Στις 7 Μαΐου του 1895 ο Αλεξάντρ Ποπόφ έδειξε για πρώτη φορά ενώπιον της Ρωσικής Ένωσης Φυσικής στην Αγία Πετρούπολη τη ραδιοφωνική συσκευή του για μετάδοση και λήψη ηλεκτρικών διακυμάνσεων από απόσταση χωρίς αγωγό. Το 1899 ο Ποπόφ συμπεριέλαβε στη συσκευή ακουστικό τηλεφώνου για ηχητική λήψη του σήματος.

Με βάση συμφωνίας μεταξύ της βουλγαρικής και της ρωσικής κυβέρνησης το 1907 κοντά στη Βάρνα άρχισε να λειτουργεί ο πρώτος βουλγαρικός ασύρματος τηλέγραφος. Το 1911 στο καταδρομικό «Ελπίδα» άρχισε να λειτουργεί δεύτερος ραδιοφωνικός σταθμός. Η Συνθήκη του Νεϊγύ του 1919 επέτρεπε στη χώρα να υπάρχουν μόνο 2 ραδιοφωνικοί σταθμοί υπό διεθνή έλεγχο. Με νόμο μετά το 1927 το ραδιόφωνο στη Βουλγαρία έγινε βασικό μέσο τηλεπικοινωνιών.