Μια συνταξιούχος επιλέγει να βγει με αξιοπρέπεια από την παγίδα που στήνουν επιτήδειοι με απάτες μέσω τηλεφώνου, με σκοπό να κλέψουν τις οικονομίες ηλικιωμένων. Αυτό είναι το θέμα της νέας ταινίας του σκηνοθέτη Στέφαν Κομαντάρεβ η οποία λέγεται «Άλο» (λέξη που χρησιμοποιούν οι Βούλγαροι όταν σηκώνουν το τηλέφωνο) και θα γυριστεί στην πόλη Σούμεν (ΒΑ Βουλγαρία).

Στην ταινία παίζουν κάποιοι από τους γνωστότερους βούλγαρους ηθοποιούς όπως είναι ο Ασέν Μπλατέτσκι, ο Στέφαν Ντενολιούμποβ, ο Ιβάν Μπάρνεβ, ο Γκεράσιμ Γκεοργκίεβ (Γκέρο) και ο Ιβάηλο Χρίστοβ, καθηγητής στην Εθνική Ακαδημία Θεατρικής και Κινηματογραφικής Τέχνης στην Σόφια, ο οποίος για πρώτη φορά θα συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η αστέρας του βουλγαρικού κινηματογράφου από την δεκαετία του ’80, Έλι Σκόρτσεβα (γνωστή από τις ταινίες «Προσαρμογή», «Σπίτι για τα παιδιά μας» και «Η βασίλισσα του Τάρνοβο»), η οποία έλειπε από το πλατό επί 20 χρόνια αλλά οι Βούλγαροι δεν την έχουν ξεχάσει.

Τώρα στα 70 της χρόνια η Σκόρτσεβα θα υποδυθεί την συνταξιούχο δασκάλα, Μπλάγκα, η οποία πέφτει θύμα τηλεφωνικής απάτης και επιτήδειοι κλέβουν από αυτήν τις οικονομίες της, χρήματα που έχει συγκεντρώσει με στερήσεις για να μπορεί να φτιάξει μνήμα για τον νεκρό από κάποια χρόνια σύζυγό της. Η έλλειψη δικαιοσύνης απελπίζει την ηλικιωμένη γυναίκα και εκείνη γίνεται συνωμότρια του εγκληματία με τις τηλεφωνικές απάτες με την ελπίδα να της επιστρέψει τα χρήματα. 

Ο σκηνοθέτης, Στέφαν Κομαντάρεβ, χρησιμοποιεί αυτήν την ιστορία για να δείξει τις διαστάσεις τόσο ατομικές όσο και κοινωνικές των προβλημάτων των ηλικιωμένων στην Βουλγαρία. Η ταινία «Άλο» γίνεται λογική συνέχεια των τελευταίων του 2 ταινιών «Κατευθύνσεις» (2017) και «Σε κύκλο» (2019) οιι οποίες αποκαλύπτουν την οικονομική και ηθική κρίση της σύγχρονης βουλγάρικης κοινωνίας.

«Σε κάθε ταινία που γυρίζω επενδύω προσπάθειες, συναισθήματα, ειλικρίνεια και πρόθεση να προκαλέσω συζητήσεις για τα καθέκαστα στην Βουλγαρία, λέει ο Κομαντάρεβ. Ο βασικός σκοπός είναι ο θεατής να αρχίσει να σκέφτεται και να συνειδητοποιεί τα προβλήματα έτσι ώστε να γίνει κοινωνικός διάλογος για τις λύσεις. Φυσικά στην πρώτη θέση για τους θεατές είναι η πλοκή και η δραματουργία αλλά και τα μηνύματα είναι σημαντικά».

Το σενάριο είναι του Κομαντάρεβ ο οποίος σ’ αυτόν τον τομέα, συνεργάστηκε επί χρόνια με τον σεναριογράφο Σιμεών Βεντσισλάβοβ, στο πλαίσιο ειδικών ευρωπαϊκών προγραμμάτων δημιουργίας σεναρίων στα οποία έλαβαν συμβουλές από παγκόσμιους ειδήμονες.

«Δεν με ενδιαφέρει να καλύψω όλα τα θέματα της καθημερινότητάς μας, λέει ο σκηνοθέτης. Αυτό που ενδιέφερε στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν να θίξω το θέμα της γενιάς των γονιών μας οι οποίοι δεν ζουν έτσι όπως αξίζουν. Η συμπεριφορά μιας κοινωνίας προς τους ηλικιωμένους είναι ιδιαίτερα ενδεικτική για την κατάστασή της. Η γενιά των γονιών μας εργάστηκε τίμια όλη της την ζωή, μεγάλωσαν και ανέθρεψαν τα παιδιά τους αλλά σήμερα δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες – τροφή, θέρμανση, κοινωνική ζωή. Οι γονείς μας δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν ένα καλό σύγχρονο βιβλίο, δεν μπορούν να πάνε στο θέατρο ή στον κινηματογράφο. Αυτό δεν είναι δίκαιο γιατί ο άνθρωπος πρέπει να τρέφει και το πνεύμα του». 

Η ταινία είναι συμπαραγωγή της Βουλγαρίας με την Γαλλία και την Γερμανία ενώ παραγωγός είναι η Κάτια Τρίτσκοβα με την οποία ο Κομαντάρεβ συνεργάζεται εδώ και μια δεκαετία. Βασικός χώρος στον οποίο διαδραματίζεται η υπόθεση είναι ένα διαμέρισμα με θέα το μνημείο «Δημιουργοί του βουλγάρικου κράτους» και το μήνυμα είναι σαφές – οι γονείς μας είναι η κατά σειράν βουλγάρικη γενιά που έχει δώσει την ζωή της για να ανοικοδομηθεί η χώρα μας και αξίζουν όχι μόνο την ευγνωμοσύνη μας αλλά και να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο για να τους εξασφαλίζουμε αξιοπρεπή γηρατειά».

Φωτογραφίες: facebook/stephan.komandarev

Επιμέλεια: Βέσελα Κράστεβα /από συνέντευξη της Μιγκλένα Στέφανοβα, ΒΕΡ Σούμεν

Επιμέλεια και μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα