Οι κοινωνικές ταραχές που η Βουλγαρία έζησε το 2013 με τα δύο μεγάλα κύματα διαμαρτυριών συνεχίστηκαν και το 2014. Εντός του έτους ο λαός μόνιμα άρχισε να ζει με το αίσθημα τόσο για πολιτική, όσο και για οικονομική κρίση. Για λιγότερο από πέντε μήνες οι Βούλγαροι πολίτες προσήλθαν δύο φορές στις κάλπες - στις 25 Μаΐου στις εκλογές για Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στις 5 Οκτωβρίου στις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές στη χώρα.

Ποιος κέρδισε και ποιος έχασε;

Αδιαμφισβήτητα έχασε το Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΒΣΚ). Είναι το κόμμα, που είχε και προβλήματα στην ηγεσία του με την απόσυρση σημαντικών πολιτικών φιγούρων που ίδρυσαν τον συγκριτικά επιτυχή μέχρι στιγμής πολιτικό σχηματισμό ABV. Σε σύγκριση με τις κοινοβουλευτικές εκλογές το 2013 το ΒΣΚ έχασε περίπου 250 χιλ. ψήφους, παρόλο που οι κοινωνιολογικές έρευνες έδειχναν άλλο. Έχασε και το άλλο μεγάλο κόμμα – το GERB, που ανεξάρτητα από τα προβλήματα της αριστεράς με την ηγεσία της, δεν κατόρθωσε να αυξήσει τις ψήφους του σε σύγκριση με τις προηγούμενες κοινοβουλευτικές εκλογές.

Για λογαριασμό των δύο μεγάλων κομμάτων, όλοι οι μικροί κομματικοί σχηματισμοί έλαβαν περισσότερο από το μέγιστο των προσδοκιών τους. Έτσι αποφάσισε ο λαός και κέρδισε επειδή με την εκλογή του ανάγκασε τους πολιτικούς να αναζητήσουν συναινετικές λύσεις. Μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές έγινε σαφές ότι η 43^η Εθνοσυνέλευση είναι με τις περισσότερες κοινοβουλευτικές ομάδες στην δημοκρατική ιστορία της χώρας.

Το περασμένο έτος η Βουλγαρία είχε τρεις κυβερνήσεις. Η κεντροαριστερή κυβέρνηση του ΒΣΚ και του Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθέριων επέζησε 14 μήνες. Ο πρωθυπουργός Πλάμεν Ορεσάρσκι υπέβαλε την παραίτησή του ύστερα από 405 μέρες αντικυβερνητικών διαμαρτυριών. Η δυσπιστία προς την κυβέρνηση Ορεσάρκσι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έφτασε το 70%.

Παρόμοιο ήταν το ποσοστό και των ανθρώπων με γνώμη για αρνητική κατεύθυνση στην ανάπτυξη της χώρας. Ο βαθμός αυτός ανησυχίας ήταν ο δεύτερος ως προς το ύψος του μετά την αποτυχία της κυβέρνησης του ΒΣΚ το 1997. Ο ερχομός της υπηρεσιακής κυβέρνησης ηρέμησε κατά κάποιον τρόπο την κοινωνία. Ύστερα από τις πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές στην εξουσία ήρθε η τρίτη κυβέρνηση που είναι κεντροδεξιά, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι έχει υπουργό από τον αριστερό σχηματισμό ABV. Οι υπόλοιποι υπουργοί είναι αυτοπρόσωποι του κόμματος GERB και του Μεταρρυθμιστικού Μπλοκ.

Η δεύτερη κυβέρνηση Μπορίσοφ που υποστηρίζεται προγραμματικά από το Πατριωτικό Μέτωπο και εταιρικά από το ABV στελεχώθηκε ύστερα από πολλούς συμβιβασμούς και συμφωνίες. Ενώ στους μήνες γύρω και μετά των εκλογών σημειώνεται διστακτική αύξηση της αισιοδοξίας για την κατεύθυνση ανάπτυξης της χώρας. Τώρα στη μαζική συνείδηση επικρατεί η επιθυμία για σταθεροποίηση και όχι για απότομες αλλαγές. Είμαστε μάρτυρες εθνικής ηρέμησης και κατά κάποιον βαθμό μείωσης της κοινωνικής ανησυχίας.

Στην υπόθεση με την πτώχευση της Εταιρικής Εμπορικής Τράπεζας ο λαός αντέδρασε σοφά και χωρίς πανικό, ανεξάρτητα από τη δηλωμένη ανησυχία. Στην κοινή γνώμη όμως εδραιώθηκε η πεποίθηση ότι η επίθεση κατά της τράπεζας είχε πολιτική απόχρωση. Δυστυχώς, οι Βούλγαροι έμειναν με την εντύπωση ότι στους πολιτικούς όλα επιτρέπονται, οι ίδιοι οι πολιτικοί όμως φοβήθηκαν. Στην ψηφοφορία της Βουλής σχετικά με την υπόθεση της Εταιρικής Εμπορικής Τράπεζας διαμορφώθηκαν παράξενες πλειοψηφίες και αυτή δεν θα είναι η μοναδική περίπτωση διαμόρφωσης δυναμικών πλειοψηφιών στη νυν βουλγαρική Βουλή.

Το 2014 ήταν πολλές και οι δοκιμασίες από την φύση. Οι πλημμύρες , ορισμένες και με ανθρώπινα θύματα, έθεσαν πολλά ερωτηματικά. Έθεσαν και το ζήτημα για την ευθύνη του κράτους και την εμπιστοσύνη που έχει. Αποδείχθηκε ότι και στις περιπτώσεις μάλιστα που οι αρχές έκαναν το παν για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και λειτουργούσαν καθώς πρέπει, στη μαζική συνείδηση η εμπιστοσύνη προς το κράτος ήταν ανεπαρκής.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα