Η γκαντούλκα δεν είναι καθόλου το πιο δημοφιλές μουσικό όργανο. Να παίζεις γκαντούλκα με μοντέρνο τρόπο, με ρεπερτόριο σε διάφορα μουσικά είδη και στιλ όμως δεν είναι καθόλου εύκολο. Για να δαμάσεις αυτό το όργανο απαιτείται πολλή δουλειά, αφοσίωση και υψηλός επαγγελματισμός. Μετά από όλα αυτά η γκαντούλκα μπορεί να ανοίξει τον κόσμο της για σένα. Ακριβώς αυτό συνέβη στην αρχή κιόλας της σταδιοδρομίας του νεαρού μουσικού Ντιμίταρ Γκούγκοφ. Μετά από 25 χρόνια, αφιερωμένα στην γκαντούλκα στη Γαλλία, τώρα ο βιρτουόζος μουσικός διοργανώνει ευρωπαϊκή περιοδεία – με συναυλίες ως σόλο ερμηνευτής, αλλά και μαζί με το συγκρότημά του «Τα βαρβαρικά βιολιά» /VIOLONS BARBARES/. Οι προσκλήσεις για συναυλίες είναι από την Αυστρία, τη Γερμανία, την Πολωνία και διάφορες πόλεις της Γαλλίας. Πριν από τη συναυλία του στις 25 Μαΐου στη Λιέγη του Βελγίου, ο Ντιμίταρ Γκούγκοφ θα παίξει μαζί με την Ορχήστρα Δημοτικής Μουσικής της ΒΕΡ με διευθυντή τον Ντιμίταρ Χρίστοφ. 

Είναι η πρώτη επιστροφή του με την γκαντούλκα ως σολίστα στη Βουλγαρία. Η συναυλία είναι στις 23 Μαΐου, στο Πρώτο Στούντιο της ΒΕΡ, και στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται δύο έργα του διάσημου μουσικού, τα οποία ο ίδιος θα παρουσιάσει μαζί με την Ορχήστρα.

«Η επιλογή της γκαντούλκα ως μουσικού μου οργάνου δεν έχει πολύ κοινό με την πόλη από την οποία κατάγομαι – είμαι από τη Σιλίστρα της Βορειοανατολικής Βουλγαρίας», επεξηγεί ο Ντιμίταρ Γκούγκοφ για το Ράδιο Βουλγαρία.

«Στην περιοχή της Δοβρουτσά, στη Σιλίστρα, είναι διαδεδομένη η μικρή γκαντούλκα, που αποκαλούμε «κοπάνκα». Η μεγάλη θρακική γκαντούλκα, που είναι μέρος των ορχηστρών, είναι σχετικά νέο μουσικό όργανο για τη γενέτειρά μου. Αλλά με την ανάπτυξη των παραδοσιακών ορχηστρών μετά τη δεκαετία του ’30 του 20ού αιώνα διαδόθηκε και εκεί. Μια συγγενής μου ήταν απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου στο Κότελ και δίδασκε στη παιδική μουσική σχολή στη Σιλίστρα. Όταν ήμουν 10 χρονών, εγγράφηκα να παίζω γκαντούλκα στη σχολή αυτή.»

Στη Σόφια ο Ντιμίταρ Γκούγκοφ έρχεται με πρόσκληση του Χριστιάν Νεντέλτσεφ, παραγωγού δημοτικής μουσικής στη ΒΕΡ. Ο ίδιος εδώ και χρόνια παρακολουθεί και παρουσιάζει τις εμφανίσεις του μουσικού στις παγκόσμιες σκηνές και τώρα ήρθε η σειρά να τον προσκαλέσει να συμμετάσχει στη συναυλία «Μουσική σε πορτρέτα», αφιερωμένη σε Βουλγάρους, που αναπτύσσονται με βάση το βουλγαρικό φολκλόρ, αλλά στο εξωτερικό.

«Θα ερμηνεύσω δύο έργα, δημιουργημένα από μένα. Το ένα είναι σόλο έργο, είναι αφιερωμένο στην κόρη μου Ελέν, αλλά για πρώτη φορά θα το ερμηνεύσω και με ενορχήστρωση – του Γκεόργκι Αντρέεφ και σε εκτέλεση της Ορχήστρας Δημοτικής Μουσικής της ΒΕΡ. Το δεύτερο έργο έχει τον τίτλο Cast Out The Demon /«Βγάλε τον δαίμονα»/ και είναι εμπνευσμένο από τις ειδικές τελετές, στις οποίες βγάζουν δαίμονες από το σώμα του ανθρώπου.»

Το μέρος της εργασίας που εμπνέει πιο πολύ τον Ντιμίταρ Γκούγκοφ είναι οι συναυλίες με το τρίο «Τα βαρβαρικά βιολιά» /VIOLONS BARBARES/, το οποίο χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο διάσημα έθνικ συγκροτήματα στην Ευρώπη. Ιδρύθηκε από τον βούλγαρο μουσικό και τα άλλα μέλη του είναι ο Μογγόλος Ενχζαργκάλ Ντανταρβάντσιγκ, ο οποίος παίζει βιολί και τραγουδά και ο γάλλος περκασιονίστας Φαμπιέν Γιγιό, ο οποίος επίσης διαπρέπει με τη φωνή του:  

«Το συγκρότημα μου είναι «Τα βαρβαρικά βιολιά». Η ονομασία είναι κάτι πολύ απλό – γιατί τόσο οι Βούλγαροι, όσο οι Μογγόλοι θεωρούνταν βάρβαροι από τους Έλληνες. Και ήμαστε «βιολιά» γιατί παίζουμε έγχορδα όργανα και το όνομα του συγκροτήματος φέρει την ιδέα για αυτά που θα δείτε στις ερμηνείες μας. Και επειδή το βιολί δεν μπορεί ποτέ να είναι βαρβαρικό, είναι λεπτεπίλεπτο όργανο, δημιουργημένο για την ιταλική αριστοκρατία, υπάρχει παράδοξο στο όνομα και αυτό ξυπνάει την περιέργεια του κοινού. Από τη στιγμή που ιδρύσαμε το συγκρότημα, μας προσκαλούν σε κάθε λογής φεστιβάλ στην Ευρώπη – φολκλορικά, κλασικά, έθνικ, ροκ, ακόμη και μέταλ.»

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα