Java, e cila paraprin festën e madhe të krishtere të Ngjalljes së Zotit Jisu Krisht quhet E Madhe. Emri vjen nga vuajtjet e mëdha të Shpëtimtarit, të cilat ai i përjetoi për shpëtimin e fisit njerëzor. Java e Madhe është një javë e trishtuar dhe e brengosur. Brenda saj shërbimet fetare u kujtojnë të krishterëve besimtarë mundimet dhe vuajtjet trupore të Jisu Krishtit, të cilët ai kaloj në emër të njerëzve. Kulmi i të gjitha mundimeve është E Premtja e Madhe, dita, në të cilën Biri i Zotit u kryqëzua në Golgota. Për këtë javë më shumë hollësi tregon prifti Kliment Harizanov nga kisha e kryeqytetit “Shpërfytyrimi i Zotit”.
“Java është e Madhe, sepse brenda saj kishte ndodhi, të cilët kanë rëndësi të madhe për shpëtimin e fisit njerëzor. Më parë Jisu Krisht u tradhtua nga Juda për 30 monedha të agjenda, pas kësaj Pilati Pontijski, i cili nuk ishte i bindur në fajin e tij i lau duart me fjalët “jam i pafajshëm për vdekjen e këtij njeriu të ndershëm”, por megjithatë plotësoi dëshirën e turmës ta mbërthejë Jisu Krishtin. Është me rëndësi, që brenda këtyre ditëve të hidhura, të tradhtisë njerëzore dhe të vuajtjeve të mëdha, të mendojmë më shumë për mundimet e Krishtit dhe për sakrificën e tij në emër të njerëzimit. Është mirë, në se njeriu mund të përjetojë edhe në mendimet e veta, të gjitha hidhërimet dhe dhembjet e Shpëtuesit gjatë kësaj jave. Shërbimet fetare dhe leximi i Ungjillit gjatë meshave këtë javë na bëjnë dëshmitarë të të gjitha përjetimeve të Birit të Zotit në emrin tënd.”
E Mërkura e Madhe lidhet me mbledhjen e të gjitha apostujve dhe me lyerjen e këmbëve të nxënësve nga vet Jisu Krisht. Kjo është dita, në të cilën vet Shpëtimtari shpall para apostujve, se njeri prej tyre do ta tradhtojë. Ditën e Mërkurës së Madhe Juda shkoi te prijësit judaikë dhe e tradhtoi Krishtin për 30 monedha të argjendta. Ditën e tretë të Javës së Madhe, në liturgjitë kishtare kujtohet edhe gruaja, e cila e leu me miron Jisu Krishtin. Tri ditët e para të Javës së Madhe shërbimet kishtare dhe tekstet, që lexohen gjatë liturgjive, e vënë theksin mbi pendimin dhe kërkimin e ndjesë.
Të Enjten e Madhe është Darka e fundit e Krishtit, të cilën ai e shtroi për nxënësit. Kjo ditë lidhet me vendosjen e Kungimit të Shenjtë. Java e Madh shoqërohet me një kreshmë tepër të rreptë. Të krishterët hanë vetëm ushqime pa mish, pa vaji, nuk hanë bulmetra. Të Premten e Madhe kreshma është më e rëndë dhe deri në mbrëmje nuk hahet asgjë. Lejohet vetëm, që njerëzit më ë moshuar dhe të sëmurë të hanë bukë dhe të pinë uji.
“Kur një njeri zhytet në gjithë tmerrin, ai nuk mund të mendojë aq shumë për ushqimin – vazhdon Ati Harizanov. – Njeriu, i cili përpiqet të përjetojë këto ndodhi mizore dhe të pamëshirshme, ai është i preokupuar nga mendime krejt të ndryshme dhe ushqimi si një nevojë trupore mbetet në plan të dytë. Është e domosdoshme të zhytemi dhe të përfshihemi në ato ngjarje mistike dhe të pakuptueshme, sepse ato janë plotë simbole dhe fshehtësi. Jesu Krishti erdhi në tokë, i prirë nga dashuria e thellë ndaj njerëzve. Ai përjetoi të gjitha vuajtjet dhe dhunimet, në emër të njerëzimit dhe për shpëlarjen e mëkateve të tij. Dhe e gjithë kjo ai e bëri pa të kursyer forcë nga gjithë zemra. Të Premten e Madhe bie ditën e gjashtë të javës biblike. Kjo është dita, në të cilën Adami shkeli porosinë e Perëndisë dhe preku pemën e njohurisë së të mirës dhe të së keqes. Dhe kjo është një nga arsyet, për të cilat Jesu Krishti përjetoi të gjitha vuajtjet ditën e gjashtë të javës, pra ditën e premte. Kështu ai shpërlau mëkatet jo vetëm të Adamit, por edhe të mbarë njerëzimit.”
© Foto: pravoslavieto.com
Në rrugën Sofje - Samokov përballë rrjedhës së lumit Iskër, pranë kthesës së madhe piktoreske midis fshatrave Kokaljane dhe Pasarell pranë Urës së Djallit ndodhet kodra Srednobërdie. Aty lumi Vedena derdhet në lumin Iskër dhe malet Lozen dhe..
Hyrje e Hyjëlindëses së Tërëshenjtë në Tempull është një nga festat më të lashta dhe më të nderuara në botën ortodokse, e prezantuar në Kostandinopojë rreth shekullit të VIII-të, në kohën e Patriarkut Tarasij. Vetëm gjashtë shekuj më vonë, festa filloi..
Në një mëngjes të ftohtë nëntori të vitit 1917, në kulmin e Luftës së Parë Botërore, një zepelin L 59 u ngrit nga baza afër Jambollit për në Tanzani. Qëllimi ishte furnizimi i municioneve dhe materialeve për njësitë ushtarake gjermane të vendosura në..
Në rrugën Sofje - Samokov përballë rrjedhës së lumit Iskër, pranë kthesës së madhe piktoreske midis fshatrave Kokaljane dhe Pasarell pranë Urës..