Χθες, στην αίθουσα 1 του Εθνικού Μεγάρου Πολιτισμού (NDK), στο κέντρο της Σόφιας, το ερασιτεχνικό Ανσάμπλ «Σεβίτσα» (κέντημα), που έχει 140 μέλη, σημείωσε τα 10 χρόνια ύπαρξής του με την παράσταση, «Στον καθρεύτη του νερού», που είναι άλλος τίτλος του διηγήματος, «Μποζούρα», από τον μάστορα του σύντομου διηγήματος, Γιορντάν Γιόβκοβ. Στην παράσταση συμμετείχε και ο βιρτουόζος οργανοπαίχτης στο καβάλι, Τεοντόσι Σπάσοβ.

Με τα έσοδα από τις συναυλίες τους τα μέλη του ανσάμπλ «Σεβίτσα» αναπτύσσουν φιλανθρωπική δραστηριότητα μέσω του ιδρύματος που έχουν δημιουργήσει με το ίδιο όνομα. Μεταξύ των σκοπών τους είναι η συντήρηση ενός μοναστηριού στα βράχια του Καρλούκοβο, η ανανέωση του μοναστηριού «Άγιος Θεόδωρος Τίρων» στο χωριό Ζεμέριτσα, υποτροφίες για ταλαντούχα παιδιά από τα σχολεία στο Κότελ και την Σιρόκα Λάκα, η έκδοση του βιβλίου «Σκέψεις για την βουλγάρικη εθνική φορεσιά» της Ντιλιάνα Κούρντοβα.

Η χορωδία τις επόμενες μέρες θα ηχογραφήσει το πρώτο CD του Ανσάμπλ ενώ οι χορευτές αναχωρούν για δίμηνη περιοδεία στο Περού όπου θα συμμετάσχουν και στο Διεθνές Λαογραφικό Φεστιβάλ στην πρωτεύουσα Λίμα.

Η Μποζούρα (βαφτισμένη όπως το λουλούδι Παιωνία) ήταν μια πολύ όμορφη τσιγγάνα που ερωτεύτηκε τον Βασίλτσο, έναν άντρα που την εγκατέλειψε. Η τραγική της ιστορία ενέπνευσε τον χορεογράφο Πέταρ Άγγελοβ, καλλιτεχνικό διευθυντή του ανσάμπλ «Σεβίτσα», που παίζει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Βασίλτσο. Η μουσική είναι του συνθέτη διδάκτωρ, Πέτιο Κράστεβ. Την χορωδία διευθύνει η Σόνια Τσακάροβα, για τον φωτισμό φροντίζει ο Ορλίν Πρόντανοβ. Όλες οι φορεσιές είναι αυθεντικές και έχουν συγκεντρωθεί από διάφορα μέρη της Βουλγαρίας, μέσα από τα μπαούλα με τα προικιά γιαγιάδων και είναι συντηρημένες από ειδικούς. 

«Το συγκρότημα αυτό είναι σαν μια οικογένεια, μοιράζεται και την δική του εντύπωση ο Τεοντόσι Σπάσοβ μετά την πρώτη του πρόβα με την χορωδία. Πρόκειται για 44 γυναίκες που τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια, τόσες πολλές φωνές μαζί, το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Η μαέστρος Τσακάροβα έχει τελειώσει την Μουσική Ακαδημία στο Πλόβντιβ απ’ όπου αποφοίτησα κι εγώ και συνεχίζει την παράδοση του Ντόμπρι Χρίστοβ». 

Ο Πέταρ και η Αλίνα έχουν εργαστήριο για πίτσες στην πρωτεύουσα και αγαπούν την δουλειά τους. Τους αρέσει να ζυμώνουν και να ετοιμάζουν τον επιούσιο όπως το έκαναν οι πρόγονοί μας. Η Αλίνα είναι επίσης βοηθός διευθηντή του Γαλλικού Λυκείου της Σόφιας και από πέρσι φέρει Μετάλλιο Ακαδημαϊκών Φοινίκων που είναι το τρίτο πιο σημαντικό μετάλλιο στην Γαλλία (ιδρυθέν από τον Ναπολέοντα το 1808).