Malet Rodope, pjesa bullgare e të cilave shtrihet në shpatat veriore, përbën një masiv të gjelbër dhe të larmishëm, i cili lidhet me emrin e këngëtarit legjendar antik Orfe. Në këtë territor, të përqafuar nga mitet, hasen lloje të rralla kafshësh, bimësh dhe shpendësh. Natyra është e ruajtur mirë. Georgi Gergiev, ekspert me përvojë në inspektorinë e mjedisit dhe ujërave në rajonin e qytetit Smoljan na shpie në shumëllojshmërinë e shpendëve në Rodopet Qendrore.
“Këtu hasen afro 300 lloje shpendësh. Në këtë numër përfshihen të gjithë ata me pupla. Më pak janë shpendët e ujit, sepse në rajon nuk gjenden mjaft liqene dhe pellgje të tjera. Mbase interes më të madh zgjojnë shpendët e egër, po ashtu dhe zogjtë këngëtarë. Hasen grabitqarë të ditës dhe të natës, gjeraqina dhe gjeraqina të shkurtra, si dhe lloje të ndryshme të skifterit. Në rajon bëjnë fole dhe disa çifte të shqiponjës së gurëve. Po ashtu haset shqiponja e madhe e rosave. Ndër grabitqarët e natës shpeshherë mund të shihet huti i maleve, ndërsa bufi – më rrallë.”
Pjesa qendrore e maleve Rodope nuk është e lartë. Andej lartësia mbi nivelin e detit është 800 metra. Prandaj pylli i maleve Rodope spikat për nga shumëllojshmëria e drurëve halorë dhe gjetherënës. Në degët e këtyre drurëve bëjnë fole një sërë zogjsh këngëtarë. Nëpërmjet këndimit ata tregojnë dashurinë për njëri-tjetrin gjatë stinës së pranverës. Sa të ëmbël dhe melodik e kanë zërin bilbili dhe çafkëlorja. Disa adhurues të natyrës vijnë në këtë rajon për të shijuar këndimin e shpendëve të rrallë, siç është zvarritësi krahëkuq. Ky është një zog me masa të mesme trupore, i ngjan dallëndyshes dhe bën fole në vendet e larta malore. Gjatë dimrit bie poshtë drejt vendeve më të ulëta dhe lehtësisht vëzhgohet. Në sy bien krahët e tij me ngjyrë të kuqe, të cilat dallohen në sfondin e dëborës mbi shkëmbinjtë. Turistët fotografë mund të nxjerrin pamje të mrekullueshme. Interesante te zvarritësi krahëkuq është që gjatë verës barku dhe qafa e zogut i kanë ngjyrën e zezë, kurse gjatë dimrit ata marrin ngjyrën e bardhë, na rrëfen z. Gergiev. E veçantja e këtij zogu është që ai vazhdimisht mbështetet në shkëmbinj.
Një shpend tjetër interesant është gjeli i egër. Megjithëqë në rajonin tonë shumica e shpendëve janë të mbrojtur, gjuetia e gjelit të egër lejohet, por jo të të gjithave. Gjatë periudhës së shumëzimit ky shpend lëshon tinguj shumë të çuditshëm, të cilët ngjan me goditjen e fortë të drurit me një dru tjetër. Atëherë gjeli i egër nuk dëgjon gjë, bëhet i shurdhër. Në gjuhën bullgare gjeli i egër përkthehet “gluhar” që do të thotë “shurdh”. Kur dilet për gjah, me shumë rëndësi është që të kapet momenti i caktuar, kur gjelet e egra këndojnë dhe asgjë nuk dëgjojnë. Patjetër që ka adhurues të natyrës që vijnë në vend vetëm për ta shijuar këngën e gjelit të egër sapo të dashuruar, vazhdon rrëfimin e tij, z. Georgiev.
Ambasada e Francës dhe Instituti Francez i Kulturës mblodhën së bashku shkencëtarët për të prezantuar eksperiencën e tyre mbi sfidat shkencore në Antarktidë dhe luftën kundër ndryshimeve klimatike. Partnerë të aktivitetit ishin Instituti Polar Francez..
Organizata për mbrojtjen e natyrës WWF - Bullgaria nis fushatën "Abonohu për natyrën". Zhdukja e kafshëve të egra është një film me seri në të cilin ne luajmë rolin kryesor. Në më pak se një jetë njerëzore, 73% e vertebrorëve kanë humbur në natyrë...
Shpesh thuhet me ironi se njerëzit në Maqedoninë e Veriut marrin nënshtetësinë bullgare vetëm për qëllime egoiste. Prandaj, në regjistrimin e fundit zyrtar në shtetin fqinj u regjistruan vetëm 3504. Demografi Doc. Spas Tashev është i bindur se ky nuk..
Instituti për Shkenca Kompjuterike, Inteligjencë Artificiale dhe Teknologji (INSAIT) pranë Universitetit të Sofjes “Shën Kliment Ohridski" vuri në..
Vranësira të dendura
Pjesërisht me re