Në traditën ortodokse, dita e dhjetë e shkurtit i kushtohet Shën Haralambit, i cili vdiq si martir gjatë persekutimit të të krishterëve në shekullin e tretë. Sipas traditës së kishës, plagët e tij shëroheshin për mrekulli çdo natë, pavarësisht torturave të rënda që iu nënshtruan. Para se të largohej nga jeta tokësore, ai i kërkoi Zotit që t'u jepte "shëndet fizik dhe shpëtim shpirtëror të gjithë njerëzve". Prandaj Shën Haralambi konsiderohet si një nga shenjtorët shërues, së bashku me Shën Kozmain dhe Damianin, Shën Pantalejmonin, Shën Trifonin e të tjerë. Disa nga reliktet e tij mrekullibërëse ruhen në kishën “Shtatë Shenjtorët ”në Sofje.
Në kulturën tradicionale bullgare, shenjtori konsiderohet si sundimtar i murtajës dhe sëmundjeve të tjera të tmerrshme. Ky nocion ka depërtuar në ikonografi - shpesh Shën Haralambi është përshkruar duke shkelur murtajën (duke marrë imazhin e djallit) ose duke rrahur dhe torturuar një krijesë të keqe. Më 10 shkurt është edhe festa popullore për nder të tij. Sipas traditës, këtë ditë gratë gatuajnë bukë rituale, të cilat i lyejnë me mjaltë “për të qetësuar” sëmundjet e tmerrshme.
Në shërbimin e mëngjesit ato edhe sot e kësaj dite e sjellin mjaltin e ri në tempuj për shenjtërim, dhe në shumë qytete dhe fshatra bletarët kremtojnë festën e shenjtorit të tyre mbrojtës - shoqatat vendase të bletarisë organizojnë ekspozita me degustim mjalti, japin leksione, etj.
“O bletë e mjaltëdhënëse, ti ecën në pyll ti e mbart mjaltin, ti ecën në ara - ti e mbart mjaltin… E lë atë dhe përsëri fluturon…” - Këndojnë gratë nga grupi folklorik a cappella i fshatit të dikurshëm Dërvenica, i cili sot është një lagje e Sofjes. Kjo është një nga të paktat këngë popullore kushtuar punës së palodhshme të bletës, e cila që nga kohërat e lashta ua jep njerëzve "arin e lëngshëm", siç e quajnë mjaltin - një nga ilaçet më të fuqishme natyrore për një sërë sëmundjesh.
Ju ftojmë të lexoni më shumë hollësi për shenjtorin e njohur bullgar në publikimin tonë “Për Shën Harallampin, murtajën dhe mjaltin” nga koleksioni i Radio Bullgarisë.
Përpiloi: Allbena Bezovska
Përgatiti në shqip: Vesella Mançeva
Në ditën e pesëdhjetë pas Ngjalljes së Krishtit, kur apostujt u mblodhën së bashku, papritmas nga qielli u dëgjua një zhurmë si ajo e një ere të fuqishme që fryn me shpejtësi, dhe kjo zhurmë mbushi tërë shtëpinë ku ishin të mbledhur apostujt. U..
Sot, 7 qershori, u caktua nga Kisha si një nga ditët e veçanta të vitit kishtar, në të cilën ne drejtojmë lutje për faljen e mëkateve dhe qetësimin e shpirtrave të të dashurve tanë të ndjerë, të krishterë ortodoksë. Kjo është arsyeja pse ne i quajmë..
Ditën e dyzetë pas Ngjalljes së Tij, Zoti Jezu Krisht iu shfaq dishepujve të Tij për herë të fundit. Kur Apostujt u mblodhën për lutje, Krishti iu shfaq atyre, foli me ta dhe i udhëhoqi në Malin e Ullinjve pranë Jerusalemit. Bashkë me ta ishte edhe..
Mot i kthjellët