Programi i ditës
Madhësia e tekstit
Radioja Kombëtare Bullgare © 2024 Të gjitha të drejtat janë të rezervuara

Punimi i qilimave në Bullgari

Foto: Allbena Bezovska
Ngjyrat e panumërueshme të luleve, format e çuditshme të majave malore, zogjtë gojëmbla – të gjitha këto do t’i gjejmë në qilimat tradicionalë bullgarë. Të rrethuar nga bukuria dhe shumëllojshmëria, nga natyra e pasur, e cila e ndryshon pamjen çdo stinë, bullgarët prej shekujsh gërshetojnë ndjenjat e tyre estetike në pëlhurat për përdorim të përditshëm.

© Foto: Allbena Bezovska

Qilima në Kotel

Sipas hulumtuesve, rrënjat e punimit të qilimave duhet t’i kërkojmë në Azinë Qendrore. Dëshmitë e para për këtë datojnë nga mijëvjeçarë të tërë dhe janë lidhur me kulturën e fiseve nomade që jetonin në këto troje. Ato i përdornin qilimat për të mbuluar dyshemenë ose shatrat. Prej qilimash ishin dhe muret e brendshme të banesave të tyre, shalat e kuajve, djepat, në të cilin i rritnin fëmijët. Në ngjyrat e qilimave ruhen përfytyrimet e tyre për botën, besimet dhe traditat. Nga Azia Qendrore fiset nomade lëviznin në të gjitha drejtimet e kontinentit, duke transferuar teknologjinë autentike të punimit të qilimave.

Në Bullgari punimi i qilimave është ndër zanatet më të lashta artistike. Zakonisht praktikohet nga gratë. Materialet, nga të cilat punohen qilimat tradicionalë bullgarë janë leshi dhe pambuku. Ngjyrosja e tyre bëhej me bojëra të natyrshme – barna ose kore të drurëve. Teknika e përgatitjes dhe punimit transmetohej brez pas brezi. Në familje vajzat mësonin si të ngjyrosin leshin, si të punojnë në tezgjah.

© Foto: bg.wikipedia.org


Nga pikëpamja historike pëlhurat kanë një jetë shumë të shkurtër – mezi disa shekuj, ja përse nuk mund të dimë me siguri se si dukeshin qilimat e bullgarëve gjatë Mesjetës. Por mund të supozojmë se ata nuk ndryshonin shumë nga shembujt që janë ruajtur në muze të ndryshme, të cilat prezantojnë epokën e Rilindjes. Gjejmë dëshmi dhe në shënimet e udhëtarëve. Feliks Kanic – arkeolog, etnograf, historian dhe piktor austro-hungarez, e ka vizituar vendin tonë shumë herë, për herë të parë në mes të shekullit XIX. Ja se çfarë shkroi ai: “Gjeta në Bullgari një industri shtëpiake shumë të zhvilluar. Në shumë qytete dhe fshatra bullgare punohen breza, thika, stoli prej metali, enë prej deltine, qilima. Më shumë më pëlqejnë qilimat. Ngjyrat dhe ornamentet janë renditur me mjeshtëri të madhe.”

© Foto: radiovidin.bnr.bg

Qilima të Çiprovcit

Me ndërlikimin e ornamenteve dhe pasurimin e gamës së ngjyrave, punimi i qilimave gradualisht u nda nga prodhimet shtëpiake dhe u bë një zanat artistik. Ka dëshmi për karakaçkamjeshtre të dëgjuara, te të cilave bullgarët më të pasur porositnin qilima. Njihen disa stile bullgare unike në punimin e qilimave. Dy prej tyre mbajnë emrat e vendbanimeve, në të cilat janë lindur – Kotel dhe Çiprovci. Historia e qilimave të Çiprovcit është plot legjenda, por edhe me ngjarje reale. Gjatë shekullit XVII në Çiprovci tashmë kishte ornamente të caktuara, të cilat do t’i shohim deri më sot në qilimat e mjeshtërve bashkëkohorë të kësaj krahine. Një nga ornamentet karakteristike quhet “karakaçka” që do të thotë “nuse me sy të zinj”. Konsiderohet se “karakaçka” është një imazh simbolik i perëndeshës së pjellorisë. Ky lloj qilimash janë dyngjyrësh – e kuqe dhe e zezë ose e kuqe dhe e bardhë. Në regjistrat e mjeshtërve të vjetër është shkruar se ushtria turke blinte 8000 qilima në vit.

makazNjë qytet tjetër i dëgjuar me shkollën e tij të punimit të qilimave është Kotel. Gjatë vitit 1933 atje u themelua një kooperativë për prodhim të pëlhurave tradicionale, kurse më vonë – shkollë për zanate artistike. Pavarësisht nga veçoritë regjionale, në qilimat bullgarë do të gjejmë shumë elemente të përbashkëta me kuptim special. Më i përhapuri quhet “makaz” – një simbol i lashtë, i përbërë nga dy trekëndësh. Ata simbolizojnë gruan dhe burrin, por gjithashtu harmoninë dhe balancën. Dikur e pikturonin jo vetëm në qilima. Kur burrat niseshin në rrugë, nënat dhe gratë e tyre endnin për ta qilima të vegjël me këtë shenjë – që t’i ruanin nga pengesat dhe armiqtë.

Përgatiti në shqip: Ekaterina Tarpomanova
По публикацията работи: Allbena Bezovska


Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Më shumë nga rubrika

Iva Krumova dhe Anabell Casaboff (djathtas)
foto: Agjencia Ekzekutive për Bullgarët Jashtë Shtetit

Anabell Casaboff, një balerinë nga Buenos Aires, e dashuruar me vallet popullore bullgare

Anabell Casaboff është një nga mijëra pasardhësit e bullgarëve në Argjentinë që nuk flasin gjuhën e gjyshërve të tyre, por Bullgaria është çdo ditë e pranishme në jetën e tyre. Ajo është një balerinë e mrekullueshme, kërcen dhe jep mësim baletin klasik, por..

botuar më 24-11-17 8.55.PD

Kur shijet gastronomike udhëtojnë nëpër kohë - turet e kuzhinës po bëhen gjithnjë e më të njohura tek të rinjtë në vendin tonë

Thonë se për të njohur një vend duhet jo vetëm ta shohësh me sy, por edhe ta shijosh. Çdo fshat bullgar, çdo qytet apo rajon ka frymën dhe aromën e vet specifike. Një nga mënyrat për t'i njohur janë rrugët gastronomike, të cilat po fitojnë popullaritet të..

botuar më 24-11-03 8.35.PD

Fabrice Petit - një muzikant i huaj i dashuruar me muzikën folklorike bullgare

Në shtator të vitit të kaluar, në korin e grave të ansamblit folklorik bullgar "Shevica" në Sofje u përfshi një djalë i ri, me tatuazhe dhe të gjitha karakteristikat e një vokalisti të një grupi kanadez heavy metal – ai hyri dhe u ul me..

botuar më 24-10-06 8.35.PD