Ο Βίλι Νικόλοβ ζωγραφίζει από παιδί. Οι πίνακές του μας θυμίζουν τον ήλιο της Ισπανίας, τα χαμόγελα των παιδικών χρόνων και μας διηγούνται πολλές ιστορίες.

«Οι συγγενείς μου λένε ότι όταν ήμουν 3 χρονών ζωγράφισα σε έναν τοίχο 2 επί 3 την πρώτη μου ζωγραφιά, λέει για το Ράδιο Βουλγαρία ο καλλιτέχνης. Μετά πήγαινα σε εργαστήρια ζωγραφικής, γράφτηκα σε καλλιτεχνικό σχολείο, Στην Ακαδημία Καλών Τεχνών σπούδασα Γραφικές Τέχνες. Κέρδισα έναν διαγωνισμό και ειδικεύτηκα στην σύγχρονη τέχνη στην πόλη Κουένκα της Ισπανίας. Μέχρι τότε η ζωγραφική μου ήταν κυρίως ασπρόμαυρη και γκρίζα. Στην Ισπανία όμως με κατέκλυσαν τα χρώματα. Τα ισπανικά ηλιοβασιλέματα κοκκινίζουν την γη και δημιουργούν σουρεαλιστικές εικόνες. Για μερικούς μόνο μήνες όλη μου η τέχνη άλλαξε».

Στους πίνακες του Νικόλοβ κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα σπίτια και τα στοιχεία της αρχιτεκτονικής – πόρτες και παράθυρα. Το αγαπημένο του σχήμα είναι ο κύκλος.

«Άρχισα να ζωγραφίζω κύκλους στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού, θυμάται εκείνος. Οδοντωτούς τροχούς, ήλιους, στρογγυλούς φεγγίτες. Για μένα ο κύκλος συμβολίζει την κίνηση, την ελευθερία και τον ήλιο».

Σημαντικό μέρος στην ζωγραφική του καταλαμβάνει και η τζαζ. Από τότε που βρέθηκε σε μια συναυλία του Άγγελ Ζάμπερσι τα μουσικά όργανα έγιναν το πάθος του.

«Αντιλήφθηκα ότι κάθε μουσικός κάνει χαρακτηριστικές κινήσεις ανάλογα με το όργανο που παίζει, διηγείται ο Βίλι. Συχνά οι μουσικοί κλείνουν τα μάτια τους. Οι ντράμερ χορεύουν, οι σαξοφωνίστες οι βιολονίστες κάνουν τόσες κινήσεις. Αυτό είναι ένα πεδίο στο οποίο σκοπεύω να εξελίσσομαι καιρό».

Με τις ζωγραφιές του ο Βίλι Νικόλοβ φορτίζει τους θεατές με θετική ενέργεια. Κανένας δεν μένει αδιάφορος μπροστά στο φως που εκπέμπουν οι πίνακές του. Στρέφει την προσοχή μας και μας καλεί να μην προσπερνάμε την ομορφιά, την διασκέδαση και τις κωμικές καταστάσεις.

«Τα έργα μου ανήκουν στον παραμυθένιο σουρεαλισμό, λέει εκείνος. Στους πίνακές μου πάντα κωδικοποιώ μηνύματα. Κλείνω το μάτι στον θεατή και τον προκαλώ να βρει ζωγραφισμένα χαμόγελα στην αρχιτεκτονική ή στην φύση. Μέχρι τώρα στους καμβάδες ανέπτυσσα κάμποσες ιδέες ταυτόχρονα αλλά τον τελευταίο καιρό αλλάζω. Πριν οι ζωγραφιές μου ήταν πολύ περίπλοκες, τώρα ανακαλύπτω τον μινιμαλισμό. Έχω σταματήσει να επικεντρώνομαι στις λεπτομέρειες. Με εκφράζει περισσότερο η λιτότητα, προτιμώ να έχει περισσότερο φόντο, αναζητώ μια καθαρότητα. Η τέχνη γίνεται πιο κρυστάλλινη. Ζωγραφίζω τον πάγο και τον ατμό, το φως του ήλιου, την ηρεμία, την ανύψωση του πνεύματος».

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο