«Η μνήμη των ηρώων του βιβλίου μου είναι σημαντική γιατί όλοι τους σε κάποιο βαθμό αφιερώνουν το έργο τους στην πολιτιστική μνήμη του Τσάριμπροντ, λέει για το Ράδιο Βουλγαρία η Ντόνκα Νικόλοβα, συγγραφέας του βιβλίου «Οι συναντήσεις μου με το πνεύμα του Τσάριμπροντ». Κατά τα λεγόμενά της έμαθε για τους ήρωες του βιβλίου της από την πρώτη μέρα που άρχισε να μαθαίνει περισσότερα πράγματα για την πόλη,που βρίσκεται στην επικράτεια της Σερβίας και οι Σέρβοι ονομάζουν Ντιμίτροβγκραντ.

Η Ντόνκα έφτασε στο Τσάριμπροντ, από την άλλη πλευρά των βουλγαρο-σέρβικων συνόρων, ως απεσταλμένη από το υπουργείο Παιδείας δασκάλα βουλγάρικης γλώσσας και λογοτεχνίας. Άρχισε να αρθρογραφεί για το τοπικό περιοδικό «Όραμα» και τα άρθρα της έγιναν η βάση για το βιβλίο της. Πάνω από το 1/4 του έργου της είναι αφιερωμένο σε 2 ζωγράφους, τους αδερφούς Ιβάν και Μετόντι Πετρόβι.

Ο Μετόντι Πετρόβ είναι πιο διάσημος. Το όνομά του φέρει η αστική πινακοθήκη του Τσάρινπροντ και είναι γνωστός σαν ο θεμελιωτής του βουλγάρικου κόμιξ.

«Από την άλλη το έργο του Ιβάν Πετρόβ δεν έχει μελετηθεί ακόμα, λέει η κυρία Νικόλοβα. Πρόκειται για μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Όταν άρχισα να συλλέγω πληροφορίες γι’ αυτόν κατάλαβα ότι οι άνθρωποι αποφεύγουν να μιλάνε για κείνον. Για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με το έργο του όταν είδα μια εικόνα των 4^ων Ευαγγελιστών στην εκκλησία «Γέννηση της Θεοτόκου» στο Τσάριμπροντ. Οι ντόπιοι με βοήθησαν να βρω τον γιό του ζωγράφου. Η οικογένειά του με υποδέχτηκε θερμά και μου έδειξαν τους πίνακές του. Έργα του υπάρχουν επίσης στην Νις και στα περίχωρά της».

Η μοίρα του Ιβάν Πετρόβ ήταν δραματική. Το 1952 τον συνέλαβαν κι επειδή ο αδερφός του δεν κατάθεσε στο δικαστήριο εναντίον του τους έστειλαν και τους δυο σε σέρβικο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου έμειναν ως το 1957. Ακόμα κι εκεί ο Ιβάν ζωγράφιζε. Οι επιτηρητές ζητούσαν από τον Ιβάν και από τον αδερφό του να τους ζωγραφίζουν και σε αντάλλαγμα κανόνιζαν συναντήσεις με τους συγγενείς τους».

Στο βιβλίο της Νικόλοβα βρίσκουμε επίσης ιστορίες για τοτον συγγραφέα Ντέτκο Πετρόβ, του οποίου το όνομα φέρει η βιβλιοθήκη στο Τσάριμπροντ και για τον δημοσιογράφο και κριτικό λογοτεχνίας, Μπλαγκόι Ντιμιτρόβ που δίδασκε πολλά χρόνια στο τοπικό Γυμνάσιο-Λύκειο.

Το 2021 η Ντόνκα Νικόλοβα έλαβε το βραβείο «Διαφωτιστής της χρονιάς».

«Ίσως έλαβα αυτό το βραβείο λόγω του ότι ήμουν ο πρώτος δάσκαλος που έστειλε το υπουργείο στο Τσάριμπροντ από τότε που η πόλη βρίσκεται εκτός των συνόρων της Βουλγαρίας (1919, Συνθήκη του Νεϊγύ), λέει εκείνη. Όταν με βράβευσαν ήδη ήταν γνωστό ότι θα κυκλοφορήσει αυτό το βιβλίο μου. Η πρωτοβουλία για την έκδοση ήρθε από την βιβλιοθήκη του Τσάριμπροντ και είμαι ευγνώμων για την βοήθεια της διευθύντριας Αλμπένα Μίλεβ και της βιβλιοθηκαρίου Ελιζαμπέτα Γκεοργκίεβα».

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα