Το βουλγαρικό κυριακάτικο σχολείο «Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος» στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας συγκέντρωσε δεκάδες φιλοξενούμενους και φίλους στην μεγάλη του γιορτή, αφιερωμένη στην 1 Νοεμβρίου – την Ημέρα των Λαϊκών φωτιστών.

«Για καθένα από τους καθηγητές στην Αθήνα αυτή η γιορτή έχει ιδιαίτερη σημασία, επειδή είμαστε μέρος των σύγχρονων φωτιστών. Μέσα σε κάθε παιδί στο σχολείο, σε κάθε καθηγητή και γονέα, που φυλάσσει το βουλγαρικό ήθος στην οικογένειά του, αν και μένει στο εξωτερικό, ζει το πνεύμα των φωτιστών Κυρίλλου και Μεθοδίου, του Παϊσίου, του Μπότεφ, του Λέβσκι και όλων των υπόλοιπων», είπε στην ομιλία της η διευθύντρια του μεγαλύτερου βουλγαρικού σχολείου στην Αθήνα.

Το σχολείο επισκέπτονται περίπου 280 παιδιά σχολικής ηλικίας, ενώ για τα μικρότερα έχουν οργανωθεί δύο προπαρασκευαστικές ομάδες – για παιδιά 3–4 ετών και για παιδιά 5–6 ετών.
Η εισαγωγή των παιδιών από την 1^η έως την 6^ητάξη γίνεται σε δύο τμήματα – το ένα για παιδιά που γνωρίζουν τη βουλγαρική γλώσσα και το άλλο για παιδιά που δεν τη γνωρίζουν. Στη δεύτερη ομάδα τα παιδιά διδάσκονται με άλλη μεθοδολογία και χρησιμοποιούν διαφορετικά σχολικά βιβλία, τα οποία έχουν ετοιμαστεί από το Υπουργείο Παιδείας της Βουλγαρίας. Αυτά τα παιδιά ξεκινούν να μαθαίνουν τη βουλγαρική ως ξένη γλώσσα από πολύ μικρή ηλικία.

Η ιδιαιτερότητες στην εργασία με τέτοια παιδιά επιβάλουν και ειδική κατάρτιση των καθηγητών. Οι περισσότεροι από τους εκπαιδευτικούς στο σχολείο, που διδάσκουν τη βουλγαρική γλώσσα, έχουν περάσει από κύκλους μετεξειδίκευσης στα πανεπιστήμια της Βουλγαρίας. Το βουλγαρικό Υπουργείο Παιδείας και τα πανεπιστήμια στη χώρα μας έχουν συντάξει τα απαραίτητα σχολικά βιβλία για τα παιδιά, που δεν ξέρουν τα βουλγαρικά, αλλά επιθυμούν να τα μάθουν.

«Είμαι διευθύντρια του σχολείου, αλλά ταυτόχρονα και διδάσκω βουλγαρική γλώσσα και λογοτεχνία και ιστορία της Βουλγαρίας, εξηγεί η κα Νίτσεβα. Όσον αφορά την προετοιμασία του μαθήματος για τα κυριακάτικα σχολεία δεν είναι κάθε διαφορετικό. Η διαφορά είναι, ότι βλέπουμε αυτά τα παιδιά μόνο μια φορά την εβδομάδα και μάλιστα μόνο για 3-4 ώρες ανάλογα με το πρόγραμμα της συγκεκριμένης τάξης. Η εργασία μας τα Σαββατοκύριακα είναι πολύ εντατική, επειδή μαζί με το διδακτικό πρόγραμμα, το οποίο ακολουθούμε πολύ αυστηρά, προσπαθούμε να προετοιμάσουμε τα παιδιά για την τίμηση των βουλγαρικών παραδοσιακών και εθνικών γιορτών. Επειδή η βουλγαρική ταυτότητα πρέπει να διατηρηθεί. Επιδιώκουμε μέσα από την ενσυναίσθηση και την βιωματική εμπειρία να αισθανθούν μέρος του βουλγαρικού πολιτισμού και πιστεύω, ότι εκεί τα καταφέρνουμε.»

Από το 2009 το βουλγαρικό σχολείο στην Αθήνα έχει στείλει στη Βουλγαρία για σπουδές περίπου 70 παιδιά. Μεγάλο μέρος από αυτά έχουν τελειώσει την ανώτατη εκπαίδευσή τους και εργάζονται, αλλά τώρα τελευταία τέτοια επιθυμία για επιστροφή στην πατρίδα σχεδόν δεν υπάρχει. Η επιθυμία να μελετούν τη βουλγαρική γλώσσα οφείλεται στο ενδιαφέρον τους να μάθουν περισσότερες ξένες γλώσσες και τη βουλγαρική ως μητρική τους γλώσσα.

Η μικρή Αντοανέτα Μόκα είναι άριστη μαθήτρια του κυριακάτικου σχολείου στην Αθήνα. Συμμετέχει στο εορταστικό πρόγραμμα για την Ημέρα των Φωτιστών με ένα θεματικό της δοκίμιο, για το οποίο έχει ήδη λάβει τιμητικό δίπλωμα από διαγωνισμό για τους εθνικούς φωτιστές της Βουλγαρίας. Και ακόμη από το κορίτσι που, από την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, βρίσκεται με τους γονείς της στη Βουλγαρία:

«Όλα τα θέματα με ενδιαφέρουν, μου αρέσει να παρουσιάζομαι μπροστά σε κοινό, να διηγούμαι ιστορίες ή να απαγγέλλω ποιήματα. Υπάρχει συναίσθημα σε αυτό, αγχώνομαι πριν βγω στη σκηνή. Μαθαίνω το κείμενο απομνημονεύοντας κομμάτια, όχι όλο μαζί. Ακόμα δεν έχω φίλους στη Βουλγαρία, τώρα γνωρίζω τους συμμαθητές μου. Στη Βουλγαρία τα περισσότερα μου φαίνονται εύκολα, αλλά σε μαθήματα όπως η ιστορία και τα μαθηματικά είναι λίγο δύσκολο. Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω ηθοποιός, όποια και αν είναι η ειδικότητα, το σημαντικό είναι να βρίσκομαι στη σκηνή.»

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα

Φωτογραφίες: ΒΚΣ "Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος" , Αθήνα, Γκεργκάνα Μάντσεβα