Sot të krishterët i përgëzohen njeri-tjetrit me fjalët “Krishti u ngjall!” duke mbajtur në zemrat e tyre një gëzim të madh sepse Shpëtimtari, me vetëmohimin e Tij, u tregoi atyre rrugën drejt jetës së përjetshme. Sepse vuajtja, e shndërruar në shpresë, mposht edhe vdekjen.

“Zoti ynë erdhi në këtë tokë që të bëhemi edhe ne bij të Perëndisë”, citon fjalët e Shenjtorit Irinej Lionski Ati Angell Angellov nga kisha e kryeqytetit “Shën Sofia – Urtësia e Zotit”. Përmes sakramentit të Ringjalljes së Shenjtë, Zoti lartëson natyrën njerëzore dhe i jep asaj atë që zotëronte në fillim - përjetësinë.

“Që në filozofinë antike tepër e qartë është e përshkruar besimi i njeriut në përjetësinë e shpirtit të tij – vazhdon prifti. – Ringjallja, e cila e përgatit njerëzimin për këtë përjetësi, e bën vet Zoti Jezu Krisht. Edhe sot e kësaj dite, kaq shumë vjet pas Ringjalljes, është e vështirë për ne të pranojmë që ky akt nuk i referohet vetëm barrës së përjetësisë së shpirtit, por si një e tërë - madje edhe pjesës materiale prej nesh.”

Ka njerëz të cilët që në rini e ndiejnë thirrjen e përjetësisë. Por ka edhe të tjerë të cilët synojnë pavdekësinë mezi kur binden në përkohshmërinë e gjithçkaje në këtë botë. Sipas Atit Angell Angellov e rëndësishme është që herët ose vonë të arrijmë në thelbin e Ringjalljes, në besimin e vërtetë dhe të pastër që Jezu Krisht na jep.  Dhe në se nuk kemi frikë nga dhimbjet në rrugën tonë dhe kemi lidhje të fortë dhe të pastër me Zotin, do të fitojmë Hirin e Tij.

“Sprovat e jetës kurrë nuk janë një ndëshkim – thotë prifti Angell Angellov. – Nuk duhet të mendojmë për Zotin si për një gjykatës, i cili na ndëshkon për gjithçka të cilën e kemi bërë në këtë botë. Kjo dashuri e pakufishme nuk mund të ndëshkojë. Por ka momente, kur duke dashur të dalim nga kujdesi i Zotit – sepse jemi të dhuruar me vullnetin e vetë, bëjmë shumë shëmti. Atëherë te ne vijnë sprovat. Sidoqoftë ato nuk janë ndëshkim, por një mjet për të fërkuar një besim edhe më të fortë te ne. Jam e bindur, se pas çdo sprove secili prej nesh bëhet shumë më i fortë në besim.”

Sot njerëzimi kalon përmes një sprove duke përjetuar pandeminë e koronavirusit. “Duhet të jemi të qartë për atë që jemi, çfarë është bota dhe çfarë duhet të kërkojmë në këtë botë, sepse kohët e fundit të mirat materiale na pushtuan dhe të paktën mendojmë për tjetrën që është mbi këtë botë”, thekson lidhur me këtë prifti Angellov. Sipas tij kjo sprovë duhet të na shërbejë si një kthjelli dhe pastrim i mendjes dhe një mundësi për të ngopur veten me “këtë besim të mrekullueshëm dhe të mahnitshëm të Krishtit”.

Mirëpo, a bëmë më të përulur, më besimtar dhe më të mëshirshëm?

“Po, ne jo gjithmonë i tregojmë tiparet tona të mira, por në shumicën e rasteve mendoj se jemi vërtet të mirë – përgjigjet prifti. – Shumë njerëz pikërisht në kohën e pandemisë treguan ndjeshmërinë e tyre dhe ajo u bë udhëheqëse në jetën tonë.”

Mrekullia e Ringjalljes po ndodh çdo ditë në çdo një zemër – deri në Gjykimin e Fundit të Krishtit. Sipas apostullit Pavell Ringjallja është kremtja më e mrekullueshme e besimit të krishterë.

“Nëse Krishti nuk u ringjall, besimi është bosh dhe ne jemi akoma në mëkat – shton Ati Angell Angellov. - Kjo festë nuk e duron në vetveten zgjuarsinë, por përshëndetjen që çdo i krishterë u thotë vëllezërve të tij: “Krishti u ringjall!” dhe përgjigja – “Me të vërtetë u ringjall!”. Kjo i jep kuptim tërë jetës sonë tokësore, sepse Zoti ynë vullnetarisht e pranoi vdekjen dhe në këtë absurditet të Zotit të vdekur e ngriti natyrën njerëzore dhe e pajisi atë me përjetësinë.”

Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova

Foto: BGNES