Η πρώτη βουλγαρική ταινία μεγάλου μήκους που γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στις ΗΠΑ με κυρίως αμερικάνικη ομάδα - το «Άρωμα φλαμουριού» προβάλλεται στους κινηματογράφους της χώρας μας ήδη από τα τέλη Οκτωβρίου και δέχεται καλές κριτικές από το κοινό.

Η πρώτη μαύρη κωμωδία της σκηνοθέτριας Τσβετάνα «Σίσι» Ντένκοβα αφηγείται την ιστορία μιας μικρής βουλγαρικής κοινότητας στη Βόρεια Αμερική και του συμπατριώτη μας Στέφαν. Στον κύριο ρόλο είναι ο Ιβάν Μπάρνεφ. Στην οθόνη βλέπουμε επίσης τους Τόντσο Τοκμακτσίεφ, Αλμπένα Κόλεβα, Ρένι Βράνγκοβα και Ιβάν Πετρουσίνοφ.

Σε συνέντευξη ειδικά για το Ράδιο Βουλγαρία, η Σίσι Ντένκοβα παραδέχτηκε συναισθηματικά ότι με αυτή την ταινία θέλει να αφηγηθεί την ιστορία μιας ολόκληρης γενιάς Βουλγάρων που άφησαν την πατρίδα τους πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια. Μια μετανάστευση διαφορετική από τη σημερινή, είναι πεπεισμένη. «Αυτή η ταινία είναι για εκείνους τους ανθρώπους που ίσως δεν ένιωθαν ότι είχαν τόσες πολλές επιλογές μπροστά τους»:

«Το «Άρωμα φλαμουριού» γεννήθηκε από την προσωπική μου εμπειρία να μεγαλώσω σε μια μικρή βουλγαρική κοινότητα στο Μέμφις του Τενεσί, όπου ήμασταν περίπου 50 άτομα. Η οικογένειά μου και εγώ ζούμε στην Αμερική για σχεδόν 30 χρόνια σε αυτήν την κοινότητα. Φυσικά, η ταινία είναι για τη νοσταλγία που νιώθουμε για τη Βουλγαρία, για μια ολόκληρη γενιά που ζει στις ΗΠΑ, αλλά οι καρδιές τους είναι ακόμα στην πατρίδα τους, συνεχίζουν να αγαπούν τη Βουλγαρία, για τους αγαπημένους τους που άφησαν εκεί, για τις αναμνήσεις τους. Και γι' αυτό, το άρωμα του φλαμουριού είναι κάτι που μας ταξιδεύει στο βουλγαρικό μας παρελθόν».

Αυτή η μικρή κοινότητα γίνεται η βάση ενός κωμικού σεναρίου για τη μετανάστευση και τους διάφορους χαρακτήρες.

Η ίδια η Σίσι Ντένκοβα γεννήθηκε στη Βουλγαρία, μεγάλωσε μεταξύ Ντόμπριτς και Βάρνα. Όταν ήταν μόλις 10 ετών, η οικογένειά της κέρδισε μια Πράσινη Κάρτα και μια ευκαιρία να πραγματοποιήσει το αμερικανικό όνειρό της. Το έτος είναι 1995 και το μέρος είναι το Μέμφις του Τενεσί.

«Το Μέμφις αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πολύ ευνοϊκό μέρος για να ξεκινήσει κανείς τη ζωή του από την αρχή - επειδή το βιοτικό επίπεδο είναι λίγο χαμηλότερο, μπορείς πιο εύκολα να ξεκινήσεις μια επιχείρηση και να ζεις τη ζωή σου πιο ήρεμα από ότι στις μεγαλύτερες πόλεις όπως το Σικάγο και η Νέα Υόρκη» – θυμάται η νεαρή γυναίκα.

Και κάπως έτσι εμφανίζεται το άλλο βασικό νήμα στη μεταναστευτική ζωή και στην ταινία «Άρωμα φλαμουριού» - η κλειστή κοινότητα που δεν επιτρέπει εξωτερικές επιρροές.

Στην ταινία οι θεατές βλέπουν μια μικρή κοινότητα που είναι σύμβολο της μεγάλης βουλγαρικής κοινότητας σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, τα συναισθήματα και τα ερωτήματα που εγείρει η ταινία είναι διαφορετικά για τους Βούλγαρους του εξωτερικού και για όσους έμειναν εδώ. «Κάπου στη Βουλγαρία, η ταινία εκλαμβάνεται ως λίγο πιο θλιβερή από ό,τι περίμενα», λέει η Ντένκοβα.

«Νομίζω ότι ο Βούλγαρος στην πατρίδα μας βλέπει την ιστορία κάνοντας απολογισμό των ανθρώπων που γνωρίζει που μετανάστευσαν και για την προσωπική του απόφαση να μην το κάνει. Η πρεμιέρα μας στο αμερικανικό φεστιβάλ ήταν στο Σαν Χοσέ όπου υπάρχει μια μικρή βουλγαρική κοινότητα. Μετά την προβολή, ο κόσμος ήταν πολύ ενθουσιασμένος και μου είπε ότι αυτό που παρουσίασα για τη ζωή στο Μέμφις ήταν ακριβώς το ίδιο για το Σαν Χοσέ. Και ήμουν πολύ χαρούμενη που ήξερα ότι οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον στην ιστορία σε όλο το κόσμο».

Όλα αυτά μάλλον οφείλονται και στους Αμερικανούς συνεργούς της στη βουλγαρική ταινία. Η Σίσι Ντένκοβα εκτός από σκηνοθέτρια είναι και συμπαραγωγός της ταινίας «Άρωμα φλαμουριού» μαζί με τη Μέγκαν Κέι Τζόρνταν. Το σενάριο γράφτηκε από τον Τζόρνταν Τρίπιερ, ο οποίος βρίσκεται στο Top 25 της Διεθνούς Ένωσης των Σεναριογράφων. Ηδιευθύντρια φωτογραφίαςείναι η Πάολα Τρούλιν ενώ η μουσική είναι έργο του Τζόναταν Κάρξιι. «Μέσα από το βλέμμα τους, είδα ξανά τα καλά μας χαρακτηριστικά», λέει η Σίσι.

Κείμενο: Βέσελα Κράστεβα

Μετάφραση: Άιλιν Τόπλεβα