Μετά το μυθιστόρημα «Χρονοκαταφύγιο» οι βρετανοί αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν άλλο ένα βιβλίο του Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ – «Φυσική της θλίψης». Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με τα απομνημονεύματά του από 80 σελίδες. Μ’ αυτή την αφορμή ο συγγραφέας λέει για την εφημερίδα «The Guardian» ότι ένα μυθιστόρημα δεν πρέπει να είναι τρένο, που μετακινείται από σημείο Α προς το σημείο Β, αλλά μπορεί να παρεκκλίνει από το καθορισμένο δρομολόγιο, όπως η σκέψη μας. Στην ερώτηση πώς είναι η Βουλγαρία ως μέρος συγγραφής, ο Γκοσποντίνοφ απαντά ότι είναι ένα μέρος, γεμάτο από ιστορίες, που στις περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν ανείπωτες λόγω της κουλτούρας σιωπής, που προέρχεται από την περίοδο του κομμουνισμού, όταν ήταν πιο ακίνδυνο να μην λες τι σκέφτεσαι. Ο Γκοσποντίνοφ επισημαίνει ότι οι πρώτες του σοβαρές δημοσιεύσεις συνέπεσαν με τα χρόνια μετά το 1989, που ήταν γεμάτα ενέργεια και αίσθημα κοινότητας, σαν σε ένα καρναβάλι.
Η έκθεση «Οι δυνατές σχέσεις: Μορφές στο ατελιέ του Νικολάι Σμίργκελα», που εγκαινιάζεται σήμερα στην Αστική Πινακοθήκη Σόφιας, παρακολουθεί τις επαφές στην πορεία των χρονών μεταξύ του Σμίργκελα και των ανθρώπων που άφησαν ίχνος στο ατελιέ του. Η..
Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου στην γκαλερί «Ριβολί» στην Σόφια παρουσιάζεται έκθεση με έργα σύγχρονων στρήτ άρτ ζωγράφων από την Πορτογαλία. Οι καλλιτέχες αναπαριστούν το πολύχρωπο πνεύμα και τις πολιτιστικές επιρροές της Λισαβόνας, του Πορτό, του..
Η ταινία μικρού μήκους «Ο άνθρωπος που δεν μπορούσε πλέον να σιωπεί», του Κροάτη σκηνοθέτη Νεμπόισα Σλιέπτσεβιτς, που είναι κροατική, γαλλική, βουλγάρικη και σλοβένικη συμπραγαγωγή και η ταινία «The Apprentice», του δανο-ιρανού σκηνοθέτη Αλί Αμπασί,..