“Në fakt nuk kam prejardhje angleze. Teknikisht kam prejardhje franceze, irlandeze, bullgare, hebraike, greke, turke, pak italiane, si dhe prejardhje nga Azia Jugore – përmes nënës sime, kam paraardhës nga India.”

Dhe çfarë ka qenë babai i saj – djali i Asparuh Leshnikov?

“Babai im ishte ilustrator komercial, ka studiuar për piktor. Kur mbërriti në Mbretërinë e Bashkuar, filloi shkollën, dhe në moshën 16-vjeçare hyri në kolegjin e arteve pamore. Pastaj filloi punën, por më parë duhej të kryente shërbimin ushtarak. Kur u kthye në Mbretërinë e Bashkuar, gjeti punë si ilustrator dhe me këtë siguronte jetesën. Në të vërtetë ishte shumë, shumë i talentuar. Trashëgoi shpirtin krijues të babait të tij në një mënyrë tjetër – në artin pamor, në vend të muzikës.”

Dhe çfarë është mendimi i saj për bullgarët dhe Bullgarinë?

“Janë magjepsës! Absolutisht mahnitës! Historia e këtij vendi – sa më shumë mësoj për të, aq më shumë kuptoj sa e pasur është! Dhe është plot me tregime të mrekullueshme, mitologji dhe zakone – gjëra që i njoh si hebreje. Këtë vit, më 1 mars, shkova në një koncert të korit bullgar në Londër. Ata mirëpritën pranverën më 1 mars dhe paraqitën disa rituale që janë praktikuar në Bullgari për shumë vite. Ishte absolutisht e mrekullueshme. Dhe sigurisht, këndimi i këngëve popullore bullgare është mahnitës. I mrekullueshëm!”

“Është e mrekullueshme. E shkëlqyer – nuk i fsheh emocionet e saj Xhesika. – Kisha shumë fat që në Gjermani u njoha me një njeri, i cili gjatë disa viteve të fundit ka koleksionuar këngët e gjyshit tim. Ai ka kërkuar regjistrime nga Shellac Records dhe i ka dixhitalizuar, kështu që arrita të dëgjoj rreth 90 nga këngët bullgare të gjyshit tim, të cilat për fat të keq shumica e njerëzve në Bullgari nuk i njohin. Dhe secila prej këtyre këngëve është e bukur. Ai ka pasur shumë fat që ka punuar me disa nga muzikantët më të mirë në vend, si dhe në Gjermani. Me të vërtetë mund të dëgjosh se cilësia e interpretimit dhe këndimit të tij është në një nivel shumë të lartë, dhe unë jam absolutisht e dashuruar me ndikimin e xhazit, me përzierjen e xhazit, muzikës nga periudha e Republikës së Vajmarit dhe këngëve tradicionale bullgare. Kjo është shumë e pazakontë dhe është e trishtueshme që shumica e njerëzve nuk e kanë dëgjuar kurrë këtë muzikë.”

Xhesika shpreson që së shpejti të vijë përsëri në Bullgari dhe të aplikojë për shtetësi bullgare.

“Dua të gjej një mënyrë për të mbështetur muzikën që gjyshi im ka regjistruar, por edhe të kontribuoj me diçka për jetën kulturore në Bullgari, si dhe të promovoj muzikën bullgare në Mbretërinë e Bashkuar. Dhe jo vetëm muzikën popullore, por muzikën e gjyshit tim, muzikën e interpretuesve të tjerë që kanë qenë të njohur gjatë dekadave. Si dhe muzikën klasike bullgare – e dini, ajo nuk është mjaftueshëm e njohur në Perëndim. Ne njohim shumë muzikë ruse, por nuk dimë mjaftueshëm për kompozitorët bullgarë. Kjo është diçka për të cilën me të vërtetë do të doja të ndihmoja, nëse mundem.”