Αυτές τις ημέρες υποδεχτήκαμε με πτήση από το Νεπάλ τον Μπογιάν Πετρόφ – ο πρώτος Βούλγαρος που πάτησε στην κορυφή Μανάσλου (8.163 μέτρων) στα Ιμαλάια. Όπως πάντα – χωρίς μάσκα οξυγόνου και σέρπα. "Δε θέλω να χρησιμοποιώ βοήθεια και κυρίως μάσκα οξυγόνου. Κατά τη γνώμη μου, έτσι απλώς ξεγελάς τον εαυτό σου, δεν έχει σπορ στην ασχολία αυτή", λέει ο Μπογιάν, ο οποίος είναι ένα φαινόμενο και καμάρι της βουλγαρικής ορειβασίας.

Ο γεννημένος το 1973 στη Σόφια ζωολόγος, σαν μαθητής ενδιαφέρεται για τη σπηλαιολογία και το 1990 αρχίζει να ασχολείται με ορειβασία, αφού ανεβαίνει σε δύο κορυφές ύψους 3.000-4.000 μέτρων στην οροσειρά Τιέν Σαν. Είναι διαβητικός από το 2000 και οι γιατροί τον συμβουλεύουν: "Πρέπει να ξεχάσετε την ορειβασία, τα σπήλαια και να προσέχετε την υγεία σας".

"Στην αρχή ήμουν λίγο στεναχωρημένος, αλλά ήδη τον πρώτο μήνα έφυγα για μια μικρή αποστολή σε σπήλαια στη Ρουμανία, όπου είδα ότι να πάσχεις από διαβήτη είναι πράγματι δύσκολο γιατί πρέπει πέντε φορές την ημέρα να κάνεις ενέσεις ινσουλίνης. Πρέπει να έχεις πάντα την ινσουλίνη μαζί σου και να μετράς το επίπεδο του ζάχαρού σου. Είδα όμως ότι τα πράγματα είναι εφικτά. Τρείς μήνες αργότερα ανέβηκα στην κορυφή Αραράτ στην Τουρκία (5.136 μέτρων). Σταδιακά έγινα πιο τολμηρός. Κατόρθωσα να υποτάξω την αρρώστια στις ασχολίες μου, αντί να την αφήσω να με υποτάξει στους κανόνες της", θυμάται ο ορειβάτης.

Μέχρι τώρα ο Μπογιάν Πετρόφ έχει ανεβεί σε 18 κορυφές ύψους άνω των 5.000 μέτρων και έχει πατήσει σε 5 βουνοκορφές ύψους άνω των 8.000 μέτρων – Γκάσερμπρουμ 1, Κανγκτσενγιούνγκα, Μπρόουντ Πικ, K2 και Μανάσλου. Πέρυσι έγινε ο πρώτος Βούλγαρος που ανέβηκε σε 3 κορυφές ύψους άνω των 8.000 μέτρων για 100 ημέρες και πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ, πατώντας σε δύο απ’ αυτές – στο Μπρόουντ Πικ και το Κ2, για 8 ημέρες. Σε κάθε αναρρίχησή του μαζεύει διάφορα και άγνωστα για την επιστήμη ζουζούνια για τις συλλογές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Σόφια, όπου δουλεύει.

Ίσως θα σκεφθείτε: "Για να γίνεις ορειβάτης, πρέπει να είσαι τρελό κεφάλι!". Ο Μπογιάν όμως θα σας διαψεύσει: "Δεν πρέπει να είσαι καθόλου τρελό κεφάλι! Πρέπει να είσαι έξυπνος, ετοιμασμένος, εύστροφος και ανθεκτικός. Φεύγουμε για το βουνό πάντα εξαιρετικά καλά προετοιμασμένοι".

"Είναι η πιο σύντομη αποστολή σε κορυφή ύψους 8.000 μέτρων, στην οποία έχω συμμετάσχει: 31 ημέρες συνολικά, η ίδια η ανάβαση στην κορυφή διήρκεσε 20 ημέρες", αναφέρει λεπτομέρειες για την αποστολή του στο Μανάσλου, απ’ όπου επέστρεψε πριν λίγες ημέρες. "Η ανάβαση ήταν πολύ γρήγορη γιατί οι καιρικές συνθήκες αυτό το φθινόπωρο ήταν εξαιρετικά κατάλληλες σε αντίθεση με τον καιρό κατά τη διάρκεια των προηγούμενων έξι βουλγαρικών αποστολών. Ο κύριος λόγος για την αποτυχία τους ήταν τα πολλά χιόνια το φθινόπωρο. Είχα την τύχη το φετινό φθινόπωρο να μην έχει χιόνι και πολλοί άνθρωποι – 150-160 ξένοι ορειβάτες και σέρπα προσπαθούσαν να ανεβούν στην κορυφή. Η ίδια η διαδρομή προς την κορυφή δεν είναι τόσο δύσκολη. Ανάμεσα στη βάση 1 και βάση 2 έχει ένα δύσκολο τμήμα, που για μένα δεν ήταν και τόσο δύσκολο από τεχνικής άποψης και το περνούσα σχετικά γρήγορα".

"Οι κατασκηνώσεις στο Μανάσλου βρίσκονται σε απόσταση 1-2 χιλιομέτρων περίπου μεταξύ τους και η διαφορά στο υψόμετρο μεταξύ τους είναι 600 μέτρα περίπου", συνεχίζει ο Μπογιάν. "Γυρίζοντάς τους για να εγκλιματιστώ καλά, μετά από 12-13 ημέρες ήμουν έτοιμος για την ανάβαση στην κορυφή και περίμενα κατάλληλες καιρικές συνθήκες. Στις 28 Σεπτεμβρίου το απόγευμα έκανα την τρίτη κατασκήνωση, είχε φοβερό άνεμο. Και ξαφνικά σταμάτησε να φυσάει. Είχε τρεις ολόκληρες μέρες με καλό καιρό, κάτι που στο Μανάσλου συμβαίνει παρά πολύ σπάνια".

Μόλις κατέβηκε από την κορυφή, ο Μπογιάν Πετρόφ ήδη σκέφτεται την ανάβαση στις επόμενες δύο κορυφές που έχει σχεδιάσει για τον Μάρτιο του 2016. Ετοιμάζει και έκθεση, στην οποία θα παρουσιαστούν πέτρες απ’ όλες τις βουνοκορφές, στις οποίες ανέβηκε, μαζί με τις ιστορίες τους.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο