλεκτρικό ρεύμα και το πόσιμο νερό στην πόλη, καθώς και οι ελπίδες ότι ένας τέτοιος κατακλυσμός δε θα πλήξει ποτέ ξανά τον πληθυσμό της φτωχότερης περιοχής στην ΕΕ. Τώρα οι άνθρωποι περιμένουν αλληλεγγύη και υποστήριξη από τις αρχές και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Και η πρόγνωση καιρού αυτή την εβδομάδα λέει ότι μας περιμένουν και άλλες βροχές.

Μετάφραση: Μπορίς Ντιμιτρόφ, Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφίες: Βενέτα Νικόλοβα