Δεν υπάρχει ακριβής στατιστική πόσοι νέοι εγκαταλείπουν τη Βουλγαρία, ούτε πόσοι επιστρέφουν, αλλά είναι γνωστό ότι κάθε χρόνο 1/10 περίπου των αποφοίτων των σχολείων μέσης εκπαίδευσης (5000-6000 άτομα) επικυρώνουν τα πτυχία τους στο υπουργείο Παιδείας και Επιστημών, πιθανόν για να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια στο εξωτερικό. Η μαζική μετανάστευση ατόμων ηλικίας από 25 έως 50 ετών επηρεάζει δραματικά τη βουλγαρική οικονομία και το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Η Πέτια Ηλίεβα είναι 25 χρονών. Έχει πτυχίο στην ειδικότητα "Ψυχολογία" από το Πανεπιστήμιο της Σόφιας "Άγιος Κλήμης της Αχρίδας", όπου συνεχίζει στις σπουδές τις στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Εργασιακή ψυχολογία". Είναι δυνατό οι νέοι στη Βουλγαρία να έχουν κίνητρα να μείνουν στη χώρα και λαμβάνεται εύκολα μια τέτοια απόφαση;

"Ποτέ δεν έχω θέσει υπό αμφισβήτηση την επιλογή μου, γιατί ήθελα πάντα να μένω στη Βουλγαρία. Πριν από χρόνια έτυχε να μείνω στην Ελλάδα και στη Γερμανία, αλλά δε μου άρεσε γιατί ήθελα πάντα να αναπτύσσομαι εδώ. Τώρα στη δουλειά μου κάνω επιλογή επαγγελματικών στελεχών, δηλαδή, προσανατολίζουμε τα στελέχη μας σε διάφορες θέσεις εργασίας. Η δουλειά μου είναι αρκετά υπεύθυνη, επειδή πρέπει να ικανοποιήσει τόσο τους υποψηφίους, όσο τους πελάτες μας – εταιρείες από τη χώρα και το εξωτερικό", απαντά η Πέτια.

Στον ελεύθερο χρόνο της η Πέτια αφοσιώνεται σε διάφορες εθελοντικές δραστηριότητες. Είναι μέρος του σώματος εθελοντών στη διεύθυνση "Πυροπροστασία και Πολιτική Άμυνα" του Δήμου Σόφιας. Το 2014 ούτε μια στιγμή δεν σκέφτεται τη συμμετοχή της στην αποστολή εθελοντών για την αντιμετώπιση των πλημμυρών στο Ασπαρούχοβο της Βάρνας, καθώς και στη Μίζια της Βορειοδυτικής Βουλγαρίας.

Η Πέτια είναι και ευαίσθητη για τα προβλήματα των βουλγαρικών κοινοτήτων στο εξωτερικό. Κατά τη γνώμη της, το βουλγαρικό κράτος δεν ενδιαφέρεται επαρκώς για τους συμπατριώτες μας έξω από τα σύνορα της Βουλγαρίας. Δεν επενδύονται οι αναγκαίοι πόροι στην ίδρυση βουλγαρικών σχολείων, διάφορων ενημερωτικών και πολιτιστικών κέντρων, στη χρηματοδότηση και την υποστήριξη των δραστηριοτήτων τους.

Ανάμεσα στα θέματα, για τα οποία ενδιαφέρεται ιδιαίτερα η κοπέλα, είναι η βουλγαρική ιστορία, γεμάτη πολλές ηρωικές, αλλά και τραγικές στιγμές, όπως η κατάκτηση των βουλγαρικών εδαφών από το Βυζάντιο και αργότερα από τους Οθωμανούς. Η Πέτια θεωρεί ότι αυτά που βίωσε ο βουλγαρικός λαός "υπό το ζυγό" μας δίνουν αφορμή υπερηφάνειας, ότι κατορθώσαμε να επιβιώσουμε ως έθνος. Η νέα κυρία εκφράζει τον πατριωτισμό της με έναν, για κάποιους ίσως παράξενο τρόπο…

"Άρχισα να κάνω τατουάζ όταν ήμουν 19 χρονών. Το πρώτο μου τατουάζ ήταν η ροζέτα της Πλίσκα, ένα αρχαίο σύμβολο των Πρωτοβουλγάρων της δυναστείας του γένους Ντούλο, των ιδρυτών του βουλγαρικού κράτους. Ακολούθησαν βουλγαρικό κέντημα στον καρπό του αριστερού χεριού μου, επιγραφή στο γλαγολιτικό αλφάβητο που λέει "Ο χρόνος περνάει, η Βουλγαρία παραμένει", τα δύο λιοντάρια του παλιού εθνοσήμου της χώρας μας, επτά τατουάζ συνολικά, όλα αφιερωμένα στην πατρίδα μου, όπου μεγάλωσα και διαμορφώθηκα ως προσωπικότητα. Ονειρεύομαι την ευημερία του λαού μας. Ονειρεύομαι οι νέοι άνθρωποι να έχουν κίνητρα να μείνουν εδώ, να μην ντρέπονται, όταν πάνε στο εξωτερικό. Ονειρεύομαι να είμαστε περήφανοι που είμαστε Βούλγαροι, και ίσως απόγονοι του αρχαιότερου λαού στην Ευρώπη, του παλαιότερου κράτους που δεν έχει αλλάξει το όνομά του μετά την ίδρυσή του το 681. Και το σύνθημά μου είναι: "Εμπρός και προς τα πάνω", είπε, καταλήγοντας η Πέτια Ηλίεβα.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα