Το αγαπημένο τραγουδάκι κάθε παιδιού στην χώρα μας είναι «Το άσπρο λαγουδάκι» που έπαιζε στο δάσος με ένα ελαφάκι αλλά όταν σκοτείνιασε δεν μπορούσε να βρει τον δρόμο για το σπίτι. Ευτυχώς το βοήθησε η πυγολαμπίδα και γύρισε στην μαμά του.

Τώρα το αγαπημένο μας παιδικό τραγούδι γίνεται μιούζικαλ, με τον ίδιο τίτλο, χάρη στον συνθέτη Ρούμεν Μπογιατζίεβ (υιό), τον Βενελίν Μετόντιεβ που έγραψε το λιμπρέτο και στον σκηνοθέτη Αλεξάνταρ Μουταφτσίισκι. Η αυθεντική μουσική του παιδικού τραγουδιού είναι του Πέταρ Στούπελ ενώ οι στίχοι της Λέντα Μίλεβα.

«Αν μπούμε σ’ ένα τρόλεϊ και αρχίσουμε να τραγουδάμε «Το άσπρο λαγουδάκι» όλοι θα αρχίσουν να τραγουδούν μαζί μας, λέει ο Ρούμεν. Δεν έχει σημασία πόσων χρονών είμαστε, μέσα μας μένουμε πάντα παιδιά. Το τραγούδι αυτό κρατά ζωντανή την ανθρωπιά και την καλοσύνη. Αυτό που με ενέπνευσε να συμμετάσχω στο πρότζεκτ ήταν το κείμενο του Μετόντιεβ. Η παράσταση δείχνει την διαχρονικότητα του τραγουδιού αυτού το οποίο είναι το πιο δημοφιλές στην Βουλγαρία μετά τον Εθνικό Ύμνο. Παρουσιάζουμε την ιστορία της δημιουργίας του (όπως την φανταζόμαστε) με οπτικοακουστικά μέσα χαρακτηριστικά για το θέατρο. Το μιούζικαλ είναι σχετικά σύντομο (γύρω στα 50 λεπτά) και απευθύνεται σε ανθρώπους κάθε ηλικίας. Η πλοκή είναι η εξής: Η Λέντα και ο Πέτιο (οι δημιουργοί του παιδικού τραγουδιού) πηγαίνουν βόλτα στο δάσος όπου συναντούν διάφορα ζώα. Έτσι στο μυαλό τους γεννιέται η ιδέα να δημιουργήσουν ένα τραγούδι και να το ονομάσουν «Το άσπρο λαγουδάκι».

Τα βασικά θέματα του έργου είναι η φιλία, η κατανόηση, η βοήθεια, η ζεστασιά και η ελπίδα που μπορούν να έρθουν ακόμα κι από κάποιον άγνωστο. Η πυγολαμπίδα που φωτίζει το δρόμο του μικρού λαγού προς το σπίτι είναι το φως που ο καθένας έχει ανάγκη για να πορεύεται στην ζωή του. Για να βλέπει που πατάει, για να βαδίζει με σιγουριά, για να νιώθει ασφαλής. Το μήνυμα που στέλνουμε είναι να εφαρμόζουμε και να μην ξεχνάμε την αφιλοκερδή βοήθεια, να μην προδίδουμε την εμπιστοσύνη, να πιστεύουμε στο καλό και να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον». 

Ακόμα κι αν τα παιδιά δεν μπορούν άμεσα να συνειδητοποιήσουν το νόημα του έργου το θέαμα μπορεί να προκαλέσει ενδιαφέρουσες συζητήσεις με τους μεγάλους και αυτός είναι ο σκοπός των δημιουργών του μιούζικαλ.

"Πριν καιρό ανεβάσαμε με τον Βενελίν, στο Μουσικό Θέατρο, την παράσταση «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», λέει ο Ρούμεν. Πρόκειται για ένα παραμύθι που δεν ήταν εύκολο λόγω του θλιβερού τέλους. Αλλά ο λιμπρετίστας μαλάκωσε την σκληρή μοίρα χωρίς να αλλάξει την ιδέα του συγγραφέα. Έτσι τα θέματα, που θίγει η ιστορία αυτή, φτάνουν μέχρι τα παιδιά κι εκείνα συνεχίζουν να θέτουν σημαντικά ερωτήματα, τα οποία διαμορφώνουν την αντίληψή τους για τον κόσμο. Από την άλλη η μελωδία του Πέταρ Στούπελ είναι ευφυής. Σέβομαι ατελείωτα αυτόν τον συνθέτη. Γνωρίζω τα έργα του για τον κινηματογράφο και για το θέατρο. Είχα την εξαιρετική τύχη να τον συναντήσω όταν ήμουν παιδί και πρόσεχα πολύ όταν έκανα την ενορχήστρωση και τις τζαζ, ποπ, ροκ και κλασσικές διασκευές για το μιούζικαλ. Το βασικό μοτίβο από αυτό το τραγούδι συγκινεί κάθε Βούλγαρο».  

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: Ντένις Ιβανόφ