Ο Δρ Παγιάμ Φοργκάνι (Payam Forghani) γεννήθηκε πριν από 26 χρόνια κοντά στην Ανταρκτική ή πιο συγκεκριμένα στην πόλη Χόμπαρτ του νησιού Τασμανίας – το νοτιότερο τμήμα της Αυστραλίας. Αφού τελείωσε γυμνάσιο στην Καμπέρα, ο νεαρός Παγιάμ αποφάσισε να σπουδάσει οδοντιατρική, αλλά δεν πέρασε την εισαγωγική εξέταση. «Η οικογενειακή οδοντίατρός μας στην Καμπέρα ήταν Βουλγάρα και τότε μου έδωσε τη συμβολή να σπουδάσω οδοντιατρική στη Βουλγαρία. Δεν ήξερα τίποτε για τη χώρα. Ρωτούσα και τους φίλους μου και δεν ήξεραν αν είναι στη Ρωσία ή εκεί κοντά», θυμάται ο Παγιάμ.

Έτσι, ένα βαρύ χειμώνα πριν από 8 χρόνια ο Παγιάμ βρέθηκε στη Σόφια και την πρώτη στιγμή έπεσε σε… κατάθλιψη. «Μαύρη παγωνιά, σκοτεινοί δρόμοι, διαφορετικό αλφάβητο. Δεν μπορούσα να διαβάζω, δεν καταλάβαινα τίποτα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήξεραν αγγλικά, το πολιτισμικό σοκ ήταν πολύ ισχυρό», θυμάται ο νεαρός οδοντίατρος. Τότε άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα βουλγαρικής γλώσσας στο Ινστιτούτο Αλλοδαπών Φοιτητών και για 6 μήνες μόνο έμαθε τα βουλγαρικά. Στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Σόφιας ο Παγιάμ βρέθηκε σε κοσμοπολίτικο περιβάλλον. Αποδείχθηκε ότι πολλοί ξένοι, όπως εκείνος, έχουν επιλέξει να σπουδάζουν στη Βουλγαρία.

«Η εκπαίδευση, ιδιαίτερα οδοντιατρικής, εδώ είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο», είναι κατηγορηματικός ο Παγιάμ, ο οποίος τώρα κάνει ειδίκευση στην ορθοδοντική. Τι σκέφτεται για τους Βουλγάρους; Η απάντησή του μπορεί να σας εκπλήξει:

«Αρχικά οι άνθρωποι εδώ είναι πιο επιφυλακτικοί, πιο δύσκολα κάνουν φιλίες. Δεν είναι σαν στην Αυστραλία ή στη Δύση – περπατάς στους δρόμους και σου χαμογελούν. Έχω συνηθίσει έτσι – να χαμογελώ, και οι άνθρωποι εδώ σκέφτονται «Αυτός δεν είναι καλά, τι χάπια παίρνει;». Όταν περάσεις αυτό το φράγμα όμως, σου γίνονται πολύ στενοί, είστε σαν οικογένεια. Το άλλο είναι ότι οι Βούλγαροι δεν χαίρονται την ευτυχία των άλλων, πάντα συγκρίνονται με τον γείτονα. Η νέα γενιά όμως αρχίζει να αλλάζει και δεν είναι έτσι πια.»

Φαίνεται ότι ο Δρ Παγιάμ Φοργκάνι γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες της βουλγαρικής νοοτροπίας. Λέει, ότι εδώ νιώθει καλύτερα απ’ ό, τι στην πατρίδα του Αυστραλία, ταξιδεύει σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο στη Βουλγαρία, επικοινωνεί με τους ανθρώπους. «Εδώ κάθε πόλη ή χωριό έχει μνημεία, οικολογικά μονοπάτια, ναούς. Και έτσι γνωρίζεις την ιστορία των Βουλγάρων. Πολύ δύσκολη ιστορία, γι’ αυτό είστε τόσο δυνατοί», λέει ο Παγιάμ.

Γιατί όμως είμαστε τόσο σκεπτικοί και πάντα δυσαρεστημένοι ;

«Κατά τη γνώμη μου, είναι χαρακτηριστικά που οφείλονται στη βουλγαρική ιστορία. Κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής περιόδου οι Βούλγαροι άκουσαν πολλά ψέματα και γι’ αυτό αμφισβητούν όλα, που ακούνε. Μέχρι και σήμερα θεωρούν ότι ο καθένας προσπαθεί να τους ξεγελάσει, ότι όλα είναι απάτη. Οι άνθρωποι όμως πρέπει να αρχίσουν να πιστεύουν ο ένας τον άλλο, να είναι πιο ενωμένοι. Αυτό που σας λείπει είναι η αλληλεγγύη. Γιατί τα παράπονα στο Facebook ή στην ταβέρνα δε θα βοηθήσουν. Ο Βούλγαρος πάντα λέει «Όλα εξαρτώνται από τους πολιτικούς, από το κράτος…», αλλά, κατά τη γνώμη μου, η αλλαγή πρέπει να αρχίσει από εμάς τους ίδιους, από τη νοοτροπία μας.»

Στη Βουλγαρία υπάρχει μεγάλη πνευματικότητα, αρκεί να επισκεφθείς τις Λίμνες της Ρίλα, την τοποθεσία Ρούπιτε ή το σπίτι της Βάνγκα, για να νιώσεις τη δύναμη αυτή, ισχυρίζεται ο Δρ Παγιάμ Φοργκάνι και συμπεραίνει: «Όταν συναντήσεις ανθρώπους στο βουνό, που στην πόλη συνήθως είναι σκυθρωποί και δυσαρεστημένοι, εκεί σου χαμογελούν και είναι χαρωποί – αυτό σημαίνει ότι στον αέρα υπάρχει κάποια ενέργεια, υπάρχει κάτι βαθύ, κάτι πνευματικό στη Βουλγαρία, που πρέπει να εκτιμούμε και να φυλάμε».

Φωτογραφίες: πρ. αρχείο

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα