Η Υπηρεσία για τους Βουλγάρους του Εξωτερικού διοργάνωσε τρεις διαγωνισμούς για τα βουλγαρόπουλα που ζουν στο εξωτερικό. Ο πρώτος ήταν διαγωνισμός λογοτεχνίας και ήταν αφιερωμένος στον «Στέφαν Γκέτσεβ», ο δεύτερος ήταν ζωγραφικής με τον τίτλο «Η Βουλγαρία έτσι όπως την ονειρεύομαι» και ο τρίτος ήταν διαγωνισμός τραγουδιού και ήταν αφιερωμένος στην μεγάλη παραδοσιακή τραγουδίστρια «Λιούμπκα Ρόντοβα».  Οι τρεις διαγωνισμοί ήταν  με το κοινό σλόγκαν «Η Βουλγαρία μέσα από τον λόγο, τα χρώματα και την μουσική».

Οι νικητές έλαβαν τα βραβεία τους από την Αντιπρόεδρο της Δημοκρατίας, Ιλιάνα Γιότοβα και γνωρίστηκαν με παιδιά από άλλες χώρες.

«Το μήνυμα των διαγωνισμών αυτών είναι οι Βούλγαροι σε όλο τον κόσμο να ζουν ελεύθεροι, ενωμένοι και με αξιοπρέπεια, είπε η κυρία Γιότοβα στην τελετή. Όλοι μας επιθυμούμε να θυμόμαστε την μακραίωνη ιστορία μας και να διατηρούμε την ελευθερία του πνεύματός μας. Οι Βούλγαροι που ζουν στο εξωτερικό μεταφέρουν το βουλγάρικο πνεύμα και δεν ξεχνούν την πατρίδα τους».

Το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Ποίηση» κέρδισε η Αντελίνα Χρίστοβα (Α΄ Λυκείου), Βουλγάρα από την Βεσαραβία, που έρχεται για πρώτη φορά στην πατρίδα της. Το ποίημα λέγεται «Αγάπη για την Βουλγαρία».

«Μαθαίνω βουλγάρικα και βουλγάρικη λογοτεχνία, είπε εκείνη. Η Βουλγαρία μου αρέσει πολύ και θέλω να σπουδάσω εδώ Τεχνολογίες Πληροφορικής. Χαίρομαι που γνωρίστηκα με τόσους ανθρώπους. Είμαι από το Μπόλγκραντ που βρίσκεται στην Ουκρανία. Πολύ λυπάμαι που είμαστε σε πόλεμο και δεν ξέρουμε τι μας περιμένει. Αυτό όμως μας μαθαίνει να εκτιμάμε την ζωή και να την χαιρόμαστε».

Τα βραβεία μερικών συμμαθητών της Αντελίνα που δεν μπόρεσαν να έρθουν τα παρέλαβε η Νατάλια Πέιτσεβα, διευθύντρια του βουλγάρικου σχολείου στο οποίο πηγαίνει το κορίτσι.

«Για τώρα το σχολείο μας ακόμα λειτουργεί, λέει η κυρία Πέιτσεβα. Επιστρέφουμε στην Ουκρανία κι ας είναι η κατάσταση τρομακτική. Θέλουμε ειρήνη. Τα παιδιά να μεγαλώνουν, να σπουδάζουν, να εξελίσσονται. Είμαστε Βούλγαροι αλλά ζούμε στην Ουκρανία και μιλάμε και βουλγάρικα και ουκρανέζικα και ρώσικα και αγγλικά».

Η Αν-Μισέλ Ερόν είναι 12 χρονών και είναι γεννημένη, όπως και ο αδερφός της, ο Ντέηβ-Στήβεν, στο Παρίσι. Η μητέρα της είναι Βουλγάρα ενώ ο πατέρας της Γάλλος. Η Αν και ο Ντέηβ μιλάνε καλά βουλγάρικα και κάθε καλοκαίρι πηγαίνουν στην γιαγιά και τον παππού τους στην Βράτσα. Η Αν έγραψε δοκίμιο με τον τίτλο «Η ειρήνη στον κόσμο» και μοιράστηκε ότι η κατάσταση στην Ουκρανία την θλίβει και ότι επιθυμεί ο πόλεμος να σταματήσει.

«Παίζω πιάνο από 5 χρονών, λέει εκείνη. Πηγαίνω στο Μουσικό Σχολείο στο Παρίσι και έχω συμμετάσχει σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς σε πολλές χώρες. Έχω παίξει στο «Κάρνεγκι χωλ» της Νέας Υόρκης, στο Ζάλτσμπουρκ και σε πολλές αίθουσες στην Ελλάδα. Θέλω να γίνω επαγγελματίας πιανίστρια».

Ο αδερφός της Αν-Μισέλ, ο Ντέηβ-Στήβεν, θέλει να ασχοληθεί με την Πληροφορική. Τώρα ζωγραφίζει και κάνει συγγραφικές προσπάθειες. Η ζωγραφιά με την οποία συμμετείχε στον διαγωνισμό βρισκόταν στο κέντρο της σκηνής και προσέλκυε όλα τα βλέμματα. Στο κέντρο της ζωγραφιάς είχε ένα μεγάλο άσπρο περιστέρι που εκφράζει την επιθυμία όλων μας για ειρήνη.

Η Βουλγαρία φαντάζει υπέροχη στα μάτια των παιδιών και το ηθικό δίδαγμα είναι ότι δεν έχει σημασία πόσο μακριά από την πατρίδα σου ζεις γιατί η ευτυχία δεν έχει σχέση με την γεωγραφία.

Φωτογραφίες: Ντιάνα Τσανκόβα

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα