İnsanın imkanlarını zorlayan gönüllü olarak sosyal izolasyondan anılar diyebiliriz bu röportaja. Kaliteli bisiklet, yiyecek, hamak ve sırt çantası. İnsana dağda gezi için başka ne lazım? Gözlere saklı kalan bir şey var – o da büyük hırs, dağlara ve tabiata duyulan aşırı merak…

“Kom – Emine” turuna “Dostluk turu” adını vermişler, bu aslınsa a3 Avrupa turistik yolunun son kısmı. Avrupa turu Atlantik denizini Karadeniz’e bağlar. Bizim topraklarda, Stara planina dağının  Sırbistan sınırına yakın olan Kom tepesinden başlar ve Karadeniz’in Emine adındaki bir burunda son bulur. Uzunluğu yaklaşık 700 kilometre ve mevsimlere göre ortalama 20-30 günde katedilir. 

Zlatitsa şehrinden Daniel Ovçarov “Bu benim hayalimdi" diyor. Genç turist 2019 yılının yaz aylarında efsanevi turu tamamladı. Dağda kendine bir test uyguladı. Dayanabilecek mi, doğa içinde nasıl ayakta kalınır. Daniel üstelik çok ciddi hazırlıklar yapmamış. Eskiden dağ çıktığında biliyor ki,  orada hava anında değişiyor ve hayatta kalmak sadece ve sadece insanın becerilerine ve iç güdülerine bağlıdır.

Daniel,  böyle bir yerde tüm duyguları hissediyorsun, büyük korkudan, en büyük coşkuyu hissedersin, özgür olursun, bu özgürlüğe çocuk gibi sevinirsin diyor ve şöyle devam ediyor:

“Başlangıç noktaya nasıl ulaşacağıma ben karar verdim. Petrohan kasabasına kadar arabayla. Bagajdan bisikleti çıkardım ve iki saat içinde Kom tepesine vardım. Tepede geceledim.  2 100 metre yükseklikte. Orası çok vahşi bir tabiat. Aynı gece hemen yakınımda karacalar gördüm. Bunu seferimin başlangıcına ait kısmet uğur nişanı olarak gördüm. İki ağaç arasına bir hamak bağladım, orada uyudum. Ertesi gün, gün doğar doğmaz yola koyuldum. Bir gelenek vardır, Kom tepesinden bir taş alır cebine koyarsın ve yolun sonunda denizi görünce bu taşı denize atarsın. Ve bir dilek tutarsın. Ben bütün bunlara uydum. İlk günlerde çok enerjim vardı. Ama bir anda yolu kaybettim. Ve 1 km kadar yanlış yöne gittim. E, biraz yoruldum, ama vazgeçmek aklımdan bile geçmedi. “

Yemek, çatı, sıcaklık dağda ormanda bunların hepsini kendi başına sağlamalısın. 

Daniel bunun insana çok şeyler kazandırdığına inanıyor ve şunları ekliyor:

“Geçişi 15 günde yapmayı planlıyordum ancak sapmalarla  işler karıştı. Reel olarak 100 km daha fazla kat ettim. Bu turun aslında  %60’ı bisiklet ile geçilebilir. Ancak bazı riskli yerler var. En zor bölüm Botev tepesine doğru. Bu 2376 metre yükseklikte. Bunlar Stara planina dağının en yüksek tepeleridir – Botev  ve Ambaritsa. Burası çok soğuk. Hiç uyuyamadığım geceler de oldu.

 Ama 6 bin fotoğraf  çektim. 21 günde 6 bin fotoğraf. Bazen 8 saat yürüdüm, bazen saatlerce su bulamadım. İşte böylece her basit şey dağda büyük değer kazanıyor. Dağda sık sık fırtınalar meydana geliyor, vahşi hayvanlardan hiç korkmadım. – onlara dokumaz isen hiç yaklaşmazlar bile… İnsanlar daha tehlikeli ve öngörülemez…”