30 χρόνια υπηρεσία προς όφελος των ακροατών. Έτσι με λίγα λόγια μπορούμε να περιγράψουμε την επαγγελματική ζωή του δημοσιογράφου Ρούμεν Στοΐτσκοφ. Από το 1988, όταν για πρώτη φορά πέρασε το κατώφλι του Παλιού Οίκου, έμεινε πιστός στη ΒΕΡ, παρόλο που έλαβε πολλές προσκλήσεις να δουλεύει με καλύτερη πληρωμή σε ιδιωτικούς σταθμούς. Είναι προσωποποίηση του ισχυρισμού ότι η εργασία στο παλιότερο ΜΜΕ στη χώρα μας είναι προνόμιο, ευθύνη, αλλά πρώτα απ’ όλα υπόθεση. Τη σταδιοδρομία του ο Ρούμεν Στοΐτσκοφ άρχισε στη Γενική Διεύθυνση «Πρόγραμμα», οι λειτουργίες του οποίου σήμερα εκτελεί η Προγραμματική Διεύθυνση, όπου συγκεντρώνονται και συντονίζονται τα προγραμματικά σχήματα των διάφορων προγραμμάτων. Λίγες μέρες μετά προσκλήθηκε να γίνει συνεργάτης του Ράδιο Βουλγαρία.

«Για μένα ήταν όνειρο να αρχίσω να κάνω κάτι ως ρεπόρτερ και δημοσιογράφος, γι’ αυτό δέχθηκα την πρόσκληση. Σχεδόν αμέσως με έστειλαν στο πρώτο μου ρεπορτάζ σε ένα σχολείο», θυμάται ο δημοσιογράφος.

• Πότε και πως άρχισαν οι εκπομπές της ΒΕΡ για το εξωτερικό (Μέρος 1)

• Πότε και πώς αρχίζουν οι εκπομπές της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας για το εξωτερικό (Mέρος 2ο)

Ομολογεί ότι η αποκρυπτογράφηση των ηχογραφήσεων, που γίνονταν εκείνη την περίοδο σε κασέτες, ήταν πολύ βαρετή διαδικασία, αλλά δε λυπάται για ούτε ένα από τα ρεπορτάζ, ο αριθμός των οποίων για 30 χρόνια είναι εντυπωσιακός – 2000 περίπου.

«Σε μεγάλο βαθμό είμαι αυτοδίδακτος – λέει ο δημοσιογράφος. Πριν από πολλά χρόνια βρέθηκα σε έναν επαγγελματικό ταξίδι στην Πέστερα και εκεί συνειδητοποίησα ότι έχω αρχίσει να κάνω ρεπορτάζ. Είναι το πιο δύσκολο δημοσιογραφικό είδος, γιατί στον Τύπο βασίζεσαι στον τίτλο και τη φωτογραφία, και στην τηλεόραση είναι σημαντικά τα πλάνα, ενώ στο ραδιόφωνο όλα είναι μαγεία ήχων, που πρέπει να τακτοποιηθεί καλά.»

Παρά τους επαίνους, που λάμβανε για τα ρεπορτάζ του, εκείνο το ρεπορτάζ που του κέρδισε μόνιμη θέση ρεπόρτερ στο εθνικό ενημερωτικό πρόγραμμα της ΒΕΡ – «Χοριζόντ», ήταν κάτι ειδικό. Δική του είναι η μόνη συνέντευξη που ο διανοούμενος και δημιουργός του προγράμματος ιταλικής γλώσσας του Ράδιο Βουλγαρία Πέταρ Ούβαλιεφ παραχώρησε σε βουλγαρικό ΜΜΕ κατά την επίσκεψή του στη χώρα μας το 1992.

• Ο Πέταρ Ουβαλίεφ και οι εκπομπές για το εξωτερικό

Για να το κάνει, έπρεπε να περιμένει 20 ημέρες περίπου γιατί ως προσκεκλημένος  της τότε Αντιπροέδρου της Δημοκρατίας Μπλάγκα Ντιμιτρόβα το πρόγραμμα του Ούβαλιεφ ήταν φορτωμένο και η συνομιλία τους όλο αναβάλλονταν.

«Περίμενα υπομονετικά για τη συνέντευξη αυτή – είναι κατηγορηματικός ο δημοσιογράφος, αλλά την ημέρα που με κάλεσε, αποδείχθηκε ότι είχα ξεχάσει τις ερωτήσεις μου. Η συνομιλία διήρκεσε μια ώρα περίπου, στην οποία βασιζόμουν μόνο στα καλά μου αντανακλαστικά και τη διαύγεια της σκέψης μου. Από τότε ποτέ δεν ετοίμαζα εκ των προτέρων ερωτήσεις μου. Είναι πολύ σημαντικό να μην διακόπτετε τους συνομιλητές σας και να τους ακούτε προσεκτικά. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης παρατηρούσαμε ο ένας τον άλλο και από τότε με κάθε ξάφνιασμα, κίνηση του σώματος ή ματιά του συνομιλητή, μπορώ να βγάλω αμέτρητα συμπεράσματα για τον άνθρωπο απέναντί μου.»

Τα επόμενα 22 χρόνια ο Στοΐτσκοφ συνέχισε με τα ρεπορτάζ του για τις διάφορες εκπομπές του προγράμματος. Έγινε και παρουσιαστής της εμβληματικής εκπομπής «Νυχτερινό Χοριζόντ». Στο μικρόφωνο της ευχήθηκε «Καλή νύχτα» στους ακροατές σε ακριβώς 1 300 εκδόσεις. Λογική ερώτηση είναι πώς κατόρθωσε να κερδίσει τους ακροατές και να διατηρήσει την προσοχή τους για πάνω από 2 δεκαετίες:

«Το μυστικό είναι να σέβεσαι το ακροατήριο, γιατί κατά τη διάρκεια αυτών των 22 χρονών πάντα ήξερα, ότι εργάζομαι για τους ανθρώπους που μας ακούνε, και όχι για τον εαυτό μου. Στην αρχή θεωρούσα ότι το ακροατήριο σ’ αυτές τις νυχτερινές ώρες αποτελείται μόνο από τρελούς και μεθυσμένους. Αποδείχθηκε όμως ότι μας ακούνε 1/10 των ακροατών της Ραδιοφωνίας. Κατάλαβα ότι με σέβονται για την ανεκτικότητα και την υπομονή μου.»

Τα καλύτερα του αισθήματα και ευγνωμοσύνη για τη ΒΕΡ ο Ρούμεν Στοΐτσκοφ διατηρεί και εκφράζει μέχρι και σήμερα και τα γενέθλια της Ραδιοφωνίας – 25 Ιανουαρίου, θεωρεί και ως προσωπική του γιορτή:

«Αγαπάω πάρα πολύ αυτόν τον θεσμό και ευχαριστώ την τύχη για το ότι με οδήγησε εδώ. Καλή γιορτή σε όλους τους συναδέλφους, να είναι υγιείς, να ακολουθούν τις ιδέες και τη διαίσθησή τους και να θυμούνται ότι η Σόφια δεν είναι η Βουλγαρία και τα θέματα εκτός της πόλης είναι αμέτρητα.»

Αν και  συνταξιούχος, ο Ρούμεν Στοΐτσκοβ εξακολουθεί να ασκεί το επάγγελμα, δημοσιεύοντας ρεπορτάζ από διάφορες άκρες της Βουλγαρίας στα 7 βιβλία που έχει εκδώσει. Χωρίς να το δηλώνει δημοσίως, πάντα προσπαθεί να κάνει κάτι καλό για τους ανθρώπους που συναντά.

«Πηγαίνω πάντα, ακολουθώντας τη διαίσθησή μου, χωρίς προκαταρκτικό σχέδιο. Πηγαίνω στο μεϊντάνι κάποιου χωριού, όπου είναι οι άνθρωποι. Ξέρω ότι ακόμη και ο πιο όμορφος τόπος έχει τα προβλήματά του, που αφορούν την υγεία, την έλλειψη καλής επικοινωνίας με τον δήμο, κακό υδραυλικό και οδικό δίκτυο, προβλήματα με τις συγκοινωνίες. Πιο πολύ όμως λείπουν τα παιδιά και τα εγγόνια, που έφυγαν στις μεγάλες πόλεις ή στο εξωτερικό. Σε κανέναν δεν αρέσει τα παιδιά του να είναι μακριά, παρόλο που έχουν χτίσει καλά τη ζωή τους.»

• Ο Ρούμεν Στοΐτσκοφ παρουσίασε τη δημοσιογραφική του «εξύψωση»

• «Πριν τη λησμονιά» - βιβλίο του δημοσιογράφου από την Βουλγαρική Εθνική Ραδιοφωνία Ρούμεν Στήτσκωφ

Φωτογραφίες: πρ. αρχείο, Ιωάν Κόλεφ

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα