Η Ραντίνα Βέλτσεβα εργάζεται για την υπόθεση να γεννιούνται όλο και περισσότερα παιδιά στις οικογένειες της Βουλγαρίας. Με χαμόγελο, με καλά λόγια, και ακόμη πιο συχνά με χρηματική υποστήριξη, η Ραντίνα συνέβαλε εκατοντάδες άνθρωποι να λάβουν το μεγαλύτερο δώρο στη ζωή, που είναι η γέννηση παιδιού στην οικογένεια.

Η Ραντίνα άρχισε τη δημιουργική πορεία της ως δημοσιογράφος και παρουσιάστρια εκπομπών στη ΒΕΡ στα μέσα της δεκαετίας του ’90 του περασμένου αιώνα. Η δύναμη να φτάσεις με τα μηνύματά σου σε χιλιάδες ανθρώπους μέσω του αέρα του δημόσιου ΜΜΕ την έπεισε, ότι αξίζει να μιλάς, εάν έχεις σημαντική υπόθεση, που η κοινωνία να αναγνωρίσει ως δική της. Έτσι, βήμα-βήμα στη Ραντίνα Βέλτσεβα γεννήθηκε η ιδέα για την ίδρυση κοινωφελούς ιδρύματος, που βασίζεται στην αρχή «από τους ανθρώπους για τους ανθρώπους». Τυχαία ή όχι, την άνοιξη του 2007, την Ημέρα του Ευαγγελισμού – 25^η Μαρτίου, ήρθε η νομική απόφαση για καταχώρηση στα μητρώα ιδρύματος με το σύντομο και σαφές όνομα «Θέλω μωρό». Η κατεύθυνση δόθηκε από τη Ραντίνα, αλλά εκείνη τη στιγμή η γυναίκα ακόμη δεν υποθέτει πόσο μεγάλη και θετική δημόσια ενέργεια θα προσελκύσει για την υπόθεση αυτή.

«Μέχρι στιγμής ήταν γνωστό ότι 160-170 χιλιάδες ζευγάρια στη Βουλγαρία πάσχουν από στειρότητα και ο αριθμός τους ίσως ήταν και μεγαλύτερος», θυμάται η Ραντίνα Βέλτσεβα. Πέντε χρόνια μετά την ίδρυση του ιδρύματος, για την υπόθεση «Θέλω μωρό» εργάζεται μία από τις πιο ισχυρές ομάδες εθελοντών, που αποτελείται από ενθουσιασμένους, δραστήριους ανθρώπους, που πιστεύουν στην υπόθεση. Οι επιτυχίες δεν καθυστέρησαν. Για τρία χρόνια με τη βοήθεια του ιδρύματος γεννήθηκαν περισσότερα από 2500 παιδιά και οι καλές ειδήσεις για άλλα και άλλα γεννημένα βουλγαρόπουλα έγιναν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας της Ραντίνα και όλων των εθελοντών του ιδρύματος. Έτσι είναι μέχρι και σήμερα, όταν το ίδρυμα «Θέλω μωρό» 16 χρόνια τώρα είναι ανάμεσα στα πιο αναγνωρίσιμα και σεβαστά ιδρύματα στη Βουλγαρία.

«Πολλές φορές με έχουν ρωτήσει πώς ένας μη κυβερνητικός οργανισμός μπορεί για πολλά χρόνια να έχει τέτοια επιτεύγματα, γιατί δε διαθέτουμε ακόμη γραφείο, τεχνικό εξοπλισμό ή μισθούς. Κάνουμε όλα στον ελεύθερο χρόνο μας, και στον υπόλοιπο χρόνο μας όλοι από το ίδρυμα δουλεύουμε, για να είμαστε ανεξάρτητοι και χρήσιμοι για την υπόθεση», λέει η Ραντίνα Βέλτσεβα σε συνέντευξη για το Ράδιο Βουλγαρία.

«Χάρη στο ίδρυμα «Θέλω μωρό» γεννήθηκαν χιλιάδες παιδιά. Οι δωρεές μας στην πορεία των χρονών προέρχονται τόσο από μεγάλους εταιρικούς δωρητές, όσο και από συνηθισμένους ανθρώπους, που από κάθε μισθό τους αποσπούν από 10 λέβα. Αλλά με την πάροδο του χρόνου έγιναν χιλιάδες λέβα. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι άνθρωποι που δεν είχαν χρήματα για να προβούν σε θεραπεία της στειρότητας και περίμεναν βοήθεια. Όταν όμως τους συνέβησαν ωραία πράγματα, άρχισαν να κάνουν μικρές καθημερινές δωρεές στο ίδρυμα, για να μπορούν να επιστρέψουν το καλό και αυτό να φτάσει σε κάποιον άλλο.»

Σήμερα οι ασθενείς με προβλήματα αναπαραγωγής ελεύθερα και με βεβαιότητα μιλάνε για τον δύσκολο δρόμο τους προς το ονειρεμένο παιδί τους. Στο πλευρό τους είναι όλα τα ΜΜΕ, κρατικοί θεσμοί, καθώς και μεγάλοι εταιρικοί δωρητές. «Πριν από 16 χρόνια όμως η εικόνα ήταν διαφορετική και οι πρώτοι που υποστήριξαν το ίδρυμα «Θέλω μωρό» ήταν οι μουσικοί της ανδρικής ορχήστρας πνευστών «Κωσταντίν Μάνοφ» του Πολιτιστικού Συλλόγου «Παιδεία» στο Σβίλενγκραντ», θυμάται η Ραντίνα Βέλτσεβα.

«Μας πρότειναν για την Ημέρα της Χριστιανικής Οικογένειας – 21^η Νοεμβρίου, να κάνουν φιλανθρωπική συναυλία με τη θαυμάσια ορχήστρα πνευστών τους, που αποτελείται από ερασιτέχνες. Από τότε αυτό μετατράπηκε σε μία από τις πιο ωραίες γιορτές για το ίδρυμα «Θέλω μωρό», που γιορτάζουμε μέχρι και σήμερα. Η αίθουσα είναι πάντα κατάμεστη και οι ερμηνείες τους καταγοητεύουν το κοινό. Οι συναντήσεις εκεί είναι πολύ συναισθηματικές και χάρη στην ορχήστρα πνευστών και τους εργαζόμενους στον πολιτιστικό σύλλογο στο Σβίλενγκραντ, συγκεντρώνουμε κάθε φορά και αρκετά χρήματα για την εργασία του ιδρύματος.»

Φωτογραφίες: iskambebe.bg, Facebook /@IskamBebe, πρ. αρχείο, αρχείο

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα