Στην Γκαλερί «Ντεμπούτο» της Εθνικής σχολής καλών τεχνών «Ηλία Πετρόφ» παρουσιάζεται η έκθεση «Ρυθμός», αφιερωμένη σε ένα διακεκριμένο Βούλγαρο καλλιτέχνη – Εντμόντ Ντεμιρντζιάν /1951-2009/. Και όσον αφορά τον τίτλο της «Ρυθμός», αντικατοπτρίζει άλλο ένα ταλέντο του καλλιτέχνη – σύνθεση για κρουστά μουσικά όργανα. Στην συλλογή, που είχε και τη υποστήριξη του Προγράμματος «Ευρώπη» του Δήμου Σόφιας και του Ιδρύματος «Αν και», εκθέτονται  και άγνωστα μέχρι τώρα έργα. Η κριτικός τέχνης Μαρία Βασιλέβα παρουσίασε τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Εντμόντ Ντεμιρντζιάν :

«Ο Εντμόντ μεγάλωσε σε μια συνηθισμένη οικογένεια - ο πατέρας του ήταν τορναδόρος και η μητέρα του ήταν μοδίστρα. Είναι το κάτι συνηθισμένο, αλλά και ασυνήθιστο, επειδή είναι άνθρωποι με πολύ ακριβή στάση απέναντι στο επάγγελμα. Έχω ακούσει θρύλους για τις δεξιότητες της μητέρας του. Έτσι πιθανότατα κληρονόμησε ταλέντο από τους γονείς του, αλλά κανείς δεν τον προώθησε να ζωγραφίσει.»

Ο Εντμόντ Ντεμιρντζιάν έχει αποφοιτήσει την Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών με ειδικότητα τοιχογραφία. Ακόμη μικρός, έδειξε μουσικό ταλέντο, το πρώτο του εντυπωσιακό μουσικό όργανο – ένα δέρμα απλωμένο σε τελάρο κεντήματος της γιαγιάς του. Ταυτόχρονα, ενδιαφέρεται για τη ζωγραφική. Προφανώς είναι κάτι που έχει και αναπτύσσεται ανά τα χρόνια, λέει η Μαρία Βασίλεβα. Επισημαίνει ότι ο καλλιτέχνης περνάει από διάφορα στάδια με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχει μια πολύ ξεχωριστή περίοδος, η οποία είναι επίσης πολύ ενδιαφέρουσα για τους κριτικούς τέχνης.

Πρόκειται για σχηματικές συνθέσεις, με τη πρώτη ματιά ρεαλιστικές, αλλά όχι τόσο πολύ, διότι είναι περίεργοι συνδυασμοί ανθρώπων, ποδηλάτων, κρεμαστρών, παλτών, που  στην πραγματική ζωή δεν μπορούμε να δούμε ακριβώς σ΄ αυτή την  θέση. Και οι χαρακτήρες του είναι στυλιζαρισμένοι με έναν ειδικό τρόπο, στο πνεύμα του γκροτέσκο.

«Τα τελευταία χρόνια ο ίδιος έχει συρρικνώσει σε μέγιστο βαθμό την ιστορία, που φέρει το έργο του. Είχε μερικά αγαπημένα μοτίβα - το καλκάνι, τα κρεμαστά ψάρια του. Και δεν ενδιαφερόταν τόσο για το τι θα πει ο πίνακας, άλλα πως πώς θα επηρεάσει τον θεατή μέσω του συνδυασμού χρωμάτων, σχημάτων, γραμμών».

Κατά την επίσκεψής του στη Βάρνα το 2008, ο καλλιτέχνης «σχολίασε» 4 πίνακές, παίζοντας τύμπανο. Σύμφωνα με τη Μαρία Βασίλεβα, η μουσική του είναι αρκετά εκφραστική, ενώ η ζωγραφική του είναι γεμάτη ρυθμό και αντίθεση, όπως η μουσική. Πως ο καλλιτεχνείς περνούσε την μέρα του ανάμεσα στα διάφορα πάθη του:

«Η μουσική ήταν σχεδόν τα πάντα. Ας πούμε 50 τοις εκατό αγάπη για τη μουσική, 50 τοις εκατό αγάπη για τις εικαστικές τέχνες. Μισή μέρα παίζοντας τύμπανα , αλλά έπρεπε να μάθει πρώτα. Ήταν ένας πολύ συνεπής άνθρωπος που μελέτησε λεπτομερώς την ιστορία της μουσικής, και ειδικότερα την ανάπτυξη των τύμπανων ... Ο Εντμόντ ήταν απολύτως αφοσιωμένος στην τέχνη. Και, σαν να μην τον ενδιέφερε τίποτε άλλο. Δεν υπήρχαν οι γιορτές – τα γενέθλια, το Νέο Έτος ... - δεν υπήρχαν δικαιολογίες. Κάθε μέρα έπαιζε και ζωγράφιζε. Και το έκανε με απίστευτη ευχαρίστηση.»

Ο Εντμόντ Ντεμιρντζιάν  αγαπούσε πολύ τους νέους , καλλιτέχνες και μουσικούς, ήταν πάντα περιτριγυρισμένος από πολλούς στη Βουλγαρία. «Μια καλή και επιτυχημένη ιδέα είναι η  έκθεση να παρουσιαστεί στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών, από την οποία ξεκίνησε ο ίδιος», λέει η Μαρία Βασίλεβα. Από το 2010, κάθε Σεπτέμβριο απονέμεται το ετήσιο βραβείο «Εντμόντ Ντεμιρντζιάν» για σύγχρονους νέους καλλιτέχνες.

Η τέχνη του Εντμόντ Ντεμιρντζιάν είναι γεμάτη με θετική ενέργεια, για αυτό είναι αγαπημένη στο κοινό. Τα έργα του, κάπως αφηρημένα, πάντα έχουν στοιχεία από την πραγματικότητα που βοηθούν τους ανθρώπους να αισθάνονται άνετα. Και, λόγω των πολύ χτυπητών χρωμάτων, λόγω της ακτινοβολίας, είχε πολλούς θαυμαστές ακόμα και τώρα.

Φωτογραφίες:Βενέτα Παβλόβα

Μετάφραση Πένκα Βέλεβα