Ο θεατής ερωτεύεται τους πίνακες της Μπογιάνα Πετκόβα με την πρώτη ματιά. Η νεαρή ζωγράφος αποθανατίζει την ομορφιά και την αγνότητα της ανθρώπινης ψυχής. Στη μορφή μιας γυναίκας ή ενός παιδιού αντιλαμβανόμαστε την αγάπη, την αρμονία και την ηρεμία. Στον κόσμο που ζωγραφίζει η Μπογιάνα λείπουν έντονα χρώματα, αλλά υπάρχουν παιχνιδίσματα φωτός και σκιάς.

Προτιμώ να εκφράζομαι γραφικά, λέει η ίδια. Δεν με ενδιαφέρει τόσο να περιγράψω τη ζωή, περισσότερο καταβάλλω προσπάθεια να συλλάβω την ψυχική κατάσταση των μοντέλων μου. Το χρώμα είναι σε δεύτερο πλάνο, οι τόνοι διαχέονται, δουλεύω συνήθως με τις αποχρώσεις ενός χρώματος.

Η Μπογιάνα άρχισε να ζωγραφίζει όταν ήταν 8 χρονών και έμαθε τις βασικές τεχνικές στο Εθνικό Σχολείο Καλών Τεχνών «Ηλία Πετρόφ». Αργότερα σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών, όπου δημιούργησε το δικό της στυλ και συνεχίζει να εξελίσσεται σαν καλλιτέχνης. Ζωγραφίζει τις ακουαρέλες της με μια ανάσα.

Η τεχνοτροπία το επιτρέπει, λέει εκείνη. Η ακουαρέλα είναι αυθόρμητη και το να ζωγραφίζω περισσότερο χρόνο δεν αλλάζει το αποτέλεσμα. Αντιθέτως χάνω την αρχική μου ιδέα.

Συχνά στον καμβά της εμφανίζονται άλογα που καλπάζουν, μουσικοί και μπαλαρίνες. Η μουσική κρατά σημαντική θέση στη ζωή της Μπογιάνα. Όταν ζωγραφίζει της αρέσει να ακούει κλασσική μουσική ή φλαμένγκο.

Άρχισα να χορεύω κι εγώ μπαλέτο, λέει η ζωγράφος. Λυπάμαι που το ανακάλυψα τόσο αργά. Μου αρέσει να βλέπω και παραστάσεις μπαλέτου, οι οποίες με εμπνέουν.

Η έμπνευση έρχεται επίσης από την οικογένειά της και το γέλιο των τριών της παιδιών, από την οικιακή θαλπωρή, από την καλοσύνη που λαμβάνει από τους γύρω της, από το αίσθημα της ευτυχίας που την κατακλύζει με διάφορες αφορμές.

Ο άνθρωπος πρέπει να συνειδητοποιεί όταν είναι ευτυχισμένος και να είναι ευγνώμων όταν ζει την ευτυχία, να την διαφυλάττει. Είναι δύσκολο να είσαι ταυτόχρονα μητέρα και δημιουργός. Αναγκάζομαι να ζωγραφίζω την νύχτα όταν δεν υπάρχει κανείς γύρω μου για να μπορέσω να αφοσιωθώ. Όταν ζωγραφίζω αποκόπτομαι από την πραγματικότητα και μπαίνω σ’ έναν άλλο κόσμο. Οτιδήποτε με κάνει να αφαιρούμαι με προσγειώνει και μου είναι δύσκολο να συνεχίσω, να ξαναμπώ στην φαντασία μου.

Σε λίγους μήνες η Μπογιάνα Πετρόβα ελπίζει να παρουσιάσει στους θαυμαστές της μια νέα έκθεση που να αποτελείται από ελαιογραφίες. Πρόκειται για μια διαφορετική τεχνοτροπία από αυτήν που χρησιμοποιούσε ως τώρα, η οποία θα της δώσει νέες δυνατότητες, μιας και προϋποθέτει έναν πιο αργό τρόπο δουλειάς με περισσότερο σχεδιασμό.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο