Από την αρχή του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορονοϊού την βουλγάρικη κοινωνία απασχολεί το θέμα αν είναι επικίνδυνο τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο. Σήμερα στην χώρα σημειώνεται κατά σειρά ρεκόρ νέων κρουσμάτων (30.68% των PCRτου τελευταίου 24ώρου είναι θετικά). Σε πολλά σχολεία σημειώνονται δάσκαλοι που βρίσκονται σε καραντίνα, έχουν μολυνθεί ή ακόμα κι έχουν χάσει την ζωή τους από τον ιό. Η αύξηση των κρουσμάτων οδήγησε ξανά στην απόφαση οι φοιτητές και οι μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου να διδάσκονται την ύλη διαδικτυακά.

Οι διευθυντές των σχολείων απέκτησαν δικαιοδοσία να ορίζουν τον τρόπο διδασκαλίας και μετά από άδεια του υπουργού Παιδείας να περνάνε σε τύπους εκπαίδευσης εξ αποστάσεως. Το κριτήριο που όρισε το υπουργείο είναι η απουσία 15% των μαθητών ή των καθηγητών λόγω συμπτωμάτων κορονοϊού.

«Κλείνοντας τα σχολεία στερούμε κατά κάποιο τρόπο τα παιδιά από το δικαίωμά τους στην μόρφωση, είπε ο υπουργός Παιδείας, Κρασιμίρ Βάλτσεβ. Γι’ αυτό πήραμε την απόφαση οι λύσεις να είναι κατά τόπους ανάλογα με τις συνθήκες».

Για τώρα κανένας δεν αμφισβητεί το προτέρημα της παρουσίας στις τάξεις γιατί αν και τα αποτελέσματα της περασμένης χρονιάς ήταν ενθαρρυντικά έδειξαν πως υπάρχουν πολλά προβλήματα κυρίως όσον αφορά τον τεχνικό εξοπλισμό. Αλλά όσο αυξάνεται η μεταδοτικότητα του ιού τόσο η γνώμη των καθηγητών, πολλοί από τους οποίους είναι ηλικιωμένοι, αλλάζει. Δημοσκόπηση του τομέα «Μόρφωση» του Συνδικάτου Ποντκρέπα έδειξε ότι 71% των δασκάλων υποστηρίζουν την εξ αποστάσεως διδασκαλία των μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου αλλά το 53% θεωρούν πως οι μαθητές από την 1^η έως την 4^η τάξη πρέπει οπωσδήποτε να έχουν επαφή με τους δασκάλους τους γιατί είναι σημαντικό να θέσουν καλές βάσεις. 

«Η συνεχής συζήτηση για τους κινδύνους στα σχολεία επηρέασε τους καθηγητές, είπε για την ΒΕΡ ο πρόεδρος του τομέα «Μόρφωση» του Συνδικάτου «Ποντκρέπα», Ιουλιάν Πετρόβ. Τα σχολεία είναι τόσο επικίνδυνα όσο τα υπόλοιπα περιβάλλοντα και μάλιστα εδώ τα μέτρα τηρούνται πολύ πιο αυστηρά. Αυτήν την στιγμή πολλοί από τους δασκάλους απουσιάζουν λόγω κρυώματος και γρίπης και τους διαχωρίζουμε από αυτούς που λείπουν λόγω κορονοϊού (671 άτομα βάση στοιχείων του συνδικάτου από τις 02.11.20). Όσοι όμως εργάζονται παίρνουν και τις ώρες αυτών που απουσιάζουν και κουράζονται πολύ. Γι’ αυτό ίσως προτιμούν να δουλεύουν εξ αποστάσεως αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης πως το υπουργείο εξασφαλίζει λάπτοπ μόνο για το 2% των δασκάλων». 

Από την άλλη οι γονείς έχουν πρόβλημα με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση γιατί απαιτεί πολύ απασχόληση από την δική τους πλευρά κάτι που τους δυσκολεύει στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους στον χώρο εργασίας τους. Οι γονείς όμως που έχουν έρθει σε επαφή με το πρόβλημα το παιδί τους να φέρει κάποιον ιό από το σχολείο και να τον κολλήσει σε κάποιον ηλικιωμένο στο σπίτι θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή του υποστηρίζουν τους καθηγητές.

«Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά πως η κοινωνία και η οικογένεια πρέπει να είναι ενωμένες για την αντιμετώπιση κρίσεων, λέει για την ΒΕΡ η Ναντέζντα Μπακάλσκα, δασκάλα από το Τσεπελάρε και μέλος της ομάδας στο φέισμπουκ «Δάσκαλοι για ασφαλή μόρφωση». Επιμένουμε όλοι οι μαθητές να μορφώνονται εξ αποστάσεως έτσι ώστε να σώσουμε ζωές και θέσεις εργασίας. Το σημαντικότερο μάθημα είναι πως η μάχη για την ζωή είναι στην πρώτη θέση. Όλα τα υπόλοιπα έπονται. Στείλαμε γράμμα στον πρωθυπουργό και τον υπουργό Παιδείας προτείνοντας να δημιουργηθούν βάρδιες δασκάλων για τις μικρότερες τάξεις όταν δεν έχει ποιος να μείνει στο σπίτι με κάποια από τα παιδιά. Δεν θέλουμε οι γονείς να μείνουν χωρίς δουλειά, θέλουμε όμως να διακόψουμε την εξάπλωση της ασθένειας». 

«Τα σχολεία είναι εστίες μετάδοσης του κορονοϊού αλλά πρέπει να κάνουμε το κατά δύναμη να μείνουν ανοιχτά όσο μπορούμε περισσότερο, λέει για την ΒΕΡ και ο γιατρός Ασπαρούχ Ηλίεβ που ζει και εργάζεται στην Γερμανία. Δημοσκόπηση του Ινστιτούτου «Ρόμπερτ Κοχ» δείχνει πως οι μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου όπως και οι νέοι 18-20 χρονών, οι οποίοι συχνά ασθενούν δίχως συμπτώματα, μεταδίδουν περισσότερο τον ιό από τα παιδιά από τα νηπιαγωγεία και το Δημοτικό».

Επιμέλεια: Ελένα Καρκαλάνοβα

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα