Αυτές οι εκλογές ήταν πολύπλοκες, γιατί και η κατάσταση είναι περίπλοκη – απειλή από παγκόσμια ύφεση, υψηλός πληθωρισμός, πολεμική σύγκρουση κοντά στα βουλγαρικά σύνορα… Και σ’ αυτή την κρίσιμη κατάσταση οι βούλγαροι πολιτικοί δεν αναζήτησαν τρόπους να λύσουν τα προβλήματα των ψηφοφόρων τους, θεωρεί ο νεαρός πολιτειολόγος Νεντέλτσο Μιχάηλοφ, ο οποίος έχει τελειώσει και μεταπτυχιακό πρόγραμμα αντιμετώπισης κρίσεων. Εκείνος ζει στη Χάγη των Κάτω Χωρών, όπου τελείωσε πολιτικές επιστήμες, αλλά παρακολουθεί από κοντά την κατάσταση στη Βουλγαρία. Κατά τη γνώμη του, αυτή η σειρά κρίσεων δημιουργεί «την τέλεια καταιγίδα» για μια βαθιά απώλεια εμπιστοσύνης στην πολιτική και την εκλογική διαδικασία ανάμεσα στους συμπατριώτες μας, κάτι που φαίνεται σαφώς από τη χαμηλή προσέλευση στις κάλπες στις κοινοβουλευτικές εκλογές – την πιο χαμηλή για τα τελευταία 32 χρόνια.
«Πρόκειται για τάση σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο. Οι πολλές κρίσεις κλονίζουν τις κυβερνήσεις. Στις Κάτω Χώρες, στην Τσεχία, σε πολλά μέρη μπορεί να παρατηρηθεί μια αποσταθεροποίηση», είπε για το Ράδιο Βουλγαρία ο Νεντέλτσο Μιχάηλοφ και συμπλήρωσε:
«Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, ο ευρωατλαντικός προσανατολισμός της Βουλγαρίας δε θα αλλάξει. Οι ανοιχτοί ρωσόφιλοι θα είναι λίγοι ή μειονότητα στο νέο κοινοβούλιο. Αλλά και στην Ευρώπη υπάρχει τάση για αύξηση των αποτελεσμάτων των κεντροδεξιών. Πάρτε για παράδειγμα την Ιταλία ή τη Σουηδία. Στη χώρα μας οι ψηφοφόροι του κόμματος «Αναγέννηση» είναι απογοητευμένοι από το πολιτικό σύστημα, η συμμετοχή τους στις εκλογές ήταν ψήφος διαμαρτυρίας κατά του συστήματος, τέτοια που ήταν η υποστήριξη για το ΥΤΛ στις εκλογές του περασμένου καλοκαιριού, το οποίο όμως κατέρρευσε σ’ αυτές τις εκλογές. Παρά το γεγονός αυτό, οι εκλογές της 2αςΟκτωβρίου έδειξαν σαφώς ότι μεγάλη αλλαγή στον προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής του κράτους δε θα υπάρχει, γιατί πιο σοβαρή υποστήριξη έλαβαν τα κόμματα με ευρωατλαντικό προσανατολισμό. Και η αύξηση των ψηφοφόρων του κόμματος «Αναγέννηση» μας υπενθυμίζει ότι η ρωσοφιλία στη Βουλγαρία έχει πυρήνα, αλλά όχι και τόσο μεγάλο, όσο αναμενόταν πριν από τις εκλογές» είπε ο Νεντέλτσο Μιχάηλοφ.
Οι αναλογίες στη νέα Βουλή διατηρούνται, αλλά αυτή τη φορά η πρωτοβουλία είναι στα χέρια του κόμματος GERB, το οποίο κέρδισε τις εκλογές με πάνω από 25%, θεωρεί ο πολιτειολόγος. Η χαμηλή προσέλευση στις κάλπες όμως δείχνει ξεκάθαρα ότι ο βούλγαρος ψηφοφόρος κουράστηκε να ψηφίζει. Θέλει επιτέλους το κράτος να αρχίσει να λειτουργεί μετά από δυο χρόνια πρόωρων εκλογών, αποτυχιών και διενέξεων, θεωρεί ο πολιτειολόγος. Ο σχηματισμός ενδεχόμενης κυβέρνησης στο πλαίσιο της νέας Βουλής όμως φαίνεται σχεδόν αδύνατη αποστολή.
«Ίσως το ιδανικό σενάριο, το πιο πιθανό, είναι κυβέρνηση μειοψηφίας με μεταβαλλόμενες πλειοψηφίες, έστω και ασταθής. Γιατί επίσημα θα είναι δύσκολο να σχηματιστεί κυβερνών συνασπισμός. Είδαμε στις εκλογές, ότι το GERB και το ΚΔΕ διατηρούν τους ψηφοφόρους τους, αλλά δεν μπορούν να κερδίσουν απόλυτη πλειοψηφία. Και για έναν σταθερό ευρωατλαντικό συνασπισμό πρέπει να μπει τόσο η «Δημοκρατική Βουλγαρία», όσο το «Συνεχίζουμε την αλλαγή», οι οποίοι όμως δήλωσαν ότι δε θα συμμετάσχουν σε συνασπισμό με το GERB. Γι’ αυτό εάν υπάρχει συνασπισμός, θα είναι συνασπισμός των μεταβαλλόμενων πλειοψηφιών. Και αυτό σαν να είναι η καλύτερη λύση για τα κόμματα αυτά, που δε θέλουν να χάσουν τους ψηφοφόρους τους εάν κάνουν πιο σοβαρό βήμα πίσω και καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», λέει εν κατακλείδι ο Νεντέλτσο Μιχάηλοφ.
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφίες: πρ. αρχείο, BGNES
Στις 16 Νοεμβρίου 1878 γεννήθηκε ο Μιχάιλο Παραστσούκ – ο ουκρανός γλύπτης, που δημιούργησε αρχιτεκτονικά στοιχεία από τη διακόσμηση κάποιων από τα πιο επιβλητικά κτήρια στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Η πορεία του ξεκίνησε από το χωριό Βαρβαρίντσι (τότε..
Ο Βεσελίν Ντιμάνοφ- σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ «Η ηθική είναι το καλό» έγινε ο Εθνεγέρτης της Χρονιάς 2024. Η ταινία του μιλάει για τον δικηγόρο και πανεπιστημιακό καθηγητή Κριστιάν Τάκοφ, του οποίου τα λόγια και το προσωπικό παράδειγμα θα μείνουν για..
Εάν η πολιτική κρίση συνεχίζεται, τα χαμένα οφέλη θα φτάσουν ένα όριο, πέρα από το οποίο οι βουλγαρικές επιχειρήσεις θα αρχίζουν να χάνουν ανεπιστρεπτί την ανταγωνιστικότητά τους λόγω των ελλειμμάτων στην παιδεία, την υγεία, τις υποδομές, την..