Κλεισμένα στα σπίτια τους λόγω του κοροναϊού, τα παιδιά διαβάζουν, αθλούνται, επικοινωνούν και παίζουν. Τι όμως συμβαίνει με την ψυχολογική τους κατάσταση, την ώρα που ζουν μεταξύ τεσσάρων τοίχων - με online σχολείο και online φιλίες;

«Φαίνεται ότι η κατάσταση για μας, τους μεγάλους, είναι πολύ πιο παράξενη, απ’ ό, τι για τα παιδιά, επειδή σαν ψηφιακή γενιά έχουν εξοικειωθεί να επικοινωνούν μεταξύ τους όχι μόνο πρόσωπο με πρόσωπο, αλλά και στο Διαδίκτυο», απαντά για το Ράδιο Βουλγαρία η παιδική ψυχολόγος Ντιμιτρίνα Πρόντανοβα. – «Αυτό που επηρεάζει πιο πολύ τους μικρούς είναι το πώς οι γονείς τους αντιλαμβάνονται την κατάσταση. Και εάν ζουν με μητέρες και πατέρες, βυθισμένους στις ειδήσεις για τον κοροναϊό, τα παιδιά επίσης αρχίζουν να ανησυχούν. Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να επικεντρωθούν στο θετικό – για παράδειγμα, ότι για πρώτη φορά περνούν τόσο χρόνο μαζί με την οικογένειά τους.»

Σύμφωνα με την ψυχολόγο, πιο δύσκολα αντιλαμβάνονται την κατάσταση τα παιδιά από την 1^η μέχρι την 4^η τάξη του Δημοτικού, επειδή συνήθως παρακολουθούν μαθήματα κολύμβησης, ζωγραφικής, χορού και πολλές άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες και στην πραγματικότητα τώρα χάνουν την κοινωνική ζωή τους. Οι έφηβοι, με τη σειρά τους, παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να βλέπουν τους φίλους τους.

Το αν η τρομερή λέξη «κοροναϊός» θα προκαλέσει τραύμα στην εύθραυστη ψυχική των παιδιών, εξαρτάται και πάλι από τους μεγάλους – από τα συναισθήματα πίσω από τα λόγια τους, από τις εξηγήσεις και την ελπίδα, ότι το κακό θα φύγει. Λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι ο θάνατος όλο και περισσότερο κερδίζει έδαφος στα συναισθήματά και τις σκέψεις από την τηλεόραση – ανάμεσά μας, στο διπλανό δρόμο, στην κοντινή πόλη. Και στην κατάσταση αυτή κλεισμένων χώρων, κλιμάκωσης της ανησυχίας, ενίσχυσης του αγνώστου, μπορούν να ξεσπάσουν καταπιεσμένα συναισθήματα και οι περιστάσεις να υπερνικήσουν την ανατροφή.

«Ξεσπάνε τόσο κακά, όσο και ωραία πράγματα» - λέει η ψυχολόγος Ντιμιτρίνα Πρόντανοβα. – «Όταν ένα παιδί δεν έχει τη δυνατότητα να αντιδράσει στην ανησυχία με φυσική ή δημιουργική δραστηριότητα, μπορεί να το κάνει με επιθετικότητα. Αλλά ταυτόχρονα, πολλά παιδιά αρχίζουν να σκέφτονται πιο καθολικά, να χαίρονται ότι η φύση γίνεται πιο καθαρή. Στην απομόνωσή τους συνειδητοποιούν πόσο αγαπάνε τα μικρότερα αδέρφιά τους και λένε ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνουν μετά το τέλος της, είναι να πάνε να δουν τη γιαγιά και τον παππού τους. Έτσι, υπάρχει ευκαιρία για την καλλιέργεια αξιόλογων αξιών στα παιδιά μας – ακόμη και ανεξάρτητα από μας, τους μεγάλους.»

Εάν δεν ήταν η πανδημία, που έκλεισε όλους μας στο σπίτι, τώρα εμείς, οι μεγάλοι, θα μπορούσαμε να τελειοποιηθούμε σε… παιδική γλώσσα για προχωρημένους.

Στην ουσία «Μετάφραση από παιδική γλώσσα για προχωρημένους» είναι το δεύτερο βιβλίο της Ντιμιτρίνα Πρόντανοβα – αλλά η πρεμιέρα του αναβλήθηκε λόγω του κοροναϊού. Το πώς να ενθαρρύνουμε τα παιδιά, το πώς να αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή τους, το πώς να τα κάνουμε να διαβάζουν και άλλες χρήσιμες συμβουλές περιέχει αυτό το βιβλίο για γονείς.

«Όταν έρχονται γονείς στο γραφείο μου, συχνά τους λέω λιγότερο να διαβάζουν φόρουμ και έτοιμες διατυπώσεις των ψυχολόγων, και περισσότερο να ακούνε τα δικά τους παιδιά, την εσωτερική φωνή τους και τη διαίσθησή τους» - συμβουλεύει η Ντιμιτρίνα Πρόντανοβα. – «Είναι πολύ σημαντικό να πιστεύουμε τη λογική των παιδιών μας και να τα σεβόμαστε, και όχι τόσο να τα ελέγχουμε. Γιατί από τη γέννησή του κάθε άνθρωπος φέρει έναν «κόκκο», που είναι η ώριμη ουσία του. Και το ζήτημα είναι να έρθουμε σε επαφή με αυτή την ουσία του, και όχι με την καταστροφική πλευρά του, η οποία, με τη σειρά της, προκαλεί και τη δική μας καταστροφικότητα.»

Φωτογραφίες: pixabay , πρ. αρχείο

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα