«Αν ο Χριστός δεν Ανέστη, μάταιο, άρα, είναι το κήρυγμα ημών, μάταια δε και η πίστις σας», λέει ο Άγιος Απόστολος Παύλος στην πρώτη επιστολή του προς τους Κορινθίους.

Η ενσάρκωση του Χριστού και το αποκορύφωμα του λυτρωτικού έργου Του - ο θάνατός Του και η Ανάστασή Του - είναι ο πυρήνας της χριστιανικής διδασκαλίας, που έχει κρατήσει ζωντανή την πίστη των Χριστιανών για περισσότερες από δύο χιλιετίες. Με αυτή την έννοια, η ανάσταση του Χριστού είναι απαραίτητη για τη χριστιανική πίστη, γιατί αλλάζει το κατεστημένο στο σύμπαν, καταστρέφει τον θάνατο για να δώσει ζωή στην αιωνιότητα. Η αγάπη και η συγχώρεση θριαμβεύουν και όλοι καλούνται να γλεντήσουν στο τραπέζι του Θεού. Έκφραση αυτής της μεγάλης εορτής είναι η λειτουργία του Πάσχα, στο τέλος της οποίας όλοι οι πιστοί καλούνται να κοινωνήσουν για να λάβουν τον Θεό μέσα τους και να ενωθούν μαζί Του.

«Αυτή η ομορφιά, όταν ξέρουμε ότι ο θάνατος δεν είναι τρομακτικός και όπως την άνοιξη ξαναγεννιέται όλη η ζωή, μετά το θάνατό μας θα αναστηθούμε κι εμείς, όπως ο Θεός μας, για μια αιώνια ζωή στο βασίλειό Του - σημειώνει η Κρασιμίρα Ντραγκούλεβα, μακροχρόνια καθηγήτρια αγγλικών. - Επομένως, για τα Ορθόδοξα έθνη, η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου δεν είναι τα Χριστούγεννα, αλλά η Ανάσταση του Χριστού. Είναι η υπόσχεση για όλους μας για το τι μέλλει γενέσθαι, αλλά φυσικά, με την προϋπόθεση ότι θα ζήσουμε εν Χριστώ, όχι μόνο να πάμε στην εκκλησία, να ανάψουμε ένα κερί, αλλά και να λάβουμε τη Θεία Ευχαριστία. Τον αγαπάμε; Πιστεύουμε σε Αυτόν; Η πίστη σημαίνει μελέτη της διδασκαλίας του Χριστού και βίωση της Θείας Ευχαριστίας, με μετάνοια, κοινωνία και λατρεία. Αυτή είναι η Ανάσταση του Χριστού! Γι' αυτό είναι τόσο υπέροχη γιορτή.»

Την Ανάσταση την αποκαλούν εορτή των εορτών, γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη νίκη επί του σκότους και του πόνου. Η πίστη στην Ανάσταση και την αιώνια ζωή είναι η δύναμη που βοηθά τους πιστούς να περάσουν δοκιμασίες χωρίς να τρέφουν πόνο και πίκρα στις ψυχές τους. Αυτό που διακρίνει έναν αληθινό χριστιανό είναι η παντελής απουσία κακίας και φθόνου και παρά τα προσωπικά του βάσανα μπορεί να χαίρεται μαζί με τους άλλους. «Αυτό είναι, θα έλεγα, ένα σημάδι αυταπάρνησης, παρόμοιο με αυτό του Χριστού», σημειώνει ο πατήρ Μπορίς Μπορίσοφ από την εκκλησία «Αγία Μεταμόρφωση» της πρωτεύουσας και προσθέτει:

«Όλοι έχουμε κάποιες δύσκολες δοκιμασίες, δύσκολες στιγμές και εδώ πρέπει να στρέψουμε τα μάτια μας στον σταυρό του Χριστού και στη φωτεινή Ανάστασή Του, που μας δείχνει το νόημα του πόνου. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να καταλάβουμε πλήρως, φυσικά, καθαρά ορθολογικά, αλλά και πάλι το υψηλότερο νόημα του πόνου είναι να βελτιώσουμε τον εαυτό μας. Στη φωτιά των θλίψεων, να χαιρόμαστε μαζί με τους ανθρώπους γύρω μας, στους οποίους συμβαίνουν χαρούμενα γεγονότα αυτή τη στιγμή, να φυλάξουμε την ανθρωπιά μας, να μπορούμε να σηκωθούμε μεγαλόψυχα - αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό.»

Σύμφωνα με τον πατέρα Μπορίς, κάθε άνθρωπος κάποια στιγμή στη ζωή του περνά από σοβαρές θλίψεις και απώλειες, το ζητούμενο είναι να σηκώσουμε τον σταυρό ως συμμετοχή στη Σωτηρία μας, για να έχουμε μερίδιο στην ανάσταση του Χριστού:

Όπως είπε ο Ιησούς Χριστός, «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί». Η Εκκλησία στρέφει την προσοχή μας ακριβώς σε αυτές τις αλήθειες, ότι το να είμαστε οπαδοί του Χριστού δεν είναι κάτι που απλώς υπονοείται, αλλά πρέπει να έχουμε μια συνεχή φιλοδοξία και έτσι να αναγκάζουμε τον εαυτό μας - σημειώνει ο πατήρ Μπορίς. - Αυτό σημαίνει σε έναν εσωτερικό αγώνα να παλέψουμε με τον εγωισμό μας, με τον μερκαντιλισμό μας, με την κακία και την αδυναμία του χαρακτήρα μας, για να μπορέσουμε πραγματικά να πλησιάσουμε όσο το δυνατόν πιο κοντά στον Θεό που είναι ο στόχος της χριστιανικής ζωής.»

• Η Ανάσταση του Χριστού ανοίγει τα πνευματικά μάτια των ανθρώπων

• Η Ανάσταση του Χριστού σημαίνει αιώνια ύπαρξη της αγάπης

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα

Φωτογραφίες: Νταρίνα Γκριγκόροβα, Κ.Π. «Αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος»