Το 2014 πλησιάζει στο τέλος του και λογικό είναι να αναρωτηθούμε τι μπορεί να αγοράσει κάποιος τουρίστας, απ’ αυτούς που θα αρχίσουν να ταξιδεύουν στην περίοδο των εορτών, με 1 USD.

Στην Βουλγαρία μπορεί κανείς να αγοράσει 1 καφέ με γάλα, μια σοκολάτα των 100 γρ., ένα κιλό άσπρο ψωμί κομμένο σε φέτες, πέντε αυγά, 2 κιλά πατάτες, 2 μαρούλια, ένα κρουασάν, δυο τυρόπιτες, δυο μπουκάλια μεταλλικό νερό( του 1.5 λ) από το σούπερ μάρκετ, ένα ημερήσιο εισιτήριο για τα ΜΜΜ ή να πληρώσει για να του βάλουν τεχνητές βλεφαρίδες.

Μπορεί, αν θέλει, να αγοράσει κάποιος ένα κιλό ντομάτες για τη βραδινή σαλάτα με τη ρακή. Ή, αν θέλει, μισό κιλό ντομάτες και μισό αγγούρια. Για μεζέ, ένα δολάριο θα φτάσει για ένα πακέτο πασατέμπο…

Στην Μόσχα με ένα δολάριο μπορεί κανείς να αγοράσει 400 γραμ άσπρο ψωμί ή ένα λίτρο γάλα… Ή 2–3 κονσέρβες με λαχανικά… Ένα πακέτο τσιγάρα μέτριας ποιότητας ή μία μπύρα. Ή μια διαδρομή με το μετρό ή δυο ή τρεις εφημερίδες…

Στην Ουκρανία ένα πακέτο βούτυρο, έξι εισιτήρια για το μετρό στο Κίεβο, δυο λίτρα αναψυκτικό ή 10 αυγά.

Στην Τουρκία ένα εισιτήριο για το λεωφορείο, ένα αναψυκτικό των 500 γρμ, σάντουιτς, ένα τσάι, 2-3 εφημερίδες, ένα λίτρο χυμό πορτοκαλιού ή μήλου, μισό κιλό μπανάνες, δυο ψωμιά ή δυο μισόλιτρα μπουκάλια μεταλλικό νερό.

Στην Μακεδονία τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Εκεί πρέπει κανείς να διαλέξει μεταξύ της μπύρας και του μεζέ.

Στην Ν Κορέα μία κάρτα για το μετρό ή μια μάσκα για το χέλουιν.

Στην Καμπότζη δυο ποτήρια χύμα μπύρα, ένα ψητό νόστιμο βατραχοπόδαρο με τζιντζιφίλ, τρεις τραγανές τηγανητές αράχνες, τέσσερα λίτρα νερό της βρύσης, δυο κονσέρβες αναψυκτικό, 50 γρμ δανέζικο ροκφόρ. Α ναι… μπορεί να πλύνει ένα κιλό ρούχα στο πλυντήριο…

Στο Βιετνάμ με 1 δολάριο μπορεί να νοικιάσει ένα ποδήλατο για μια ημέρα, να πιεί δυο καφέδες με γάλα, να μιλήσει 15’ από το κινητό, να φάει μια κούπα βιετναμέζικη σούπα ή 40 αυγά από περιστέρι, να αγοράσει ένα παραδοσιακό μυτερό καπέλο, 1 ή δυο εφημερίδες, ένα DVD, 7 λίτρα νερό, δυο κρύες μπύρες ή δυο εισιτήρια εισόδου στον ναό της λογοτεχνίας στο Ανόι.

Στην Ινδία με ένα δολάριο μπορεί κανείς να χορτάσει με ρύζι καρυκευμένο με διάφορες σάλτσες και μπαχαρικά.

Στο Λάος μια κρύα μπύρα, ένα σάντουιτς με μπέικον και τυρί, δυο ποτήρια καφέ, 16 μπανάνες μεσαίου μεγέθους, μια ώρα στο ιντερνέτ (στις τουριστικές περιοχές 30’), δυο κρουασάν ή τρία λίτρα πόσιμο νερό.

Στην Νικαράγουα φτάνει για ένα μπουκάλι μπύρα.

Στο Μπελίζ αρκεί για μια τηγανητή μπανάνα στο δρόμο.

Στο Μαντάο, στην Ινδονησία, με ένα δολάριο μπορεί κανείς να γευματίσει κανονικά. Το μενού: κοτόπουλο με ρύζι, λαχανικά, φρούτα και μεταλλικό νερό.

Στην Μιανμάρ ένα καφέ με παγάκια, τέσσερα κουτιά τσιγάρα, χάπια κατά της ελονοσίας για 17 ημέρες, 4 λίτρα καθαρό νερό, ένα πακέτο αναψυκτικά σε κονσέρβα, μια ώρα στο ιντερνέτ.

Συμπέρασμα: ο καλύτερος τόπος για να ξοδέψει κάποιος τουρίστας ένα αμερικάνικο δολάριο είναι η Βουλγαρία.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης