Η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών σημειώνει τα 30 χρόνια από την πτήση του δεύτερου βουλγάρου αστροναύτη, του Αλεξάνταρ Αλεξάντροφ, με έκθεση, στο φουαγιέ του κεντρικού κτιρίου, στην οποία το κοινό μπορεί να δει τα αυθεντικά μηχανήματα, με τα οποία γινόντουσαν τα πειράματα στον διαστημικό σταθμό «Μιρ», όπως επίσης το σκάφανδρο του αστροναύτη, φωτογραφίες και βίντεο.

Όπως κάθε αγόρι από τη Βουλγαρία της εποχής εκείνης ο Αλεξάνταρ Αλεξάντροφ ονειρευόταν να γίνει αστροναύτης. Διάβαζε τα βιβλία του Ιούλιου Βερν και όταν μεγάλωσε έγινε αεροπόρος. Στην επιλογή για πρώτο αστροναύτη της χώρας μας, στις 10 Απριλίου του 1979, τη θέση έλαβε ο Γκεόργκι Ιβανόφ. 9 χρόνια αργότερα όμως το όνειρο του Αλεξάνταρ έγινε πραγματικότητα.

Στις 7 Ιουνίου του 1988 από το Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν απογειώθηκε το διαστημόπλοιο «Σογιούζ ΤΜ-5» με πλήρωμα τον Βούλγαρο Αλεξάνταρ Αλεξάντροφ και τους ρώσους Ανατόλι Σολοβιόφ και Βίκτωρ Σαβίνιχ. 1 χλμ. πριν τον διαστημικό σταθμό «Μιρ», που ήταν ο προορισμός τους, ξαφνικά σημειώθηκε πρόβλημα.

Αποσυνδέθηκε η κεραία για τη σύνδεση με τον σταθμό και το σήμα στις οθόνες ήταν διακοπτόμενο, λέει ο Αλεξάνταρ Αλεξάντροφ. Βάσει οδηγιών έπρεπε να επιστρέψουμε στη Γη, αλλά αποφασίσουμε να αναλάβουμε το ρίσκο να συνδεθούμε με τον σταθμό για να μην επιτρέψουμε να επαναληφτεί η αποτυχία της προηγούμενης αποστολής που γύρισε πίσω λόγω τεχνικού προβλήματος. Ευτυχώς τα καταφέραμε.

Κατά τη διαστημική πτήση η αποστολή εκτέλεσε επιτυχημένα το επιστημονικό πρόγραμμα «Σίπκα» και διεξήγαγε 56 πειράματα.

Αυτό που καταφέραμε ήταν μοναδικό για την εποχή του, μιας και για πρώτη φορά τα αποτελέσματα από τα πειράματα καταχωρήθηκαν σε ηλεκτρονική μορφή, τονίζει ο αστροναύτης. Ένα από τα πειράματα αφορούσε τον ύπνο και αποδείξαμε πως στο διάστημα ο άνθρωπος μπορεί να περνά από όλες τις φάσεις του όπως και στη Γη, κάτι που επιτρέπει στους αστροναύτες να ξεκουράζονται και να ανασυγκροτούν τις δυνάμεις τους.

Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί τι είναι να πλανάσαι χωρίς βαρύτητα στο άπειρο αν δεν το ζήσει. Κάποτε νομίζαμε πως το να είσαι στο διάστημα είναι σαν να είσαι πουλί, αλλά η έλλειψη βαρύτητας αποδείχτηκε βλαβερή για τον οργανισμό και δεν μπορεί να την αντέξει ο καθένας ακόμα κι αν έχει περάσει από ειδική εκπαίδευση. Φυσικά πρόβλημα είναι και οι μετεωρίτες και η ραδιενέργεια. Κάθε πτήση μας αλλάζει, γιατί συνειδητοποιούμε πόσο μικροί είμαστε μπροστά στο σύμπαν. Και οι αστροναύτες παύουν να ασχολούνται με ζήλιες, κακίες και φιλοδοξίες.

Τα όνειρα των σημερινών παιδιών είναι ακόμα μεγαλύτερα από αυτά της εποχής του Αλεξάνταρ Αλεξάντροφ. Οι ορίζοντές μας μεγαλώνουν και σύντομα θα αποικίζουμε άλλους πλανήτες. Για να το κάνουμε όμως σαν Βούλγαροι και με τη βουλγαρική σημαία θα πρέπει να φροντίζουμε για την ανάπτυξη της χώρας μας. Αν αυτό συμβεί τότε σίγουρα στο διάστημα θα πετάξει και τρίτος βούλγαρος αστροναύτης.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: Ντιάνα Τσανκόβα