«Ευλογημένος ο βασιλιάς που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο! » «Ειρήνη στον ουρανό, και δόξα στον ύψιστο Θεό!» (Λουκάς 19:38)
Με αυτές τις γεμάτες ενθουσιασμό αναφωνήσεις, που η Εκκλησία υπενθυμίζει την Κυριακή των Βαΐων, υποδέχθηκαν τον Ιησού Χριστό στην Ιερουσαλήμ με την ελπίδα για ευημερία και αιώνια ζωή στη Γη. Μια ημέρα νωρίτερα ο Ιησούς Χριστός επανέφερε στη ζωή ο νεκρός από τέσσερεις ημέρες Λάζαρο και η είδηση για το θαύμα αυτό συγκέντρωσε στις πύλες της πόλης χιλιάδες Ισραηλινοί, που ανέμεναν να τους σώσει από την καταπίεση των Ρωμαίων και να εγκαταστήσει το βασίλειο της δικαιοσύνης. Εκείνοι όμως δεν αναγνώρισαν τον Υιό του Θεού και τον Σωτήρα και δεν συνειδητοποίησαν την ουσία της επίσκεψής του.
«Όταν πλησίασε και είδε την πόλη, έκλαψε γι' αυτήν» (Λουκάς 19:41). Προαισθανόμενος την πλήρη ερήμωση και όλεθρο που αναμένουν την πόλη, ο Ιησούς είπε: «Διότι δεν γνώρισες την ώρα της επίσκεψής…»
Τι επίσκεψη εννοεί ο Σωτήρας;
«Μιλά, βεβαίως, για την επίσκεψή Του στην Ιερουσαλήμ – του μονογενούς Υιού του Θεού, ο οποίος ενσαρκώθηκε, για να εξαγοράσει τις αμαρτίες μας, για να καταστρέψει τον θάνατο και να ανοίξει για όλους, που πιστεύουμε σε Εκείνον, τις πύλες του Βασιλείου του Θεού», αναφέρει σε συνέντευξη για το Ράδιο Βουλγαρία η Αλεξάντρα Καραμιχάλεβα – θεολόγος, συγγραφέας ορθόδοξης λογοτεχνίας και αρχισυντάκτης της «Εκκλησιαστικής εφημερίδας» της Ιεράς Συνόδου της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
«Σκεφτόμουν αυτά τα λόγια του Κυρίου και το κατά πόσο εμείς οι ίδιοι αναγνωρίζουμε τις επισκέψεις του Θεού στη ζωή μας, κατά πόσο λέμε για αυτές «Δόξα τω Θεώ» και κατά πόσο είμαστε ευγνώμονες. Επισκέψεις του Θεού είναι όλες οι περιπτώσεις, στις οποίες συναντάμε στη ζωή μας κάποιο άνθρωπο με τις ανάγκες του. Επισκέψεις του Θεού είναι και όλες οι ασθένειες, πόνοι και στερήσεις, βεβαίως. Όλες οι δοκιμασίες που ο Θεός επιτρέπει στη ζωή μας, όχι για να μας τιμωρήσει, αλλά για να δούμε μέσα μας ποια είναι τα ελαττώματα της ψυχής μας, να δούμε μέσα μας όλα τα κατάλοιπα ολιγοπιστίας, έλλειψης υπομονής, ζήλειας, εξάρτησης από τα υλικά αγαθά και να τα υπερνικήσουμε. Και κρίμα που δεν παρατηρούμε αυτές τις επισκέψεις του Θεού και δεν τους απαντάμε κατάλληλα, καθώς και σε όλα τα θαυμάσια πράγματα που ο Θεός καθημερινά στέλνει στη ζωή μας. Όλες οι παρηγοριές, όλες οι χαρές, που μας χαρίζει είναι , επίσης επισκέψεις του Θεού, στις οποίες να απαντάμε με «Δόξα τω Θεώ» και να είμαστε ευγνώμονες. Αλλιώς, φοβάμαι ότι μας περιμένουν αυτά που συνέβησαν με την Ιερουσαλήμ και τους κατοίκους της.»
Γι’ αυτό το μήνυμα αυτής της λαμπρής χριστιανικής γιορτής είναι, όταν πάρουμε τα αγιασμένα κλωνάρια ιτιάς από την Εκκλησία, που συμβολίζουν τα βάγια, με τα οποία στην Ιερουσαλήμ υποδέχονται τον Ιησού Χριστό, να ξέρουμε τι γιορτάζουμε και ποιον δοξάζουμε, μας υπενθυμίζει η θεολόγος Αλεξάντρα Καραμιχάλεβα:
«Δεν είμαι βέβαιη εάν συνειδητοποιούμε ότι τη σημερινή ημέρα γιορτάζουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος ανέστησε μια ημέρα πριν την είσοδό Του στην Ιερουσαλήμ τον Λάζαρο. Τον επανέφερε στη ζωή, για να υπηρετεί τον Θεό πολλά άλλα χρόνια. Με τη Ζωή του στη Γη ο Κύριος Ιησούς Χριστός υπερνικά τον θάνατο. Ανοίγει για μας εκ νέου τις πύλες του Βασιλείου του Θεού και αυτός ο δρόμος είναι ανοιχτός για τον καθένα από μας, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε εάν πιστεύουμε ακριβώς σε αυτό και εάν η πίστη μας είναι τέτοια που μεταμορφώνει όλη τη ζωή μας. Η πίστη μας να είναι τέτοια, ώστε κάθε απόφασή μας, κάθε ενέργειά μας, κάθε σκέψη μας ακόμη – να μας πλησιάζει άλλο ένα βήμα σε αυτό που πρέπει να είμαστε, να είμαστε θεόμορφοι, να πλησιάζουμε τη Βασιλεία του Θεού και την Αλήθειά Της.»
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Φωτογραφίες: bg-patriarshia.bg, προσωπικό αρχείο, BTA
Πώς ήταν ο κόσμος των ζώων στην περιοχή της σημερινής πόλης Τραν της Δυτικής Βουλγαρίας πριν από περισσότερα από 80 εκατομμύρια χρόνια – στην ερώτηση αυτή προσπαθούν να απαντήσουν οι επιστήμονες παλαιοντολόγοι του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας..
Μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου στην Σόφια και το Βίντιν λαμβάνει χώρα το 7 ο Διεθνές Συνέδριο για τις αρχαίες ρωμαϊκές επαρχίες κατά μήκος του Δούναβη με θέμα «Συνοριακά τοπία στον Δούναβη» (Frontier landscapes along the Danube). Η πρωτοβουλία είναι του..
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1908 ανακηρύχθηκε η Ανεξαρτησία της Βουλγαρίας. Μετά την πιο τολμηρή ανεξάρτητη πράξη στη βουλγαρική ιστορία – την ένωση της Ανατολικής Ρωμυλίας και του Πριγκιπάτου της Βουλγαρίας, οι Βούλγαροι δείχνουν και πάλι τη δύναμη της..
Στις 27 Νοεμβρίου 1919 στα περίχωρα του Παρισιού, στην περιοχή Neuilly-sur-Seine,ο τότε πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Αλεξάνταρ Σταμπολίισκι (1919-1923),..