Όποιος επισκεφτεί το Θησαυροφυλάκιο των Αψβούργων στη Βιέννη θα δει το στέμμα του Ιστβάν (Στέφαν) Μποτσκάι, το οποίο ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι ανήκε στους Βούλγαρους ηγεμόνες του Δεύτερου Βασιλείου της Βουλγαρίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το στέμμα κατασκευάστηκε στην Περσία, ζυγίζει 1880 γραμμάρια κιλά και έχει ύψος 23,5 εκατοστά. Είναι στολισμένο με πολύτιμους λίθους και μάλλον χοντροκομμένο. Πάνω του έχει μια πράσινη πέτρα (μάλλον όχι πολύ καλά δουλεμένο σμαράγδι). Οι πέρλες είναι διατεταγμένες σε ακτινωτές γραμμές. Η βάση του στέμματος είναι επίσης από δύο σειρές πέρλες. Ένας δυσδιάκριτος σταυρός είναι ένθετος στο μπροστινό μέρος και σύμφωνα με τις παρατηρήσεις ενός Ούγγρου που εγκαταστάθηκε στη Σόφια, το στέμμα του Βούλγαρου τσάρου Ιβάν Σίσμαν δεν εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος. Τα επιχειρήματά του υποστηρίζονται και από ιστορικούς, αφού την εποχή της 150χρονης μερικής τουρκικής σκλαβιάς της Ουγγαρίας, ο Ιστβάν Μποτσκάι κυβέρνησε το Πριγκιπάτο της Τρανσυλβανίας (Ανατολική Ουγγαρία). Το 1605, ανταμείφθηκε από τον Τούρκο Σουλτάνο Αχμέτ Α' με το στέμμα του τσάρου Ιβάν Σισμάν, του τελευταίου ηγεμόνα του δεύτερου βουλγαρικού βασιλείου το οποίο είναι γνωστό ως «στέμμα Μποτσκάι». Η Τρανσυλβανία ήταν βουλγαρικό έδαφος μέχρι την ίδρυση του ουγγρικού κράτους. Υποτίθεται ότι το στέμμα του Ιβάν Σισμάν είναι το ίδιο που έλαβε ο βασιλιάς Καλογιάν το 1204 από τον Ρωμαίο Πάπα. Τοιχογραφία του 14ου αιώνα από το μοναστήρι στο χωριό Λέσνοβο, δείχνει τον Τσάρο Στέφαν Ντουσάν με πολύ παρόμοιο στέμμα.
Κείμενο: Γκεργκάνα Μάντσεβα
Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης
Φωτογραφία: Μαγκναλένα Γκίγκοβα
Το Μπατάκ είναι όνομα που κάθε Βούλγαρος προφέρει με τιμή και πόνο, γιατί η μοίρα της μικρής πόλης στη Ροδόπη είναι σημαδεμένη από ένα από τα πιο αιματηρά γεγονότα στην εθνική μας μνήμη – τη Σφαγή του Μπατάκ. Και δεν υπάρχει συμπατριώτης που να..
Ένας γεωγραφικός χάρτης βοήθησε στη γέννηση της σύγχρονης Βουλγαρίας κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου του 1877-78. Ο Αυστροούγγρος Φέλιξ Κάνιτς(1829 – 1904) ήταν ο πρώτος Δυτικοευρωπαίος που επισκέφτηκε πάνω από 3200 βουλγαρικά χωριά και..
Είναι η Κυριακή της Τυροφάγου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η ημέρα γιορτάζεται κάθε χρόνο την παραμονή της Σαρακοστής, όταν οι Χριστιανοί συγχωρούν ο ένας τον άλλον. Είναι η τελευταία μέρα στην οποία όσοι νηστεύουν τρώνε τροφές ζωικής..
Πέρασαν 4 δεκαετίες από το μεγαλύτερης διάρκειας πάγωμα του Δούναβη, που θυμούνται οι κάτοικοι των παραδουνάβιων βουλγαρικών πόλεων. Το 1985 ο..