Συνήθως ο ρεπόρτερ της Βουλγαρικής Εθνικής Ραδιοφωνίας Νικολάι Χρίστοφ βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τους υπόλοιπους ρεπόρτερ και είναι ο πρώτος που δίνει δημοσιότητα σε ληστείες, δολοφονίες, τροχαία δυστυχήματα και τρομοκρατικές επιθέσεις. Έχει λάβει πλήθος βραβεία που οφείλονται στο ταλέντο, αλλά και στο ήθος του, μιας και πιστεύει πως «υπάρχουν όρια που δεν πρέπει να περνάμε και δεν είναι όλες οι ιστορίες για τα φώτα της δημοσιότητας». Όταν καλύπτει μια δολοφονία θεωρεί πως η δουλειά του δεν είναι να προσπαθεί να εξακριβώσει ποιος είναι ο ένοχος, αλλά να αποδώσει ακριβώς τα γεγονότα, αποφεύγοντας τις βάναυσες λεπτομέρειες. Αν ο ρεπόρτερ δεν είναι αντικειμενικός, η ιστορία παύει να είναι αληθινή.

Πώς τα καταφέρνει ο Νικολάι Χρίστοφ να φτάνει πρώτος στις πληροφορίες;

«Αυτό συμβαίνει με την εμπειρία», λέει εκείνος. – «Εργάζομαι σαν ρεπόρτερ εδώ και 15 χρόνια. Σιγά σιγά γίνεσαι μέρος ενός συστήματος και μαθαίνεις πώς λειτουργεί. Αποκτάς γνωριμίες και η εμπιστοσύνη κερδίζεται. Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη δημοσιογραφία δεν φανταζόμουν πως θα έχω σχέση με την εγκληματολογία. Αλλά το να είσαι ρεπόρτερ έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις υπόλοιπες δημοσιογραφικές ασχολίες. Ναι, είμαι διαθέσιμος 24 ώρες και συχνά αναγκάζομαι να γυρίζω τους δρόμους τη νύχτα, αλλά με τον καιρό προσαρμόζεσαι και μπορείς να έχεις ακόμα και οικογένεια. Το άσχημο είναι ότι με τον καιρό γίνεσαι λίγο αναίσθητος. Οι εικόνες που βλέπουμε είναι τόσο τραγικές, που δεν μπορεί ο καθένας να τις αντέξει.»

Έχει αλλάξει ο εγκληματικός κόσμος με τα χρόνια;

«Κατά τη γνώμη μου, όχι και τόσο», λέει ο ρεπόρτερ. – «Στις μεγάλες πόλεις οι εγκληματίες έχουν σβήσει το παρελθόν τους, πλέον φοράνε κοστούμια και δεν πηγαίνουν πια σε σκυλάδικα, αλλά σε πιάνο μπαρ. Στην επαρχία όμως τα πράγματα δεν έχουν κουνήσει ρούπι. Στους δρόμους κυκλοφορούν τα ίδια μούτρα, με τα φανελάκια, τις αλυσίδες στον λαιμό και τα ρόπαλα από τη δεκαετία του ’90, που ασχολούνται κυρίως με τα χαμηλά κλιμάκια της διακίνησης ναρκωτικών.»

Υπάρχει κανένας τρόπος να μειωθεί η εγκληματικότητα στη χώρα μας;

«Μόνο αν αλλάξει η ευρέως διαδεδομένη άποψη πως στη χώρα μας οι ένοχοι δεν τιμωρούνται», απαντά ο Νικολάι Χρίστοφ. – «Ο Τύπος βρίθει με περιστατικά φόνων στα χωριά, ληστείες με θύματα φτωχούς συνταξιούχους, υποκλοπές στοιχείων, απάτες μέσω τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, αλλά οι ένοχοι ακόμα κι όταν συλλαμβάνονται, αφήνονται ξανά ελεύθεροι. Η Δικαιοσύνη πάσχει και λόγω της διαφθοράς.»

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα