Σήμερα είναι η Ημέρα των Βουλγάρων της Βεσαραβίας και  όσοι Βούλγαροι από την Βεσσαραβία βρίσκονται στην Βουλγαρία αλλά και όσοι θέλουν να γιορτάσουν μαζί τους μπορούν να συγκεντρωθούν σε ειδική εκδήλωση στην Λέσχη των Αξιωματικών, στην Σόφια ενώ μπροστά στο Εθνικό Μέγαρο Πολιτισμού στην πρωτεύουσα θα υπάρχει υπαίθρια σκηνή στην οποία θα εμφανιστούν μουσικοί από την Ρουμανία, την Μολδαβία και την Ρουμανία. 

Στην εφημερίδα «Βουλγάρικη Βεσσαραβία» από το 1938 γράφει:

«Ποτέ να μην σταματάμε να σκεφτόμαστε και να φροντίζουμε για τα αδέρφια μας – τους Βούλγαρους της Βεσσαραβία ενώ στις 29 Οκτωβρίου (16 Οκτωβρίου με το παλιό ημερολόγιο), που είναι η επέτειος από την οικοδόμηση της βουλγάρικης εκκλησίας στο Μπόλγκραντ, ας γιορτάζουμε μαζί τους το βουλγάρικο πνεύμα».

60 χρόνια αργότερα ο Μίρτσο Σλίβενσκι βρήκε την εφημερίδα αυτή στο αρχείο ενός προγόνου του που ζούσε στο Μπόλγκραντ και ως μέλος του Συλλόγου «Ροντολιούμπετς» πρότεινε αυτή η ημερομηνία να γίνει και δική τους γιορτή.

«Η εκκλησία «Μεταμόρφωση Κυρίου» στο Μπόλγκραντ αγιάστηκε το 1838, λέει η Ράινα Μαντζούκοβα, διευθύντρια της Εκτελεστικής Υπηρεσίας για τους Βούλγαρους του Εξωτερικού. 100 χρόνια αργότερα απόγονοι Βουλγάρων της Βεσσαραβίας που είχαν επιστρέψει στην Βουλγαρία, απόγονοι επαναστατών και κοινωνικών παραγόντων που συμμετείχαν στην ανοικοδόμηση του Τρίτου Βουλγάρικου Βασιλείου, πρότειναν αυτή η μέρα να γίνει γιορτή των Βουλγάρων της Βεσσαραβίας σε ένδειξη ότι η Βουλγαρία δεν ξεχνά αυτούς τους πολίτες της. Το 1939 όμως ξεκίνησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η ιδέα δεν υλοποιήθηκε. Μόλις το 1998 ο Σύλλογος «Ροντολιούμπετς» κατάφερε να καταχωρήσει την εορτή στο εορτολόγιο των Βουλγάρων. 

Αυτές τις μέρες έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Γκαλίν Γκεοργκίεβ με τον τίτλο «Παραδόσεις, μνήμη, ταυτότητα των Βουλγάρων στην Ουκρανία και την Μολδαβία». Εκεί συναντήσαμε κάποιους Βούλγαρους της Βεσσαραβίας.

«Λέγομαι Αντόν (Ντόντσο) Τελπίζ και είμαι από το Ντιβιτλία, λέει ένας ηλικιωμένος άντρας που έχει έρθει στην Σόφια να δει τα εγγόνια του. Τώρα ζω στο Ιζμαήλ αλλά όταν έμαθα ότι έχει γραφτεί βιβλίο για την γενέτειρά μου ήρθα με ενδιαφέρον να μάθω περισσότερα γι’ αυτόν τον συγγραφέα που συλλέγει πληροφορίες και να τον καλέσω να έρθει και στο δικό μου χωριό».

Ο Αντόν εύχεται στους Βουλγάρους ειρήνη και υγεία, να διατηρούν το πνεύμα τους ακμαίο και να είναι υπομονετικοί, να αλληλοστηρίζονται και να θυμούνται ότι «το αίμα νερό δεν γίνεται».

«Οι Βούλγαροι της Βεσσαραβίας με εμπνέουν γιατί είναι βέβαιοι ότι ο λαός μας επιβιώνει ανεξάρτητα από τις αντιξοότητες, λέει ο συγγραφέας Γκαλίν Γκεοργκίεβ. Έχουμε ανάγκη αυτούς τους ανθρώπους που παρά την απόσταση και τα προβλήματα βρίσκουν τον δρόμο προς τις καρδιές μας. Χαίρομαι που τα παιδιά τους μπορούν να σπουδάζουν στην Βουλγαρία, να βρίσκουν δουλειά και να μένουν να ζήσουν εδώ».

Η Μάγια Καρακάς είναι εθνολόγος από το Πανεπιστήμιο της Οδησσού. Έλαβε βουλγάρικη υπηκοότητα και ζει εδώ με την οικογένειά της.

«Είμαι από το Χασάν-Μπατάρ στην περιοχή του Μπόλγκραντ, λέει εκείνη. Από μικρή ξέρω τους χορούς και τις γιορτές μας. Πριν τον τωρινό πόλεμο, στην γιορτή στις 29 Οκτωβρίου μαζευόμασταν έως και 2.5 χιλιάδες άνθρωποι, κάναμε συναυλίες. Ήταν φανταστικά».

Ο Αντόν και η Μάγια δεν θέλουν να μιλάνε για τον τωρινό πόλεμο αλλά μοιράζονται ότι προτιμούν η Ουκρανία να είναι ανεξάρτητο κράτος. Η νεαρή σκηνοθέτης Τατιάνα Στάνεβα, που γύρισε την ταινία για τους Βουλγάρους της Βεσσαραβίας «Ο τόπος της δύναμης», είναι πιο αποφασιστική. Με δική της πρωτοβουλία στις 24 Οκτωβρίου ομάδα Ουκρανών με βουλγάρικη καταγωγή απηύθυναν στην Βουλή, στην κυβέρνηση και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επιστολή με την οποία ζητούν η Βουλγαρία να μην μένει ουδέτερη, να δώσει όπλα στην Ουκρανία και να την βοηθήσει να υπερασπιστεί την επικράτειά της στην οποία ζουν και οι Βούλγαροι της Βεσσαραβίας.

Φωτογραφίες:  bolgradsovet.com.ua:, bgnes, Ντιάνα Τσανκόβα, αρχείο

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα